Η Buffy Sainte-Marie, τραγουδίστρια-τραγουδοποιός, καλλιτέχνης, εκπαιδευτικός και ακτιβίστρια των Cree, ξεκίνησε την καριέρα της στα μέσα της δεκαετίας του 1960.
Έγινε γρήγορα γνωστή ως ταλαντούχα τραγουδοποιός και τα τραγούδια της έχουν διασκευαστεί από διάφορους καλλιτέχνες, όπως ο Elvis Presley, η Janis Joplin, ο Neil Diamond και η Barbra Streisand.
Το τραγούδι διαμαρτυρίας της Universal Soldier έγινε γνωστός ύμνος για το κίνημα κατά του πολέμου του Βιετνάμ. Η Sainte-Marie εργάστηκε σε όλη της τη ζωή για να διδάξει τους ανθρώπους για τους αυτόχθονες πολιτισμούς. Eμφανίστηκε πολλές φορές στο Sesame Street και το Cradleboard Teaching Project της ελπίζει να βελτιώσει την αυτο-ταυτότητα των ιθαγενών παιδιών δίνοντάς τους - και στους συμμαθητές τους - εμπλουτισμένες και ακριβείς πληροφορίες για τους γηγενείς ανθρώπους.
Η Sainte-Marie έχει λάβει πολλά βραβεία και τιμητικές διακρίσεις, συμπεριλαμβανομένου του Όσκαρ Καλύτερου Τραγουδιού το 1981 για το Up Where We Belong.
Eίναι επίσης αξιωματικός στο Τάγμα του Καναδά και έχει ένα αστέρι στο Walk of Fame του Καναδά. Και εξακολουθεί να κάνει μουσική σήμερα. Το πιο πρόσφατο άλμπουμ της, Power in the Blood, έλαβε το βραβείο Polaris 2015.
Αν και η Sainte-Marie είπε ότι ο πατέρας της αγαπούσε, «υπήρχαν παιδόφιλοι στην οικογένειά του», είπε. Ισχυρίζεται ότι δύο συγγενείς της την κακοποίησαν σeξουαλικά, ενώ ο αδερφός της την εκφόβιζε και την ταπείνωσε συνεχώς. Οι γονείς της τραγουδίστριας δεν γνώριζαν την πλήρη έκταση της κακοποίησης, αν και είπε ότι είχαν την τάση να υποβαθμίζουν αυτό που γνώριζαν λέγοντας πως... απλώς «τα αγόρια είναι αγόρια».
Επιπλέον, ο πατέρας της δεν καταλάβαινε γιατί ένα κορίτσι θα ήθελε να πάει στο κολέγιο. Ευτυχώς, η μητέρα της, συντάκτρια στο Houghton Mifflin, κατάλαβε καλά την πνευματική περιέργεια της Sainte-Marie και πήρε ένα κρατικό δάνειο για να χρηματοδοτήσει την τριτοβάθμια εκπαίδευσή της.
Μέχρι εκείνη την εποχή, η Sainte-Marie είχε καταβροχθίσει τα λίγα ενημερωμένα βιβλία που είχαν δημοσιευτεί τότε για τους ιθαγενείς της Αμερικής για να βρει μια αντανάκλαση του εαυτού της που διαφορετικά δεν έβλεπε.
Η έλλειψη πληροφοριών την πλήγωσε, όπως και οι πολλοί άνθρωποι που της είπαν ότι δεν μπορούσε να γίνει μουσικός επειδή δε διάβαζε ευρωπαϊκή σημειογραφία. Ταυτόχρονα επέδειξε ένα φυσικό χάρισμα στο να παίζει πιάνο από τότε που ήταν παιδί. Αργότερα, όταν άρχισε να γράφει πιο εκλεπτυσμένα τραγούδια, δεν ενθουσιάστηκε με τη φωνή της, αλλά είχε ακλόνητη πίστη στις μελωδίες και τους στίχους της. «Ήξερα ότι είχα κάτι να πω», είπε...