Σχεδόν 50 χρόνια αφότου το πρόσωπο της Tracey Norman φιγουράρισε σε ένα κουτί Clairol, η ίδια λέει ότι εξακολουθεί να είναι «σε λειτουργία επιβίωσης».
Υπάρχουν μητέρες, υπάρχουν και mothers. Ο πρώτος είναι ένας ρόλος τόσο παλιός όσο ο χρόνος - για το τελευταίο μπορεί να έχετε ακούσει μόνο αν έχετε δει το Paris is Burning ή το RuPaul's Drag Race ή αν ακολουθήσετε τον Pat McGrath στο Instagram.
Το να είσαι mother είναι ένας από τους υψηλότερους τίτλους που μπορεί κανείς να κερδίσει στη σκηνή του drag και όχι μόνο, και σηματοδοτεί τη θέση ενός ηγέτη στην κεφαλή ενός drag House. Έτσι κέρδισε το όνομά της η Tracey "Africa" Norman.
H Norman ήταν μοντέλο από το Νιούαρκ του Νιου Τζέρσεϊ, που άρχισε να εργάζεται στη βιομηχανία της μόδας ακριβώς όταν μαύρες καλλονές άρχισαν να κατακλύζουν τις πασαρέλες. Τα απαλά, εντυπωσιακά χαρακτηριστικά της την έκαναν ιδιαίτερα κατάλληλη για καμπάνιες ομορφιάς.
Μία από τις πρώτες της επιτυχίες ήρθε όταν ο θρυλικός φωτογράφος Ίρβινγκ Πεν της έβαλε σε μια φωτογράφιση δύο ημερών για τη Vogue Italia.
Μια άλλη ήρθε όταν πόζαρε ως μοντέλο για μια απόχρωση της βαφής μαλλιών της Clairol's Born Beautiful και το πρόσωπό της εμφανίστηκε σε φαρμακεία και καταστήματα ειδών σε όλη τη χώρα.
Όταν η Norman πόζαρε στις φωτογραφήσεις, ήταν ένα φρέσκο και ταχέως ανερχόμενο νέο μοντέλο με ένα σημαντικό μυστικό –ήταν τρανς– και «έκανε προσευχή» πριν από κάθε δουλειά ότι δεν θα ήταν η μέρα που θα ανακαλυφθεί. Αλλά τελικά, ήρθε εκείνη η μέρα.
«Στην αρχή, δεν σκεφτόμουν ότι ήμουν ένα από τα πρώτα τρανσέξουαλ μοντέλα. Το DNA και το μυαλό μου πίστευαν ότι ήμουν πάντα γυναίκα, παρουσιάστηκα ως γυναίκα, είχα την ευκαιρία να δουλέψω ως μοντέλο και να γίνω γυναίκα», λέει στο PeopleStyle. «Αλλά μόνο όταν η πόρτα χτύπησε στο πρόσωπό μου αποκαλύφθηκε η αλήθεια μου».
Ήταν σε μια φωτογράφηση όπου ένας βοηθός κομμωτή, ψιθύρισε στο αυτί του φωτογράφου πως, υποψιάζεται πως η Norman ήταν τρανς. Ο φωτογράφος τότε, είπε, "ΟΚ τελειώσαμε" και τότε κατάλαβε πως το μυστικό της είχε μαθευτεί.
Καθώς η δεκαετία του '80 έφτασε στο τέλος της και οι δουλειές του μόντελινγκ τελείωσαν, ένας φίλος πρότεινε στη Norman να περπατήσει σε ένα drag ball πάνω στην πόλη.
Η ίδια λοιπόν δεν μπορούσε να βρει δουλειά ως μοντέλο, εκτός από τοπικές επιδείξεις πασαρέλας με φίλους σχεδιαστές. Καθώς τα χρήματά της τελείωσαν, έφυγε από το διαμέρισμά της στο Upper West Side και άρχισε να κοιμάται σε καναπέδες φίλων. Η απόρριψή της από τον κόσμο της μόδας της φαινόταν εντελώς υποκριτική. «Η ομορφιά και η μόδα έχουν να κάνουν με την ψευδαίσθηση», λέει. «Έτσι, όταν οι πόρτες άνοιξαν για μένα, πέρασα αμέσως. Και μετά έκλεισαν με βρόντο οι ίδιες πόρτες… Μόλις έκλεισαν οι πόρτες, δεν ήμουν πια γυναίκα και δεν είχα πια τον σεβασμό μιας γυναίκας. Οι άνθρωποι που έλεγαν «αυτή» τώρα έλεγαν «αυτός» και δεν είναι αυτός που είμαι και δεν είναι το άτομο με το οποίο ταυτίζομαι. Είναι σαν να μην υπάρχεις πια ως άνθρωπος».
Αν ήταν drag performer — αναγνωρισμένη ως άντρας που έτυχε να φορέσει γυναικεία ρούχα για τη διασκέδαση των άλλων, πιστεύει ότι τα πράγματα μπορεί να ήταν διαφορετικά. Αλλά έμοιαζε, περπάτησε και ζούσε τη ζωή της ως γυναίκα, σε έναν κόσμο μόδας ανοιχτό μόνο σε όμορφες γυναίκες. «Ήμουν μοντέλο, έτσι άντρες και γυναίκες έλκονταν από εμένα και όταν ανακάλυπταν ότι δεν είμαι αυτό που με θεωρούν, τους φρικάρει», λέει. «Αυτό έχω βιώσει στη ζωή μου, αυτό που έπαιρνα από στρέιτ γυναίκες και στρέιτ άντρες».
Υπήρχε μόνο μία φορά που δεν συνέβαινε αυτό, όταν η ίδια ερωτεύτηκε. Ένας στρέιτ άνδρας υπάλληλος γραφείου από το Λονγκ Άιλαντ ζήτησε τον αριθμό της όταν συναντήθηκαν σε ένα κλαμπ στο κέντρο της πόλης. Δεν ήξερε ότι ήταν τρανς, αλλά τελικά δεν τον ένοιαζε. Ήταν η πρώτη του (τρανς ερωμένη, δηλαδή) και είχαν σχέση τριών ετών. Ήταν όμως η εξαίρεση στον κανόνα.
Η Norman ήταν πλέον στα 30 της, ζώντας ξανά με τη μητέρα της στο Νιούαρκ. Βρήκε δουλειά ως πωλήτρια σε ένα φανταχτερό κατάστημα παπουτσιών στο εμπορικό κέντρο Short Hills, αλλά έχασε και αυτή τη δουλειά, αφού η είδηση έγινε γνωστό και άλλοι υπάλληλοι του εμπορικού κέντρου άρχισαν να φέρνουν τους φίλους τους για να την κοιτάξουν από το παράθυρο. «Πήγα από πλήρη απασχόληση σε μερική απασχόληση και... σε μηαπασχόληση ». Ο φίλος της σχεδιαστής Ντάγκλας Σάις της πρότεινε να δουλέψει στο Show Center, ένα μπουρλέσκ peep show με τρανς γυναίκες στην Times Square.
«Μου άρεσε γιατί ήμασταν σε ένα περίπτερο και πίσω από τζάμι και τα ραντεβού δεν μπορούσαν να σε αγγίξουν», λέει. Προσέφεραν ιδιωτικές παραστάσεις και χορό στη σκηνή, όπου οι πελάτες έβαζαν φιλοδωρήματα μέσα από μια σχισμή στο ποτήρι. Η Norman πέρασε τρία χρόνια στο Show Center, κερδίζοντας $900 έως $1.500 την ημέρα, αρκετά για να επιστρέψει στην πόλη.
Οταν άκουσε για ένα χορό drag που πρόσφερε ένα μεγάλο έπαθλο 1.000 δολαρίων - ήταν, όπως πάντα, άφραγκη - κάλεσε έναν φίλο σχεδιαστή και δανείστηκε ένα φόρεμα για να διαγωνιστεί. Η ίδια δεν κέρδισε αλλά ήταν χαρούμενη που βρισκόταν σε ένα μέρος όπου θα μπορούσε τελικά να είναι ακριβώς αυτή που είναι.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Το μεγάλο έπαθλο για μια κομψή βραδινή παρουσίαση ήταν 1.000 δολάρια και χρειαζόταν τα χρήματα. Κέρδισε την προσοχή του "House of Africa". Τότε της ζήτησαν να γίνει mother.
Aς εξηγήσουμε λίγο αναλυτικά.
Στις τρανς κοινότητες (και γενικότερα στην LGBTQ+ κουλτούρα του ballroom), οι "οίκοι" είναι ομάδες που λειτουργούν σαν οικογένειες και παρέχουν υποστήριξη στα μέλη τους, ιδιαίτερα σε εκείνους που μπορεί να έχουν αποξενωθεί από τις βιολογικές τους οικογένειες. Οι οίκοι σχηματίστηκαν για να προσφέρουν ένα ασφαλές περιβάλλον όπου τα μέλη μπορούσαν να εκφραστούν ελεύθερα, να ανταγωνίζονται σε καλλιτεχνικές και χορευτικές κατηγορίες σε balls (διαγωνισμούς), και να βρίσκουν κοινότητα και αποδοχή.
Οι "μητέρες" είναι οι επικεφαλής αυτών των οίκων και συνήθως άτομα που έχουν περισσότερη εμπειρία, σοφία και δύναμη μέσα στην κοινότητα. Παίζουν έναν κεντρικό ρόλο, καθοδηγώντας τα μέλη τους (που αποκαλούνται συχνά "παιδιά") και παρέχοντάς τους υποστήριξη, τόσο συναισθηματικά όσο και πρακτικά.
Οι μητέρες είναι σαν πνευματικοί ή και πρακτικοί καθοδηγητές και συχνά λειτουργούν σαν πρότυπα. Έχουν την ευθύνη να προστατεύουν, να ενδυναμώνουν και να εκπαιδεύουν τα παιδιά τους, βοηθώντας τα να γίνουν καλύτερα στις τέχνες του ballroom ή σε άλλα ζητήματα της ζωής τους.
Στα 71 της, η Clairol την ζήτησε πρόσφατα για άλλη μια διαφημιστική καμπάνια και πρόσφατα υπέγραψε τριετές συμβόλαιο στο πρακτορείο The Muse. Αλλά μια Mother πάντα ανησυχεί: «Είμαι λίγο πιο άνετη τώρα γιατί παίρνω χρήματα, αλλά δεν υπήρξε στιγμή που να μην φοβήθηκα μήπως χάσω τη στέγη πάνω από το κεφάλι μου», είπε σε συνέντευξή της. «Ακόμη κι όταν είμαι εδώ και σου μιλάω, είμαι σε κατάσταση επιβίωσης»....
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Ακολουθήστε το Pink.gr στο 
Ακολουθήστε το Pink.gr και στο Instagram
