Οι γυναίκες ύψωσαν τη φωνή τους, απαίτησαν δικαιώματα και άλλαξαν την ιστορία. Κάποιες πορείες ήταν γεμάτες οργή, άλλες είχαν χρώμα αλλά όλες είχαν κάτι κοινό: τη δύναμη να ανατρέψουν το κατεστημένο.
Triangle Shirtwaist Factory, 1911
Στις 25 Μαρτίου, το εργοστάσιο Triangle Shirtwaist, παραγωγός γυναικείων ρούχων στη Νέα Υόρκη, τυλίχθηκε στις φλόγες. Οι ιδιοκτήτες είχαν ως πρακτική να κλειδώνουν τις εξόδους για να αποτρέπουν διαλείμματα και κλοπές, με αποτέλεσμα 146 εργαζόμενοι να χάσουν τη ζωή τους, εκ των οποίων 123 ήταν γυναίκες. Η οργή που προκλήθηκε οδήγησε 100.000 άτομα σε πορεία μνήμης, γεγονός που ενίσχυσε σημαντικά τη Διεθνή Ένωση Γυναικών Εργατριών Ενδυμασίας, μία από τις πρώτες συνδικαλιστικές οργανώσεις στις ΗΠΑ με κυρίως γυναικεία μέλη.
Δημοκρατικό Κόμμα Γυναικών Κορέας, 1946
Μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, αποφασίστηκε η Κορέα να γίνει ανεξάρτητη, αλλά υπό πενταετή διεθνή κηδεμονία. Το 1946, μέλη του Δημοκρατικού Κόμματος Γυναικών Κορέας διαδήλωσαν απαιτώντας άμεση ανεξαρτησία, κρατώντας πλακάτ που έγραφαν «Ελευθερία ή Θάνατος» και «Θέλουμε Κορεατική Κυβέρνηση Χωρίς Κηδεμονία».
Οι Καθαρίστριες κατεβαίνουν στος δρόμους του Λονδίνου, 1949
100 γυναίκες καθαρίστριες διαδήλωσαν στο Λονδίνο για αύξηση μισθού, αφού αμείβονταν μόλις 34 σεντς την ώρα. Περπάτησαν κρατώντας πλακάτ με το μήνυμα «Η καθαριότητα είναι δίπλα στην ευσέβεια. Οι καθαρίστριες είναι δίπλα στην πείνα» και κρατούσαν νέες σφουγγαρίστρες ως σύμβολα του αγώνα τους.
Πορεία ενάντια στα διαβατήρια, 1956
Στις 9 Αυγούστου, 20.000 γυναίκες από διάφορες κοινότητες της Νότιας Αφρικής βάδισαν προς το Κυβερνητικό Μέγαρο στην Πρετόρια, διαμαρτυρόμενες για τους φυλετικούς νόμους διαβατηρίων. Όταν ο πρωθυπουργός αρνήθηκε να τις δεχτεί, παρέδωσαν την αναφορά τους στον γραμματέα του, τραγουδώντας «χτυπάς μια γυναίκα, χτυπάς έναν βράχο». Από τότε, η 9η Αυγούστου τιμάται ως Εθνική Ημέρα Γυναικών στη Νότια Αφρική.
Πόλεμος του Βιετνάμ, 1968
Στις 19 Φεβρουαρίου, 400 γυναίκες στο Λονδίνο πραγματοποίησαν σιωπηλή πορεία από την Αμερικανική Πρεσβεία προς την Downing Street, διαμαρτυρόμενες για τον πόλεμο στο Βιετνάμ. Αν και πολλές αντιπολεμικές διαδηλώσεις εκείνης της εποχής κατέληγαν σε βίαιες συγκρούσεις, αυτή παρέμεινε ειρηνική.
Γυναίκες με Φεμινιστικές Αναπηρίες, 1981
Η ακτιβίστρια Lesley Hall και άλλες γυναίκες της συλλογικότητας «Γυναίκες με Φεμινιστικές Αναπηρίες» εισέβαλαν στον διαγωνισμό ομορφιάς Miss Australia Quest, διαμαρτυρόμενες για τη σεξιστική απεικόνιση των γυναικών και τον αποκλεισμό των ατόμων με αναπηρίες. Κρατούσαν πλακάτ με συνθήματα όπως «Η Εταιρεία Σπαστικών Καταπιέζει τις Γυναίκες».
Women’s March, 2017
Η Women’s March ήταν μια από τις μεγαλύτερες διεθνείς διαδηλώσεις, με περίπου 7 εκατομμύρια συμμετέχοντες σε όλο τον κόσμο. Στις ΗΠΑ, ήταν η μεγαλύτερη μονοήμερη διαμαρτυρία, με 1-1,6% του πληθυσμού να συμμετέχει. Ένα από τα πιο χαρακτηριστικά σύμβολα ήταν τα ροζ «pussyhats», πλεκτά καπέλα που φορούσαν οι διαδηλώτριες ως οπτική δήλωση αλληλεγγύης και αντίστασης.
Ένωση Γυναικών Ιθαγενών Πολεμιστριών, 2015
Η AGIR, Ένωση Γυναικών Ιθαγενών Πολεμιστριών στη Βραζιλία, ιδρύθηκε για να ενισχύσει τη γυναικεία συμμετοχή στη λήψη αποφάσεων των ιθαγενικών κοινοτήτων. Το 2015, οι γυναίκες της AGIR άρχισαν να διαδηλώνουν ενάντια στην εξόρυξη στα ιθαγενικά εδάφη, καταγγέλλοντας την περιβαλλοντική καταστροφή και τις κοινωνικές συνέπειες που αυτή επιφέρει.
«Γυναικεία άοπλη εξέγερση ενάντια στον πόλεμο»: Μια σουηδική ειρηνευτική διαμαρτυρία το 1935
Το καλοκαίρι του 1935, περίπου 20.000 Σουηδές κινητοποιήθηκαν σε μια ειρηνική δράση - την Εξέγερση των Άοπλων Γυναικών κατά του Πολέμου. Η εκδήλωση ήταν μια διαμαρτυρία ενάντια στον επανεξοπλισμό και, ειδικότερα, ενάντια στη στρατιωτικοποίηση της καθημερινής ζωής που θα μπορούσε να προκύψει από μια συσσώρευση πολιτικής άμυνας. Έτσι, σε πνεύμα αλληλεγγύης. Οι γυναίκες ενθαρρύνθηκαν να αρνηθούν να χρησιμοποιήσουν μάσκες αερίου ή να εκκενωθούν σε κελάρια και καταφύγια αεροπορικής επιδρομής σε περίπτωση αεροπορικής επιδρομής.
Πολωνία και αμβλώσεις, 2020
Σύμφωνα με μη κυβερνητικές οργανώσεις, ο αριθμός των αμβλώσεων που πραγματοποιούνταν παράνομα στην χώρα ή σε κλινικές του εξωτερικού φθάνει τις 200.000 ετησίως. Η Πολωνία θεωρείται μια αρκετά συντηρητική χώρα και έχει μια από τις πιο αυστηρές νομοθεσίες στο θέμα της άμβλωσης στην Ευρώπη.
Ακολουθήστε το Pink.gr στο 
Ακολουθήστε το Pink.gr και στο Instagram
