Αν πάτε στο Τμήμα Νευρολογίας και Νευροχειρουργικής στο Πανεπιστήμιο McGill στο Μόντρεαλ του Καναδά, μπορεί να ρίξετε μια ματιά στην 105χρονη Brenda Milner που ακόμη βρισκεται στο γραφείο της και το εργαστήριο της εξερευνώντας τον ανθρώπινο εγκέφαλο
Η βρετανικής καταγωγής επιστήμονας έφερε επανάσταση στην επιστήμη του εγκεφάλου με το ιδακτορικό της στη δεκαετία του 1950. Σήμερα, είναι περισσότερο γνωστή για το γεγονός ότι ανακάλυψε πού συμβαίνει ο σχηματισμός μνήμης στον εγκέφαλο και είναι ευρέως αναγνωρισμένη ως μια από τους ιδρυτές της γνωστικής νευροεπιστήμης. Η έρευνά της για την καλύτερη κατανόηση των εσωτερικών λειτουργιών του ανθρώπινου εγκεφάλου συνεχίζεται ως σήμερα!
Η Brenda γεννήθηκε στο Μάντσεστερ της Αγγλίας το 1918 και έλαβε πτυχίο πειραματικής ψυχολογίας από το Newnham College του Cambridge. Αυτή και ο σύζυγός της Peter Milner, ένας ηλεκτρολόγος μηχανικός, μετακόμισαν στον Καναδά το 1944 όταν ο Peter προσκλήθηκε να βοηθήσει στην έναρξη ενός προγράμματος πυρηνικής έρευνας εκεί. H Brenda δίδαξε στο Université de Montréal και ολοκλήρωσε μεταπτυχιακό στην πειραματική ψυχολογία.
Η πιο διάσημη ανακάλυψη της Milner προήλθε από τις παρατηρήσεις της για έναν ασυνήθιστο ασθενή, τον Henry Molaison (ο οποίος ήταν γνωστός ως H.M. σε δημοσιευμένες επιστημονικές εργασίες), ο οποίος είχε υποβληθεί σε χειρουργική επέμβαση για να σταματήσει τις σοβαρές επιληπτικές κρίσεις αλλά στη συνέχεια βρήκε τον εαυτό του ανίκανο να σχηματίσει νέες αναμνήσεις.
Εκείνη την εποχή, οι επιστήμονες πίστευαν ότι καμία μεμονωμένη περιοχή του εγκεφάλου δεν ήταν κρίσιμη για το σχηματισμό αναμνήσεων. Η Brenda ανέτρεψε αυτή την επιστημονική συναίνεση όταν απέδειξε σε μια σημαντική εργασία του 1957 ότι ήταν η απώλεια του ιππόκαμπου του Μολάιζον που τον εμπόδισε να σχηματίσει νέες αναμνήσεις.
Μέσω μελλοντικής έρευνας, μπόρεσε επίσης να δείξει ότι η κινητική μνήμη του H.M. δεν επηρεάστηκε. αν του μάθατε μια νέα δεξιότητα σχεδίασης, θα μπορούσε να την εκτελέσει, ακόμα κι αν δεν θυμόταν να μάθει πώς. Ο Milner κατέληξε στο συμπέρασμα ότι υπήρχαν δύο τύποι μνήμης: η επεισοδιακή μνήμη, η οποία περιλαμβάνει την ανάκληση αυτοβιογραφικών λεπτομερειών και η διαδικαστική μνήμη, η ικανότητα να θυμόμαστε και να εκτελούμε εργασίες χωρίς συνειδητή επίγνωση. Έδειξε ότι άλλοι ασθενείς με παρόμοια εγκεφαλικά τραύματα με H.M. — εκείνα όπου ο ιππόκαμπος ήταν κατεστραμμένος — όλοι είχαν πρόβλημα να θυμηθούν συνειδητά γεγονότα, αλλά μπορούσαν να μάθουν νέες σωματικές δεξιότητες.
Η μεταγενέστερη έρευνα του Milner έδειξε ότι οι εγκέφαλοι μπορούσαν μερικές φορές να αναδιοργανωθούν για να επιτρέψουν στους ανθρώπους να ανακτήσουν τις δεξιότητες που χάθηκαν μετά από τραυματικό εγκεφαλικό τραύμα και άλλες εγκεφαλικές βλάβες, προσφέροντας ελπίδα αποκατάστασης για πρώτη φορά. «Θυμάμαι ξεκάθαρα μέχρι σήμερα τον ενθουσιασμό μου, καθισμένος εκεί με τον H.M. και βλέποντας αυτή την όμορφη καμπύλη μάθησης να αναπτύσσεται ακριβώς εκεί μπροστά μου», θυμάται. «Ήξερα πολύ καλά ότι έβλεπα κάτι σημαντικό».
Η συνεχιζόμενη έρευνα του Milner απέδειξε ότι οι κροταφικοί λοβοί του εγκεφάλου έχουν βασικούς ρόλους στην οργάνωση των πληροφοριών και της μνήμης και ότι το χέρι που προτιμά να χρησιμοποιεί ένα άτομο επηρεάζει την πλευρά του εγκεφάλου που χρησιμοποιεί για να επεξεργαστεί τη γλώσσα. Σήμερα, το κύριο ερευνητικό της ενδιαφέρον είναι πώς τα ημισφαίρια συνεργάζονται στην ανάκτηση φυσιολογικής μνήμης και στην καλύτερη κατανόηση του τρόπου με τον οποίο η οπτική μνήμη υποστηρίζει πιο αφηρημένες αναμνήσεις, όπως οι έννοιες των λέξεων. Προς τιμήν αυτής της εργασίας, η οποία θα μπορούσε να βοηθήσει ασθενείς με άνοια, εγκεφαλική βλάβη ή μαθησιακές δυσκολίες, ένα σχολείο για μαθητές με ειδικές ανάγκες πήρε το όνομά της το 2019. Το L'École Régionale Brenda Milner – Brenda Milner Regional School θα εξυπηρετεί 90 μαθητές , ηλικίας 4 έως 21 ετών, με εξειδικευμένους δασκάλους, ψυχολόγους, φυσικοθεραπευτές και εργοθεραπευτές.
Ενώ ήταν ακόμη ενεργή στην έρευνα τα τελευταία χρόνια, η εκατονταετής καθηγήτρια χρειάστηκε να κάνει κάποιες προσαρμογές που αντικατοπτρίζουν την ιδιότητά της ως ανώτερης ερευνήτριας: «Θα αναλάβω μεταδιδακτορικούς φοιτητές, αλλά όχι μεταπτυχιακούς φοιτητές. Οι μεταπτυχιακοί φοιτητές πρέπει να ξέρουν ότι θα είστε κοντά για πέντε περίπου χρόνια, και καλά» - λέει γελώντας - «καλά, είναι πολύ δύσκολο αν πρέπει να αλλάξουν σε κάποιον άλλο, ξέρετε». Αλλά η Milner είναι χαρούμενη που μπόρεσε να συνεχίσει να εξερευνά τον ανθρώπινο εγκέφαλο για πάνω από επτά δεκαετίες. Έχει επίσης αναγνωριστεί ευρέως για το έργο της με τιμητικούς τίτλους από περισσότερα από 20 πανεπιστήμια. «Είμαι έκπληκτη που βρίσκομαι σε ηλικία 100 ετών», είπε σε συνέντευξή της το 2018, «αλλά έχω κάθε πρόθεση να συνεχίσω για πολλά περισσότερα γενέθλια».
Ακολουθήστε το Pink.gr στο 
Ακολουθήστε το Pink.gr και στο Instagram
