Η Nicole Kidman είναι μία από εκείνες τις ηθοποιούς που φαίνεται να μην έχουν καμία επιθυμία για διακοπές. Πρωταγωνιστεί συνεχώς σε ταινίες ή τηλεοπτικές σειρές, μεγάλο ποσοστό των οποίων έχουν λάβει εξαιρετικές κριτικές, από πειραματικές ταινίες όπως το Birth και το Dogville έως οικογενειακές επιτυχίες όπως το Paddington.
Αν και η Kidman δεν αποκλείει κανένα είδος, φαίνεται να έλκεται από σύνθετους γυναικείους χαρακτήρες, ίσως από εκείνες που έχουν βιώσει έντονη συναισθηματική αναταραχή, και πάντα καταφέρνει να παραδώσει μια εντυπωσιακά πειστική ερμηνεία.
Το πώς βρίσκει τον χρόνο να εμφανίζεται σε τόσους εξαιρετικούς ρόλους παραμένει ένα μυστήριο – ένα που ίσως να μην μάθουμε ποτέ την απάντησή του. Ωστόσο, είναι εντυπωσιακό να τη βλέπει κανείς να μεταβαίνει από εντελώς διαφορετικούς χαρακτήρες, όπως μια σeξουαλικά ανικανοποίητη επιχειρηματίας στο ερωτικά φορτισμένο δράμα Babygirl, μέχρι τη φωνή μιας μητέρας που μετατρέπεται σε τέρας στην παιδική ταινία κινουμένων σχεδίων Spellbound. Είναι πραγματικά μία από τις πιο ευέλικτες σταρ του Χόλιγουντ.
Η συγκεκριμένη ταινία κινουμένων σχεδίων είναι απλώς το πιο πρόσφατο παράδειγμα της Kidman να αναλαμβάνει έναν μουσικό ρόλο, παραδεχόμενη ότι βρήκε εξαιρετικά εκφοβιστικό το να τραγουδήσει στην ταινία. Φυσικά, δεν ήταν η πρώτη φορά που η Kidman τραγούδησε σε μια ταινία, καθώς η ηθοποιός έλαβε την πρώτη της υποψηφιότητα για Όσκαρ για την ερμηνεία της στο τραγικό μουσικό ρομάντζο Moulin Rouge! το 2001.
Η ηθοποιός υποδύθηκε τη Satine, την εταίρα που ερωτεύεται ο Christian, τον οποίο υποδύεται ο Ewan McGregor, κατά τη διάρκεια της παραμονής του στο Παρίσι. Ήταν νευρική για τον ρόλο, ο οποίος απαιτούσε να τραγουδήσει και να χορέψει—κάτι που δεν ήταν συνηθισμένη να κάνει μπροστά στην κάμερα.
Σε συνέντευξή της στο British GQ, είπε: «Όταν πήρα τον ρόλο, σκέφτηκα, “Θεέ μου, αυτό είναι καταπληκτικό. Θα κάνω ένα μιούζικαλ. Και η Satine, λατρεύω τη Satine.” Και μετά, όταν ξεκινήσαμε, σκέφτηκα, “Δεν θα μπορέσω να το αποδώσω όπως πρέπει.” Επειδή έπρεπε να τραγουδώ ζωντανά, να χορεύω, και επιπλέον υπήρχε όλη αυτή η κωμωδία και το δράμα – ήταν μια ταινία που έμοιαζε απλησίαστη για μένα.»
Ωστόσο, πριν αποδεχτεί τον ρόλο της Satine, η Kidman ήταν πολύ κοντά στο να επιλέξει έναν διαφορετικό μουσικό ρόλο – αυτόν που χάρισε στη Renée Zellweger μια υποψηφιότητα για Όσκαρ την επόμενη χρονιά. Η ηθοποιός ήταν κοντά στο να πρωταγωνιστήσει στο Chicago, που κυκλοφόρησε το 2002, και ο σκηνοθέτης του Moulin Rouge!, Baz Luhrmann, ανησυχούσε ότι επρόκειτο να «τη χάσει» από την ταινία.
Μιλώντας στο Interview Magazine μαζί με την Kidman, ο σκηνοθέτης είπε: «Υπήρξε μια στιγμή που νόμιζα ότι μπορεί να σε χάσω στο Chicago. Αλλά διάλεξες το Moulin Rouge!» Η Kidman ήταν τέλεια για τον ρόλο της Satine, μιας γοητευτικής και εκλεπτυσμένης γυναίκας της οποίας η ζωή κόβεται τραγικά σύντομα. Όταν τελείωσε τα γυρίσματα, η ηθοποιός ήταν «πιο εξαντλημένη από ποτέ στη ζωή μου», προσθέτοντας: «Πίεζα τον εαυτό μου πέρα από τα όριά μου, κάτι που μάλλον δεν θα ήμουν διατεθειμένη να ξανακάνω, επειδή ήταν τόσο διασκεδαστικό και επειδή πιστεύαμε σε αυτό.»
Έτσι, δεν μετανιώνει που απέρριψε τον ρόλο της Roxie, γιατί όχι μόνο ήταν παθιασμένη με το Moulin Rouge!, αλλά η Kidman έλαβε επίσης μια υποψηφιότητα για Όσκαρ για τον ρόλο της. Ενδιαφέρον είναι το γεγονός ότι η Zellweger ήταν επίσης υποψήφια εκείνη τη χρονιά για το Bridget Jones’s Diary, αλλά και οι δύο έχασαν από τη Halle Berry για το Monster’s Ball. Την επόμενη χρονιά, όταν η Zellweger έλαβε την υποψηφιότητά της για το Chicago, ήταν η Kidman που την κέρδισε, αποσπώντας το Όσκαρ για την ερμηνεία της ως Virginia Woolf στο The Hours.
Ακολουθήστε το Pink.gr στο 
Ακολουθήστε το Pink.gr και στο Instagram
