Η οικογένεια της Katharine είχε από καιρό χρησιμοποιήσει τη θέση της στην κοινωνία για να βοηθήσει άλλους. Η ίδια σπούδασε στο Τεχνολογικό Ινστιτούτο της Μασαχουσέτης (MIT), μια από τις λίγες φοιτήτριες εκείνη την εποχή, και αποφοίτησε το 1904 με πτυχίο στη βιολογία
Η Katharine Dexter McCormick (1875-1967) γεννήθηκε μέσα σε ένα σπίτι πλούτου και πολυτέλειας αλλά χρησιμοποίησε την εκπαίδευση και το προνόμιό της για να υποστηρίξει το γυναικείο δικαίωμα ψήφου, τα δικαιώματα των γυναικών και να χρηματοδοτήσει επιστημονικές μελέτες για τη χρηματοδότηση έρευνας για το αντισυλληπτικό χάπι.
Η οικογένεια της Katharine είχε από καιρό χρησιμοποιήσει τη θέση της στην κοινωνία για να βοηθήσει άλλους. Τα μέλη της οικογένειας Dexter τον 19ο αιώνα χρησιμοποίησαν το σπίτι τους ως στάση στον υπόγειο σιδηρόδρομο για να μεταφέρουν λαθραία σκλάβους μαύρους από το Νότο σε μέρη ασφαλείας.
Ο πατέρας της Katharine, Wirt Dexter, ήταν δικηγόρος υψηλού προφίλ στο Σικάγο, ο οποίος βοηθούσε τους φτωχότερους πολίτες. Μετά την πυρκαγιά του Σικάγο του 1871, έγινε ηγέτης της Εταιρείας Αρωγής και Βοήθειας του Σικάγο, υπεύθυνος για τη διανομή εκατομμυρίων δολαρίων δωρεών και τη διάθεση άνθρακα, στρωμάτων, τροφίμων, ρουχισμού και κουβέρτες στα χιλιάδες θύματα της πυρκαγιάς. Πέθανε σε ηλικία 57 ετών, όταν η Katharine ήταν 14 ετών.
Μετά το θάνατο του πατέρα της, η Katharine άρχισε να ενδιαφέρεται για τη μελέτη της ιατρικής. Έγινε δεκτή στο Τεχνολογικό Ινστιτούτο της Μασαχουσέτης (MIT), μια από τις λίγες φοιτήτριες εκείνη την εποχή, και αποφοίτησε το 1904 με πτυχίο στη βιολογία. Αργότερα δώρισε τη χρηματοδότηση για τον πρώτο γυναικείο κοιτώνα του MIT, τον McCormick Hall, που πήρε το όνομα του συζύγου της Stanley. Όταν άνοιξε, το 1963, παρείχε δωμάτια για 200 γυναίκες, τέσσερις φορές τον αριθμό που το MIT μπορούσε να στεγάσει πριν.
Μετά την αποφοίτησή της, η Katharine παντρεύτηκε τον Stanley McCormick, η οικογένεια του οποίου ανήκε στη γεωργική επιχείρηση International Harvester. Δυστυχώς, ο Stanley έπασχε από σχιζοφρένεια, η οποία ήταν τόσο άσχημη που νοσηλεύτηκε σε ίδρυμα δύο χρόνια μετά τον γάμο τους και παρέμεινε σε ψυχιατρική φροντίδα για το υπόλοιπο της ζωής του.
Η Katharine ρίχτηκε στο κίνημα για το δικαίωμα ψήφου των γυναικών. Μέχρι τη στιγμή που επικυρώθηκε η 19η Τροποποίηση, το 1920, είχε υπηρετήσει ως ταμίας και αντιπρόεδρος του National American Woman Suffrage Association (NAWSA). Κατά τη διάρκεια του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου, εργάστηκε ως πρόεδρος του Τμήματος Πολεμικής Υπηρεσίας της NAWSA και ήταν μέλος της Επιτροπής Γυναικών του Συμβουλίου Εθνικής Άμυνας. Το 1920 ήταν αντιπρόεδρος της Ένωσης Γυναικών Ψηφοφόρου.
Η Katharine πίστευε ότι οι γυναίκες έπρεπε να έχουν τον έλεγχο της αναπαραγωγικής τους ζωής, έτσι στη δεκαετία του 1920, όταν ο έλεγχος των γεννήσεων ήταν παράνομος στις Ηνωμένες Πολιτείες, άρχισε να κάνει λαθρεμπόριο διαφραγμάτων από την Ευρώπη. Η Katharine, η οποία μιλούσε άπταιστα γαλλικά, γερμανικά και πολλές άλλες γλώσσες, ταξίδεψε στην Ευρώπη πολλές φορές, όπου συναντήθηκε με κατασκευαστές διαφραγμάτων. Αγόραζε πάνω από 1000 διαφράγματα σε κάθε ταξίδι και τα έβαζε να ράβονται στις ραφές των ρούχων που έφερνε μαζί της. Δεδομένου ότι ήταν μια πλούσια γυναίκα, σε μια εποχή όπου οι πλούσιες γυναίκες ταξίδευαν από πόλη σε πόλη για να εφοδιαστούν με τις τελευταίες τάσεις της μόδας, οι τελωνειακοί υπάλληλοι δεν αμφισβήτησαν τον μεγάλο αριθμό των μπαούλων και την τεράστια ποσότητα ρούχων κι έτσι χρησιμοποίησε αυτό το στερεότυπο προς όφελός της (και των υπολοίπων).
Η Katharine χρηματοδότησε αργότερα την έρευνα για ένα από του στόματος αντισυλληπτικό. Ο Gregory Pincus σπούδαζε αναπαραγωγικές ορμόνες στο Worcester Foundation for Experimental Biology. Η Katharine παρείχε περίπου 2 εκατομμύρια δολάρια (περίπου 20 εκατομμύρια δολάρια σε σημερινά χρήματα) για να πληρώσει για έρευνα και δοκιμές σε ανθρώπους. Ο FDA ενέκρινε το αντισυλληπτικό χάπι το 1960, επτά χρόνια πριν από το θάνατο της Katharine.
Ακολουθήστε το Pink.gr στο 
Ακολουθήστε το Pink.gr και στο Instagram
