Σε ένα νέο κείμενο για το The Cut, το μοντέλο Remi Bader μοιράστηκε ότι η ανεπιθύμητη ετικέτα που έβαζαν δίπλα από το όνομά της, το"body positivity" χειροτέρεψε τον αγώνα της με τη διαταραγμένη διατροφή πέρυσι.
Το θέμα προέκυψε για πρώτη φορά καθώς αντιμετώπισε αντιδράσεις και εξοστρακισμό από «ορισμένους ανθρώπους στην κοινότητα των plus size» και άτομα που διαφωνούσαν με το πώς η Bader «είπε ανοιχτά ότι ήταν δυσαρεστημένη με το σώμα της». Όπως εξήγησε, «Όταν λέω «δεν είμαι η πιο ευτυχισμένη αυτή τη στιγμή» ή «Δεν νιώθω υπέροχα», οι άνθρωποι θα πουν: «Αρα είναι χονδροφοβική!».
Το άγχος της συνεχούς αντιμετώπισης αυτής της κριτικής, ενώ είχε να διαχειριστεί τα δικά της περίπλοκα, βαθιά προσωπικά συναισθήματα για το σώμα της, αναζωπύρωσε τελικά τους αγώνες της Bader με την υπερφαγία.
«Περίπου ένα χρόνο μετά από όλα αυτά, τελικά συνειδητοποίησα ότι έμπαινα σε ένα πιο σκοτεινό μέρος, ότι η υπερφαγία μου είχε αρχίσει να χειροτερεύει. Ότι χρειαζόμουν βοήθεια. Έλεγα: «Θέλω να κάνω ένα διάλειμμα από τα social media, αλλά δεν μπορώ. Πρέπει να δημοσιεύω κάθε μέρα», έγραψε.
Σε ένα TikTok από τον περασμένο Μάιο, η Bader εξήγησε ότι αναζήτησε επαγγελματική θεραπεία και τα πάει καλύτερα.
Μίλησε επίσης στο παρελθόν για τους αγώνες της με την κακή διατροφή στο podcast Real Pod της Victoria Garrick. Αλλά το κείμενό της εστιάζει σε ένα σημαντικό κομμάτι τη συζήτηση γύρω από τα σώματα, τη διασημότητα και την εικόνα του εαυτού που έχει αναδειχθεί πιο πρόσφατα από άλλα δημόσια πρόσωπα όπως ο Jonah Hill, ο Nicola Coughlan του Bridgerton και η Barbie Ferreira.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
«Υποτίθεται ότι προωθώ την αγάπη για τον εαυτό μου, αλλά απλά δεν πρόκειται να προσποιούμαι ότι αγαπώ το σώμα μου συνέχεια, κάτι που αναμένεται να κάνω», έγραψε η Bader. Στην προσπάθειά μας να αγαπήσουμε τον εαυτό και το σώμα μας, δεν μπορούμε να περάσουμε στο άλλο άκρο, σίγουρα όχι άμεσα, όχι με πίεση. Δεν μπορούμε να ξυπνήσουμε ένα πρωί και να αποδεχτούμε το ποιες είμαστε τόσο εύκολα. Αν ήταν τόσο εύκολο δε θα χρειαζόταν όλο αυτό το κίνημα. Να μη δαιμονοποιήσουμε τη διατροφή ή τη γυμναστική, αλλά να μην υποχρεώνουμε τους ανθρώπους να μοιάζουν με αυτό που ΕΜΕΙΣ θεωρούμε όμορφο Και κυρίως να αφησουμε τους ανθρώπους να το κάνουν με τους δικούς τους όρους.
Φυσικά το body positivity σαν έννοια δεν κάνει κακό σε κανέναν. Είναι το πώς το "χρησιμοποιούν" οι άνθρωποι και χαλούν το νόημά του.
Η πίεση που δέχονται πολλά άτομα και εξωτερικεύουν είναι μια πραγματικότητα. Το να μισώ το σώμα μου είναι κάτι που ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ, και είναι ένα πολυπαραγοντικό πρόβλημα - και αυτό πρέπει να πολεμήσουν πολλοί, πολλές και πολλά από εμάς. Είναι ένας αγώνας που θέλει χρόνο.
Όλοι έχουμε διαφορετικές σχέσεις με το σώμα μας και αυτή η σχέση μεταβάλλεται και αλλάζει αλλά η προσδοκία ότι όλοι θα πρέπει να νιώθουμε θετικά για τον εαυτό μας ανά πάσα στιγμή είναι εξωφρενικά μη ρεαλιστική. Είναι ενθαρρυντικό το γεγονός ότι υπάρχει μια αυξανόμενη ώθηση για να αμφισβητηθούν τα εν λόγω πρότυπα ομορφιάς και ο τρόπος με τον οποίο υποστηρίζουμε τα αδύνατα σώματα, ειδικά μεταξύ των γυναικών, ως πρότυπο για την ελκυστικότητα, την υγεία, ακόμη και την ηθική.
Αντίστοιχα, το να μην μου αρέσει το σώμα μου και να προσπαθήσω να με αποδεχτώ, που δεν είναι τόσο δυνατό και επώδυνο όσο το να μισώ το πώς είμαι, θέλει επίσης μεγάλη προσπάθεια.
Έπειτα, όταν νικήσουμε όλα αυτά, θα περάσουμε από την αποδοχή στην αγάπη. Αυτή είναι η αλήθεια. Το καλύτερο που έχουμε να κάνουμε είναι να πηγαίνουμε κάθε μέρα έστω ένα βήμα πιο κάτω, προς το φως, την αγάπη και την αποδοχή, της ύπαρξής μας. Και αυτό θα γίνει όταν λέμε πραγματικά πώς νιώθουμε.
Να μια σκέψη: Πρέπει όλοι να σταματήσουμε να μιλάμε ο ένας για το σώμα του άλλου, να αποδεχτούμε ότι δεν πρόκειται να είναι πάντα ένα εύκολο θέμα και να αφήσουμε τον καθένα να νιώσει όλο το φάσμα των συναισθημάτων που νιώθουμε για τον εαυτό μας.
Ακολουθήστε το Pink.gr στο 
Ακολουθήστε το Pink.gr και στο Instagram
