Το κωνικό σουτιέν της Madonna έκανε την πρώτη του εμφάνιση μέσα από στρατηγικά τοποθετημένες σχισμές σε ένα μαύρο κοστούμι Jean Paul Gaultier με ρίγες καθώς εμφανίστηκε στη σκηνή κατά τη διάρκεια της περιοδείας Blond Ambition που καθόριζε την pop κουλτούρα το 1990. Η ιστορία είναι μεγάλη και έχει πολλές πτυχές!
Δεν ήταν η πρώτη που φόρεσε κωνικό σουτιέν, αλλά τελικά γέννησε μια σημαντική στιγμή της μόδας όταν χόρεψε και τραγούδησε κατά μήκος της σκηνής φορώντας το σουτιέν και τον κορσέ στην Ιαπωνία – τον πρώτο σταθμό της παγκόσμιας περιοδείας της.
Η σούπερ σταρ έχει δημιουργήσει τόσες πολλές εμφανίσεις τις τελευταίες τέσσερις δεκαετίες, αλλά το κωνικό σουτιέν έχει γίνει συνώνυμο τόσο της Madonna όσο και του Gaultier.
Πριν φτάσουμε στη Madonna, είναι σημαντικό να αναγνωρίσουμε την προέλευση του bulleτ σουτιέν. Τα πρώτα κατασκευάστηκαν από τον Frederick Mellinger, τον Ούγγρο-Αμερικανό γιό ενός ράφτη, ο οποίος πούλησε δαντελωτά μαύρα εσώρουχα από το διάσημο κατάστημά του στο Λος Άντζελες Frederick's of Hollywood, το οποίο άνοιξε το 1946 στη λεωφόρο Hollywood.
Στα τέλη της δεκαετίας του 1940, η εταιρεία εσωρούχων Maidenform ακολούθησε το παράδειγμά της και άρχισε να φτιάχνει τη δική της εκδοχή του κωνικού σουτιέν, το Chansonette, το οποίο πουλούσε στις μάζες μέσω της αμφισβητήσιμης διαφημιστικής καμπάνιας «I dreamed».
Ανεξάρτητα από αυτό, σύντομα τα μοντέλα pinup και οι στάρλετ του Χόλιγουντ φορούσαν τέτοια σουτιέν για να ενισχύσουν τις καμπύλες τους!
Η Madonna, δεν χρειάζεται πραγματικά συστάσεις. Από την ανακάλυψή της, η δυναμικότητα και το πείσμα της, η εκκεντρικότητα του χαρακτήρα της και η τόλμη της, την έκαναν επίσημα την πιο επιτυχημένη γυναίκα καλλιτέχνη όλων των εποχών.
Κατά τη διάρκεια της πρώτης δεκαετίας της καριέρας της είχε συναρπάσει το κοινό, ορίζοντας κι εκείνη με όσα φορούσε, τις τάσεις της μόδας και ενισχύοντας την καριέρα καταξιωμένων αλλά και ανερχόμενων σχεδιαστών. Με λίγα λόγια, κυριάρχησε στον κόσμο της μόδας αλλά και στον κόσμο της ποπ!
Το 1989, μετά από τρία πολυπλατινένια άλμπουμ back-to-back, η Madonna προετοίμασε την κυκλοφορία του τέταρτου στούντιο άλμπουμ της, Like a Prayer, τον Μάρτιο του 1989. Ωστόσο, η κυκλοφορία του μουσικού βίντεο που σκηνοθέτησε η Mary Lambert για το σινγκλ «Like a Prayer» προκάλεσε διαμάχες όπως ποτέ άλλοτε, με τις εικόνες της Μαντόνα να φιλάει έναν Μαύρο άγιο μαζί με εικόνες με φλεγόμενους σταυρούς και στίγματα.
Το Βατικανό καταδίκασε το μουσικό βίντεο, ο Πάπας Ιωάννης Παύλος Β' ενεπλάκη στο θέμα και ενθάρρυνε τους θαυμαστές να μποϊκοτάρουν τον τραγουδιστή, ενώ η οικογένεια και οι θρησκευτικές ομάδες διαμαρτυρήθηκαν για τη μετάδοσή του. Ούτε η Pepsi ήταν ευχαριστημένη – είχαν ήδη πληρώσει στη Madonna 5 εκατομμύρια δολάρια για να εμφανιστεί σε ένα δίλεπτο τηλεοπτικό διαφημιστικό που παρουσίαζε εκείνη και το τραγούδι, και όταν άρχισαν οι αντιδράσεις αναγκάστηκαν να αποσύρουν τη διαφήμιση και τελικά να ακυρώσουν το συμβόλαιο χορηγίας της. Η Madonna κράτησε τα 5 εκατομμύρια δολάρια και λίγες μέρες πριν την κυκλοφορία του άλμπουμ είπε αδιάφορα στους New York Times ότι «η τέχνη πρέπει να είναι αμφιλεγόμενη και αυτό είναι το μόνο που υπάρχει».
Η Madonna ήταν φαν του Γάλλου σχεδιαστή μόδας Jean Paul Gaultier. Τον είχε επαινέσει σε συνεντεύξεις του ήδη από το 1984, φόρεσε ένα από τα φορέματά του με κορσέ στην πρεμιέρα του Desperately Seeking Susan το 1985 και εμφανίστηκε στο Harper’s Bazaar φορώντας μια από τις δημιουργίες του που έμοιαζε με tutu το 1988.
Το εντυπωσιακό κοστούμι συναυλίας χρειάστηκε μήνες συνεργασίας για να ολοκληρωθεί και εμπνεύστηκε από τα bullεt σουτιέν της δεκαετίας του 1950 και τα εσώρουχα της δεκαετίας του 1980 ως outerwear street style, έναν εντυπωσιακό συνδυασμό που έπαιξε στην anticulture της Μαντόνα.
Στα πρώτα στάδια σχεδιασμού της περιοδείας της στο Blond Ambition, η Madonna ζήτησε από τον Gaultier να της ράψει τα κοστούμια. Εβαλε μάλιστα τον φωτογράφο μόδας Herb Ritts (με τον οποίο δούλευε εκείνη την εποχή) να επικοινωνήσει με τον Gaultier και να τον ενημερώσει ότι ήθελε να συνεργαστεί μαζί του.
Ακολούθησε μια χειρόγραφη επιστολή που εξέφραζε τον θαυμασμό της για τη χιουμοριστική του άποψη για τη μόδα και μετά ένα τηλεφώνημα. Ο Gaultier αποδέχτηκε με χαρά την προσφορά εργασίας. Ήταν ήδη θαυμαστής της Madonna!
Κατά τη διάρκεια μιας συνέντευξης στους New York Times το 2001, ο Gaultier θυμήθηκε: «Όταν η Madonna με πήρε για πρώτη φορά τηλέφωνο το 1989, ήταν δύο μέρες πριν από το έτοιμο σόου μου και νόμιζα ότι η βοηθός μου αστειευόταν. Ήμουν μεγάλος θαυμαστής. Με ρώτησε αν θα έκανα την περιοδεία μαζί της. Ήξερε τι ήθελε , ένα κοστούμι με ρίγες, το θηλυκό κορσέ. Στη Madonna αρέσουν τα ρούχα μου γιατί συνδυάζουν το ανδρικό και το θηλυκό».
Όταν η Madonna συναντήθηκε με τον Gaultier για να σκεφτούν τις ιδέες των κοστουμιών για την περιοδεία, έκατσαν για ώρες σε μια σουίτα ξενοδοχείου στο Carlyle Hotel της Νέας Υόρκης και παρακολούθησαν την ταινία Cabaret του 1972 για έμπνευση.
Τους επόμενους τρεις μήνες συναντιόντουσαν στο εστιατόριο Bofinger του Παρισιού, το Balajo Club, το νυχτερινό κέντρο Zoopsie και το Théâtre Equestre Zingaro για να οριστικοποιήσουν τις λεπτομέρειες των κοστουμιών για την περιοδεία. Στη συνέχεια, οι τελικές αλλαγές πραγματοποιήθηκαν στα ατελιέ του Gaultier στη Νέα Υόρκη και στο Παρίσι...