H Κορνηλία Μακρίδου, γνωστή ως Νάντια Φοντάνα, γεννήθηκε στις 4 Δεκεμβρίου του 1944 και έγινε γνωστή ως χορεύτρια, αφού εμφανίστηκε ως χορευτική παρτενέρ στο πλευρό του Φώτη Μεταξόπουλου σε πολλές ελληνικές ταινίες.
Η Νάντια Μακρίδου γεννήθηκε στην Αθήνα. Ο πατέρας της είχε καταγωγή από το Κάιρο της Αιγύπτου και η μητέρα της από την Κωνσταντινούπολη. Σε νηπιακή ηλικία άρχισε σπουδές στον χορό.
Στα δεκατέσσερα, ο Γιάννης Φλερύ και η Λίντα Άλμα ανακάλυψαν το ταλέντο της και της πρότειναν την πρώτη της δουλειά, στο «Μετροπόλιταν». Συνεργάστηκε με εξαίρετους χορογράφους, όπως ο Μανώλης Καστρινός και ο Τάκης Βαρλάμος. Το 1965 συναντήθηκε on stage με τον Φώτη Μεταξόπουλο, στο κέντρο «Παλιά Αθήνα» όπου εμφανίζονταν -μεταξύ άλλων- οι Γιώργος Μουζάκης και Γιάννης Βογιατζής. Λέγεται ότι υπήρξε η 14η στη σειρά παρτενέρ που δοκίμασε ο Μεταξόπουλος μέχρι να κατασταλάξει σε εκείνην, να τη «βαφτίσει» Φοντάνα και το 1970 να την παντρευτεί.
Από εκείνη τη χρονιά μέχρι το 1980 που χώρισαν, το θρυλικό ντουέτο Μεταξόπουλος - Φοντάνα θα εμφανιστεί στις πιο μεγάλες σκηνές και πίστες της Αθήνας, γράφοντας τη δική του λαμπρή ιστορία.
Ενας ακόμη σημαντικός άνδρας της ζωής της ήταν ο πρώην βουλευτής Γιώργος Λιάνης, τον οποίο η ίδια αποκαλούσε «ψυχούλα». Στο σινεμά και τα νυχτερινά κέντρα συνεργάστηκε με τα μεγαλύτερα ονόματα του καλλιτεχνικού χώρου, όπως η Μαρινέλλα, ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης, ο Γιώργος Καραμπεσίνης, η Ρένα Βλαχοπούλου, ο Δημήτρης Παπαμιχαήλ, ο Σωτήρης Μουστάκας.
Εμφανίστηκε ως χορεύτρια σε πολλές μεγάλες ελληνικές ταινίες, όπως: Δημήτρη μου, Δημήτρη μου (1967), Το πιο λαμπρό αστέρι (1967), Η θεία μου η χίπισσα (1970), Η κόμησσα της Κέρκυρας (1972), κ.α., ενώ μένει στη μνήμη μας με τα μαύρα μακριά μαλλιά σαν καταρράκτες, τα μεγάλα μελαγχολικά μάτια και το ατελείωτο κορμί της.