Στα 33 της, η Justine άφησε τη ζωή της στην πόλη για να ασχοληθεί με την κτηνοτροφία με τον φίλο της και τον γιο τους.
Γεννήθηκα στο Παρίσι και μεγάλωσα εκεί. Στις αρχές των είκοσι μου, πέρασα αρκετά χαοτικά χρόνια που σημαδεύτηκαν από τον εθισμό στα ναρκωτικά και τους δρόμους. Ήταν δύσκολο να ξεφύγω από αυτό και να βγω από αυτό, αλλά έφτασα εκεί.
Δούλεψα στην εστίαση, αλλά πάντα είχα στην άκρη του μυαλού μου την επιθυμία να ζήσω στην ύπαιθρο και να τείνω σε μια συγκεκριμένη διατροφική αυτονομία έχοντας λαχανόκηπο, ζώα κ.λπ.
Έτσι, πριν από μερικά χρόνια, αποφασίσαμε με τον σύντροφό μου να φύγουμε από την περιοχή του Παρισιού για τη νότια Γαλλία.
Η ιδέα μας ήταν να έχουμε μια μικρή φάρμα με ένα κοπάδι εκατό κατσίκες που εκτρέφονται σε εξωτερικούς χώρους στα βοσκοτόπια. Και μετά από την παρασκευή τυριού από το γάλα τους που θα μπορούσε να πωληθεί απευθείας στο αγρόκτημα, στις αγορές ή στα εστιατόρια.
Ερευνώντας στο διαδίκτυο και χάρη στις συμβουλές του Pôle Emploi, βρήκαμε εκπαίδευση ενηλίκων σε ένα γεωργικό λύκειο στην κεντρική Γαλλία. Θα μας επέτρεπε να ετοιμάσουμε μια επαγγελματική άδεια για να είμαστε υπεύθυνοι για ένα αγρόκτημα. Και πάνω από όλα καλά νέα: χρηματοδοτείται εξ ολοκλήρου από την Περιφέρεια και το Γεωπονικό Επιμελητήριο!
Η εκπαίδευση είναι κυρίως θεωρητική, αλλά υπάρχει η πρακτική άσκηση σε βοηθά να καταλάβεις αν η ζωή αυτή είναι για σενα. Και ευτυχώς για μένα είναι! Φυσικά, είναι αρκετά σωματικό καθώς δουλεύω με πολλές ώρες δουλειάς, αλλά όχι περισσότερο από το catering όπου δουλεύεις σκληρά, σε σκοτεινές ώρες και με άθλια αμοιβή, τελικά.
Τουλάχιστον, ως αγρότισσα, περνάω τις μέρες μου σε εξωτερικούς χώρους και δουλεύω όπως θέλω, με τον δικό μου ρυθμό, χωρίς κανείς να μου λέει τι να κάνω. Επίσης, μου αρέσει πολύ η αλληλεπίδραση με τις κατσίκες (πολύ ενδιαφέρουσα) και η τυροκομία! Μετά λέμε στους εαυτούς μας ότι ίσως συνεργαστούμε με δύο άλλους φίλους να αγοράσουμε γη και να ξεκινήσουμε μαζί. Η εκπαίδευση που παρακολουθούμε μας προετοιμάζει επίσης να δημιουργήσουμε ένα αρχείο για την τράπεζα για να αποδείξουμε τη μελλοντική μας κερδοφορία.
Γνωρίζουμε ήδη ότι δεν θέλουμε να κάνουμε καθόλου εντατική γεωργία, η οποία απαιτεί μεγάλες βασικές επενδύσεις για να ξεκινήσουμε. Θα πάμε αργά στην αρχή, αλλά επειδή δεν θα έχουμε μεγάλα δάνεια να αποπληρώσουμε, η ανάγκη μας για κερδοφορία θα είναι μικρότερη.
Πόσο μάλλον που παράλληλα σχεδιάζουμε να ζήσουμε μια πολύ απλή ζωή, χωρίς μεγάλες ανάγκες. Ζώντας σε ένα μικρό σπιτάκι, με λαχανόκηπο, φτιάχνοντας τα δικά μας προϊόντα κ.λπ. Από τότε που ξεκινήσαμε αυτή την περιπέτεια, ένα παιδί ήρθε στην οικογένειά μας και αυτό μας παρακινεί ακόμη περισσότερο να κάνουμε τα πάντα για να το μεγαλώσουμε στη φάρμα με σεβασμό στη φύση....