THINK

Σκαρφαλώνοντας στα βουνά φορώντας μακριά φορέματα: Οι πρώτες γυναίκες ορειβάτισσες

Αν μη τι άλλο άβολο - σίγουρα άδικο.
Γράφει η ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΠΟΛΥΧΡΟΝΙΔΟΥ
Σκαρφαλώνοντας στα βουνά φορώντας μακριά φορέματα: Οι πρώτες γυναίκες ορειβάτισσες

Τα Μέλη της Λέσχης Αναρρίχησης Γυναικών του Εδιμβούργου, περίπου το 1908 ανέβαιναν τις βουνοπλαγιές με μακριά φορέματα - άβολο

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Αυτή η φωτογραφία δείχνει τη Lucy Smith και την Pauline Ranken να σκαρφαλώνουν στο Salisbury Crags στο Εδιμβούργο.

Η Smith ήταν ένα από τα ιδρυτικά μέλη του Ladies Scottish Climbing Club, ενω οι άλλες δύο ιδρύτριες ήταν η Jane Inglis Clarke (1859-1950) και η κόρη της Mabel. Δημιούργησαν τον σύλλογο το 1908, επειδή ως γυναίκες, τους απαγορεύτηκε να ενταχθούν στο Σκωτσέζικο Ορειβατικό Όμιλο αποκλειστικά για άνδρες.

Εκτός από την αναρρίχηση στη Σκωτία, ανέβηκαν και σε κορυφές στις Άλπεις!

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Μέχρι το τέλος του 1908 ο σύλλογος είχε δεκατέσσερα μέλη. Για να προκριθούν, οι γυναίκες έπρεπε να ανέβουν τέσσερις κορυφές ύψους τουλάχιστον 3.000 ποδιών με δύο αναρριχήσεις χιονιού και δύο αναρριχήσεις σε βράχους.

Για χάρη της ευπρέπειας, ανέβηκαν φορώντας μακριά φορέματα. Ωστόσο, όταν κανείς δεν ήταν τριγύρω για να τους παρατηρήσει, πετούσαν τις φούστες και σκαρφάλωσαν με ένα παντελόνι μέχρι το γόνατο που έκρυβαν κάτω από τα φορέματά τους....

Η μόνη τους προστασία ήταν ένα μακρύ σχοινί που ήταν δεμένο γύρω από κάθε μέση τους. Δεν είχαν στη διάθεσή τους λουριά ή άλλο σύγχρονο εξοπλισμό ασφαλείας εκείνη την εποχή.

Οι γυναίκες ορειβάτισσες αντιμετωπίζονταν με καχυποψία και μερικές φορές με απόλυτη εχθρότητα. Μάλιστα οι άντρες τις απέφευγαν... επειδή το χόμπι τους θεωρούνταν αντρικό και τόσο οι άντρες όσο και οι γυναίκες τις θεωρούσαν πολύ άχαρες (!).

Όμως ήταν καθαρό κόμπλεξ και φόβος για το διαφορετικό - μάλιστα, μόλις οι γυναίκες ανέβαιναν μια κορυφή, μερικοί άντρες ένιωθαν προσβολή ως προς την αρρενωπότητά τους να ανέβουν στην ίδια κορυφή.

Ένας άνδρας ορειβάτης, ο Etienne Bruhl, γράφοντας για ένα βουνό στη Γαλλία δήλωσε ότι «Φυσικά υπάρχουν ακόμη μερικοί βράχοι που στέκονται εκεί, αλλά ως ανάβαση δεν υπάρχει πια. Τώρα που το έχουν κάνει δύο γυναίκες μόνες, κανένας άντρας που σέβεται τον εαυτό του δεν μπορεί να πάει. Κρίμα, επίσης, γιατί παλιά ήταν μια πολύ καλή ανάβαση».

Η Jane English Clarke, η οποία έγραψε το 1938 ένα βιβλίο για την ορειβασία, εξήγησε ότι «τα προβλήματα της ζωής φαίνονται να εξαφανίζονται με την παρουσία των αιώνιων λόφων. Μπορεί να βγαίνουμε έξω κουρασμένες και φθαρμένες στο μυαλό και το σώμα αλλάφ επιστρέφουμε ανανεωμένες: η υγεία αποκαταστάθηκε και οι φιλίες ενισχύθηκαν».

Παρ' όλα αυτά, η παρουσία των γυναικών στο βουνό υπήρξε έντονη και σημαντική από την πρώτη Ορειβατική Λέσχη Γυναικών (Ladies' Alpine Club, 1907) στην Αγγλία με τη Lucy Walker, ως τα σημερινά καταπληκτικά αναρριχητικά και ορειβατικά επιτεύγματα των μεγάλων γυναικείων παρουσιών στο χώρο. Οι δύο αυτές Λέσχες αποτέλεσαν κέντρο συγκέντρωσης και δράσης όλων των γυναικών της εποχής που ασχολούνταν με την ορειβασία. 

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Περισσότερα Θέματα Think
12 / position1: 162 / position2: 593
× PINK.GR
ΑΡΧΙΚΗ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
GET CONNECTED
Nextweb