H ομάδα Primo Gradu παρουσιάζει στο θέατρο Επί Κολωνώ, πλαίσιο του "ΜΠΙΖΖΖ", την παράσταση γυναία γραφ-Οίδα η οποία θα πραγματοποιηθεί από τις 13 Μαΐου έως και τη 1η Ιουνίου.
Αρχικά, τι σημαίνει Primo Gradu;
Primo Gradu: Σημαίνει το πρώτο βήμα στα λατινικά, διότι και για εμάς υπήρξε το πρώτο καλλιτεχνικό βήμα. Η επιλογή του ονόματος έγινε και με αφορμή μια χαρακτηριστική φράση που χρησιμοποιούσε η δασκάλα μας Νέλλη Καρρά, «Το πρώτο βήμα είναι το μόνο βήμα».
Ποιες είναι οι γυναίκες που βρίσκονται πίσω από την ομάδα Primo Gradu;
Primo Gradu: Πίσω από την ομάδα βρίσκονται η Κωνσταντίνα Ευθυμίου, η Αριάδνη Κωνσταντακοπούλου, η Πένυ Μουμτζή, η Έλενα Πολυχρονάτου και η Μιλένα Τούμπα. Όλες γνωριστήκαμε από την Δραματική Σχολή «ΑΡΧΗ» της Νέλλης Καρρά.
Τι είναι αυτό που σας ένωσε και δημιουργήσατε αυτό το καλλιτεχνικό σύνολο;
Primo Gradu: Μας ένωσε η ανάγκη μας για επικοινωνία και μοίρασμα τόσο μεταξύ μας όσο και με τους ανθρώπους.
Τι σημαίνει ο τίτλος της παράστασης «γυναία γραφ-Οίδα»;
Primo Gradu: Γυναία από το γυναικεία και γραφοίδα είναι λογοπαίγνιο μεταξύ της γραφίδας που είναι εργαλείο γραφής και του αρχαίου ρήματος οίδα [παρακείμενος του οράω-ώ] που σημαίνει γνωρίζω. Μέσα από την τέχνη της ζωγραφικής στο έργο μας, γνωρίζεις τον εαυτό σου, τη δύναμή σου, την ευαλωτότητα της ύπαρξης, αντιμετωπίζεις τους φόβους σου και υπερνικάς τα εμπόδια της ζωής.
Πώς εμπνευστήκατε την παράσταση και τι θέλετε να πείτε στο κοινό, μέσα από αυτήν;
Primo Gradu: Μέσα από αυτή την παράσταση μιλάμε για τη θέση της γυναίκας από το νεοσύστατο ελληνικό κράτος έως το σήμερα και για τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει να καταξιωθεί καλλιτεχνικά σε έναν σκληρά ανδροκρατούμενο κόσμο που κυβερνά έως το σήμερα. Θέλουμε να αναδείξουμε τις ζωές και το έργο τους που αν και πολύ σημαντικό και πρωτοπόρο επισκιάστηκε. Το κοινό θα γνωρίσει τον κόσμο της καθεμίας ζωγράφου μέσα από ηχο-κειμενικές και κινησιολογικές ατμόσφαιρες που χτίζουμε. Έμπνευση αυτής της μακρόχρονης έρευνας υπήρξε η ανάγκη μας για να μοιραστούμε τις ιστορίες αυτές με την κατάλληλη αφορμή που μας δόθηκε μέσα από το πολυετές φεστιβάλ που διοργανώνει το φιλόξενο θέατρο Επί Κολωνώ με το Off off Athens όπου είχαμε τη χαρά να διακριθούμε.
Θα θέλατε να μας βάλετε λίγο στο κλίμα της παράστασης; Τι θα δουν οι θεατές στην πρώτη σκηνή;
Primo Gradu: Σώματα, φωνές, εικόνες, πίνακες, ενέργεια, ηχητικά τοπία… Τα υπόλοιπα live view.
Ποια σκηνή ή φράση του έργου ξεχωρίζετε;
Αριάδνη: «Πέρα από γυναίκα θέλω να πω, πέρα από γυναίκα Άνθρωπος»
Κωνσταντίνα: Δεν ξεχωρίζω συγκεκριμένη σκηνή αλλά ξεχωρίζω τις μεταβάσεις που κάνουμε από τη μία ζωγράφο στην άλλη. Είναι αυτό ακριβώς το πέρασμα στο χρόνο που κάτι αλλάζει, κάτι προστίθεται, κάτι αφαιρείται και κάτι μένει ίδιο.
Έλενα: «τι πρέπει, τι δεν πρέπει»
Μιλένα: Ξεχωρίζω την τελευταία σκηνή. Για μένα, σε αυτή τη στιγμή συμπυκνώνεται όλη η ουσία της παράστασης.
Πένυ: Δε θα μπορούσα να ξεχωρίσω συγκεκριμένο σημείο από την performance καθώς γίνεται μια μεταφορά εικόνων από το έργο της πρώτης Ελληνίδας ζωγράφου μέχρι την πιο σύγχρονη. Διαφορετικοί κόσμοι, διαφορετικές πινελιές, αισθήσεις, διαφορετικά βιώματα που όμως η κάθε μία έρχεται εξελικτικά και δίνει τη σκυτάλη στην επόμενη και το έργο συνεχίζεται. Συνεπώς, όλη η πορεία της γυναικείας φύσης από τον περιορισμό και την απόκλιση μέχρι να φτάσει στην "απόλυτη" ελευθερία είναι ξεχωριστό και μαγικό.
Ποια πιστεύετε ότι είναι η θέση του θεάτρου στη σύγχρονη ελληνική
πραγματικότητα και ειδικά μετά τον κορoνοϊό;
Primo Gradu: Σήμερα έχουμε ανάγκη το θέατρο πιο πολύ από ποτέ. Όλη αυτή η απόσταση, η αποξένωση των σωμάτων, του αγγίγματος, η ξενότητα και η φοβία μας έχουν δημιουργήσει νευρώσεις. Είναι ένα όπλο ρομαντικό απέναντι σε κάθε τι που μας αποξενώνει από τη φύση μας. Να συνυπάρχουμε ως κοινωνικά όντα.
Ποιες είναι οι δικές σας αγαπημένες θεατρικές παραστάσεις / ταινίες / σειρές ;
Αριάδνη: Τώρα βλέπω τη σειρά Shogun που σου δείχνει όλη την Ιαπωνική ιστορία μέσα από τα γεγονότα που εξελίσσονται με τρομερό ενδιαφέρον και πλοκή. Αγαπώ ό, τι κάνει η σκηνοθέτης Έφη Μπίρμπα (με την οποία θέλω πολύ να συνεργαστώ στο μέλλον) και ο Άρης Σερβετάλης. Αγαπημένη ταινία από μικρή είναι φυσικά η Αmelie διότι αγαπώ το Παρίσι, ήταν ο λόγος που έμαθα γαλλικά και πήγα στο Παρίσι.
Κωνσταντίνα: Δύο παραστάσεις που με έχουν σημαδέψει για πολλούς λόγους είναι η παράσταση “Φάουστ” και η παράσταση “1984” και τα δύο σε σκηνοθεσία Κατερίνας Ευαγγελάτου. Από ταινίες δεν είμαι σίγουρη πως έχω αγαπημένη αλλά μια που ξεχωρίζω είναι ο Ελαφοκυνηγός του σκηνοθέτη Μάικλ Τσιμίνο. Τέλος, από σειρές, η μόνιμη παρέα μου είναι τα «Φιλαράκια» αλλά αυτή που με μάγεψε όμως είναι η Κορεάτικη σειρά «Η αλχημία των ψυχών».
Έλενα: Παραστάσεις «Θα χει τα μάτια σου» (Ηλίας Κουνέλας) και «Μια άλλη Θήβα» (Βαγγέλης Θεοδωρόπουλος)
Πένυ: Αγαπημένη ταινία, "Conted' ete" του Eric Rohmer και από σειρές, "Οutlander". Γενικώς δώσε μου ρομαντισμό και πάρε μου την ψυχή!
Φέτος έχω δει πολύ όμορφες δουλειές στο θέατρο όπως "Αυτές που δεν προλαβατε", "Εφυτευσεν ο Θεός παράδεισο", "Πινόκιο".
Μιλένα: Φέτος ξεχώρισα την παράσταση "Αυτές που δεν προλάβατε". Ήταν μία παράσταση που με έκανε να γελάσω, να συγκινηθώ, να προβληματιστώ και να δω τον εαυτό μου σε πολλά σημεία κατά τη διάρκεια της. Αγαπώ μερικές κλασσικές ταινίες του αμερικάνικου κινηματογράφου, όπως το Usual Suspects και το 12 Angry Men. Βρίσκω επίσης ιδιαιτέρα ενδιαφέρουσες τις ταινίες του Ιρανού σκηνοθέτη και σεναριογράφου Asghar Farhadi. Με γοητεύει η σκηνοθετική ματιά του απέναντι στα θέματα με τα οποία καταπιάνεται.
Ως νέες γυναίκες, ποιες είναι οι προκλήσεις που έχετε συναντήσει μέχρι τώρα στην καλλιτεχνική σας πορεία;
Αριάδνη: Οι προκλήσεις είναι κυρίως εσωτερικές με τον εαυτό σου. Το να σηκωθείς και να αδράξεις την κάθε ευκαιρία που σου δίνεται και να διεκδικήσεις αυτά για τα οποία αξίζει να παλέψεις είναι ένα στοίχημα που βάζω με τον εαυτό μου με σκοπό την πνευματική και επαγγελματική εξέλιξη. Αν τα κάνεις αυτά, τότε έρχονται στο δρόμο σου οι κατάλληλοι άνθρωποι και συνεργάτες. Το κλειδί βρίσκεται στο να κάνεις το πρώτο βήμα.
Κωνσταντίνα: Οι μέχρι τώρα προκλήσεις που έχω συναντήσει είναι η ταυτόχρονη ενασχόληση σε πολλά και διαφορετικά πράγματα. Είναι πρόκληση να καταφέρεις να παραμείνεις ψύχραιμος, δημιουργικός και υγιής σε κρίσιμες περιόδους.
Έλενα: Πρόκληση για μένα είναι να μην παρεκκλίνω από τον στόχο μου και να προσπερνώ τα εμπόδια και τις αποτυχίες
Μιλένα: Ως νέοι ηθοποιοί αναγκαζόμαστε να κάνουμε πολλά διαφορετικά πράγματα καθημερινά. Η πρόκληση είναι να μη χάνεις την ελπίδα, να παραμένεις δημιουργικός και να δουλεύεις προς τον στόχο σου με αγάπη και αφοσίωση.
Πένυ: Η μεγαλύτερη πρόκληση είναι αυτό που έχουμε αναλάβει ως ομάδα με αυτή την performance. Να συμπτύξουμε το έργο και τη ζωή τόσο σπουδαίων ζωγράφων μέσα σε 50 λεπτά σκηνής!
Ποια είναι τα επόμενα σχέδιά σας μετά από αυτή την παράσταση;
Primo Gradu: Υπάρχουν νέες ιδέες, υπάρχει όρεξη και προτάσεις για περιοδεία.
* Η παράσταση «γυναία γραφ-Οίδα» έρχεται στο Θέατρο «Επί Κολωνώ», στα πλαίσια του "ΜΠΙΖΖΖ", για λίγες παραστάσεις.
Κλείσε το εισιτήριό σου εδώ:
«γυναία γραφ-Οίδα», στο Θέατρο Επί Κολωνώ
Παρακάτω μπορείς να βρεις όλες τις παραστάσεις που θα παρουσιαστούν στο φετινό "ΜΠΙΖΖΖ":
«ΜΠΙΖΖΖ…!» στο Θέατρο Επί Κολωνώ