Για πρώτη φορά στα ιταλικά χρονικά, τα δύο μεγαλύτερα κόμματα της χώρας έχουν στην ηγεσία τους γυναίκες. Η Ελι Σλάιν διαφέρει ωστόσο σε πολλά από την συντηρητική πρωθυπουργό Τζόρτζια Μελόνι.
Η πραγματικότητα είναι ότι τα τελευταία σαράντα χρόνια οι γυναίκες κατέλαβαν προοδευτικά περισσότερες θέσεις εξουσίας. Και αν υπάρχουν ολοένα περισσότερες γυναίκες σε βασικές θέσεις, συμπεριλαμβανομένων των ανώτατων κρατικών και κυβερνητικών θέσεων, αυτό οφείλεται επίσης στους φεμινιστικούς αγώνες που προηγήθηκαν και τους συνόδευσαν.
Η Τζόρτζια Μελόνι και η Ελι Σλάιν, μοιράζονται την ιστορική ευκαιρία να ηγούνται (των πολιτικών δυνάμεων της Ιταλίας) και συνομιλούν χωρίς να ανησυχούν για αντρικές παρεμβάσεις σε θέματα που αφορούν τη γυναικεία σφαίρα κάτι που μπορεί να ενισχύσει τον δρόμο προς την ισότητα φύλου, τη χειραφέτηση, την αυτοδιάθεση αλλά μάλλον κάτι τέτοιο δεν θα γίνει σύντομα - γιατί κινούνται σε αντίθετες κατευθύνσεις.
Η Μελόνι αρχικά, τάσσεται υπέρ των περιορισμών στις αμβλώσεις και είναι κατά των "ροζ ποσοστώσεων" (Βάσει του νόμου, στο 30% των θέσεων στα ΔΣ είτε θα πρέπει να εκλέγονται γυναίκες είτε οι θέσεις αυτές θα πρέπει να μένουν κενές).
ενώ σκοπεύει να μετατρέψει την παρένθετη μητρότητα σε αυτό που η ίδια αποκαλεί «οικουμενικό έγκλημα», απαγορεύοντάς την ακόμη και αν γίνει σε κάποια χώρα του εξωτερικού. Ο λόγος της περιλαμβάνει φεμιεθνικισμική ρητορική και κριτική στην παγκοσμιοποίηση. Η Μελόνι υποστηρίζει έναν ναυτικό αποκλεισμό για να σταματήσει η μετανάστευση και έχει κατηγορηθεί για ξενοφοβία και ισλαμοφοβία ενώ έχει κατηγορήσει τη νεοαποικιοκρατία ως αιτία πίσω από την ευρωπαϊκή μεταναστευτική κρίση.
"Οι αδελφοί της Ιταλίας έχουν καταλάβει πολύ καλά ότι οι γυναίκες μπορούν να είναι καλές μόνο από αυτή την άποψη - αν η Μελόνι είχε φεμινιστικές αξίες, δεν θα της επέτρεπαν ποτέ να φτάσει τόσο μακριά", Luisa Rizzitelli, ακτιβίστρια για τα δικαιώματα των γυναικών και των ΛΟΑΤΚΙ+
Στην Ιταλία ήδη από το 2004 η παρένθετη μητρότητα απαγορεύεται διά νόμου, με ποινές από τρεις μήνες ώς και δύο χρόνια φυλακή και πρόστιμα από 600.000 ώς και 1 εκατομμύριο ευρώ για «όσους οργανώνουν, υλοποιούν ή χρηματοδοτούν την εμπορία γαμετών ή εμβρύων ή την παρένθετη μητρότητα».
Η αμφιλεγόμενη τροπολογία που κατέθεσε η κυβέρνησή της και εγκρίθηκε από την Επιτροπή Δικαιοσύνης της ιταλικής Βουλής επιδιώκει να επεκτείνει την απαγόρευση, επιβάλλοντας ανάλογες ποινές και σε όσους καταφύγουν σε αυτήν την αναπαραγωγική μέθοδο στο εξωτερικό. Για τα Αδέλφια της Ιταλίας «η παρένθετη μητρότητα είναι χειρότερη και από την παιδοφιλία», ενώ η θέση της κυβέρνησης είναι ξεκάθαρη, όπως δήλωσε η υπουργός Οικογένειας, Ισότητας Ευκαιριών και Γεννητικότητας (!) Εουτζενία Ροτσέλα, από τις πρωταγωνίστριες των κινημάτων κατά των αμβλώσεων στην Ιταλία: «Καταδικάζουμε απόλυτα οποιαδήποτε μορφή παρένθετης μητρότητας ως ένα μέσο εμπορευματοποίησης της γονεϊκότητας που πλήττει την αξιοπρέπεια της γυναίκας και τα δικαιώματα των παιδιών».
Η τροπολογία έχει προκαλέσει την αντίδραση της αντιπολίτευσης, με κάποιους να τη χαρακτηρίζουν «τρομακτική» κι άλλους να επιχειρηματολογούν πως είναι νομικά ανεφάρμοστη. Όπως το έθεσε η Ιταλίδα δημοσιογράφος Ida Dominijanni σε πρόσφατο άρθρο της, η Meloni τελικά καρπώνεται μια ιστορία φεμινισμού που δεν της ανήκει, αλλά την οποία χρησιμοποιεί.
Από την άλλη η ηγέτιδα του Δημοκρατικού Κόμματος, Ελι Σλάιν, μεγάλωσε στην Ελβετία και εργάστηκε για τις προεκλογικές εκστρατείες του Μπαράκ Ομπάμα στις ΗΠΑ.
Αναγνωρίζει πως πρόκειται για ένα πολύ ευαίσθητο θέμα που χρήζει σοβαρής συζήτησης και στο εσωτερικό του κόμματός της (λόγω των αντιστάσεων της καθολικής πτέρυγας), αλλά διαφωνεί απόλυτα με την τροπολογία, τάσσεται υπέρ αυτού που ονομάζει «αλληλέγγυα παρένθετη μητρότητα» και υποσχέθηκε να δώσει μάχη εναντίον αυτής της διάταξης την οποία χαρακτήρισε ως «πρωτοφανή επίθεση στα δικαιώματα αγοριών και κοριτσιών που είναι παιδιά ζευγαριών του ίδιου φύλου». Δεν είναι μόνο ο σεξουαλικός προσανατολισμός της Σλάιν και η στάση της υπέρ των ΛΟΑΤΚΙ+ που αποτελεί στόχο για την υπερσυντηρητική δεξιά.
Το γεγονός ότι εκείνη μεγάλωσε στην Ελβετία, σε μεγαλοαστικό οικογενειακό περιβάλλον, είναι κάτι το οποίο σπεύδουν επίσης να χρησιμοποιήσουν εναντίον της.
Στην τροπολογία δεν υπάρχει καμία διάκριση ανάμεσα στα ετερόφυλα και ομόφυλα ζευγάρια, αλλά αυτή η πρόβλεψη συνιστά ακόμη ένα εμπόδιο για τα ζευγάρια ΛΟΑΤΚΙ+ που θέλουν να αποκτήσουν παιδί.