Η Marian Anderson, η καταξιωμένη τραγουδίστρια και πρωτοπόρος των πολιτικών δικαιωμάτων, γεννήθηκε το 1897. Mια από τις πιο διάσημες τραγουδίστριες του περασμένου αιώνα, η Anderson ήταν μια σημαντική φυσιογνωμία που βοήθησε τους αφροαμερικανούς καλλιτέχνες να αποκτήσουν αυξημένη αποδοχή και να ξεπεράσουν τα φυλετικά εμπόδια στην Αμερική στα μέσα του εικοστού αιώνα.
Μεγαλώνοντας στη Φιλαδέλφεια, το μουσικό ταλέντο της Marian ήταν εμφανές από νεαρή ηλικία και οι γονείς της έκαναν ό,τι μπορούσαν για να ενθαρρύνουν τις μουσικές της αναζητήσεις. Η Anderson ήταν μόλις έξι ετών όταν άρχισε να παίζει με την Union Baptist Church, όπου την αποκαλούσαν συχνά ως «baby contralto». Η οικογένειά της δεν μπορούσε να σηκώσει οικονομικά τα μαθήματα πιάνου, έτσι η μικρή έμαθε να παίζει από την ηλικία των οκτώ ετών. Η κοινότητά της εντυπωσιάστηκε τόσο πολύ με τη δέσμευσή της που συγκέντρωσαν αρκετά χρήματα για να πληρώσουν για ιδιαίτερα μαθήματα με έναν γνωστό δάσκαλο φωνητικής.
Μεγαλώνοντας η ίδια εμφανίστηκε στο Carnegie Hall το 1928 και πέρασε μεγάλο μέρος της δεκαετίας του 1930 περιοδεύοντας στην Ευρώπη. Κατά την περιοδεία της στις ΗΠΑ, αντιμετώπισε προκατάληψη σε ορισμένες κοινότητες και της αρνήθηκαν να μείνει σε ξενοδοχεία σε διάφορες περιπτώσεις.
Στην πιο διάσημη περίπτωση διάκρισης, οι Κόρες της Αμερικανικής Επανάστασης (DAR) αρνήθηκαν να δώσουν άδεια να εμφανιστεί στο Constitution Hall στην Ουάσιγκτον, DC.
Ως απάντηση σε αυτή την προσβολή, η τότε Πρώτη Κυρία Eleanor Roosevelt όχι μόνο παραιτήθηκε από το DAR, αλλά μαζί με τον σύζυγό της, Franklin D. Roosevelt, και τον εκτελεστικό γραμματέα του NAACP, οργάνωσαν αυτό που θα γινόταν μια ιστορική παράσταση στο Lincoln Memorial την Κυριακή του Πάσχα του 1939.
Η Anderson έπαιξε για ένα πλήθος 75.000 ατόμων, καθώς και για πολλά εκατομμύρια ακροατές μέσω ραδιοφώνου. Στην αυτοβιογραφία της, αναφέρθηκε στην εμπειρία, δηλώνοντας: «Το μόνο που ήξερα τότε ήταν ο συντριπτικός αντίκτυπος αυτού του τεράστιου πλήθους.… Είχα την αίσθηση ότι ένα μεγάλο κύμα καλής θέλησης ξεχύθηκε από αυτούς τους ανθρώπους».
Συνέχισε να παίζει σε πολλούς χώρους τις επόμενες δεκαετίες. Μόλις τέσσερα χρόνια αφότου της στέρησε την ευκαιρία, το DAR την προσκάλεσε να τραγουδήσει στο Constitution Hall το 1943. Το 1955, έγινε η πρώτη Αφροαμερικανίδα που εμφανίστηκε με τη Metropolitan Opera στη Νέα Υόρκη. Τραγούδησε επίσης στα εγκαίνια τόσο του Dwight D. Eisenhower το 1957 όσο και του John F. Kennedy το 1961.
Συμμετείχε ενεργά στο Κίνημα Πολιτικών Δικαιωμάτων της δεκαετίας του 1960 και τραγούδησε στην Πορεία του 1963 στην Ουάσιγκτον. Ελαβε πολλές διακρίσεις κατά τη διάρκεια της ζωής της, όπως το Προεδρικό Μετάλλιο της Ελευθερίας, το Χρυσό Μετάλλιο του Κογκρέσου, το Βραβείο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων Eleanor Roosevelt και ένα βραβείο Grammy. Πέθανε σε ηλικία 96 ετών το 1993.
Ακολουθήστε το Pink.gr στο 
Ακολουθήστε το Pink.gr και στο Instagram
