Λένε ότι η περίοδος της εγκυμοσύνης είναι η πιο ευτυχισμένη στιγμή στη ζωή κάθε γυναίκας. Λένε.
Φυσικά, γνωρίζουμε ότι η πιο ευτυχισμένη στιγμή στη ζωή κάθε μιας από εμάς μπορεί να είναι οποιαδήποτε: η μέρα που θα πάρουμε το πτυχίο της Ψυχολογίας, η μέρα του γάμου μας, η μέρα που θα ταξιδέψουμε στην άλλη άκρη της γης που πάντα ονειρευόμασταν ή κάποια άλλη μοναδική για εμάς μέρα.
Αυτό που είναι βέβαιο, είναι ότι σε καμία περίπτωση δε μπορεί μια εγκυμοσύνη να μην είναι ευτυχές γεγονός. Ο ερχομός ενός νέου ανθρώπου στον κόσμο. Κι όμως, για κάποια άτομα, όταν η μητέρα δεν αποτελεί το πρότυπο μάνας που αυτά έχουν στο μυαλό τους, μια εγκυμοσύνη μπορεί να αποτελέσει αντικείμενο μίσους, χλευασμού, αστεϊσμού, κ.α.π.
Παράδειγμα 1ο: Super Kiki
Πριν από λίγο καιρό η Super Kiki δημοσίευσε στο Instagram της ότι θα γίνει μητέρα για πρώτη φορά και μάλιστα θα μεγαλώσει μόνη της το παιδί της. Η ανάρτηση αυτή προκάλεσε κύμα αντιδράσεων σε σχόλια με πολλά από αυτά να βγάζουν χολή για την ακαταλληλότητα της προαναφερθείσας για να γίνει μητέρα. Λες και οι μανάδες αυτού του κόσμου πρέπει να έχουν ένα συγκεκριμένο τύπο και να μην παρεκκλίνουν από αυτόν, μήπως και τις πει κανένας "ακατάλληλες". Η κακία, βέβαια, κορυφώθηκε όταν η ίδια influencer ανακοίνωσε ότι απέβαλε το παιδί και ανάμεσα στα σχόλια συμπαράστασης υπήρξαν -ουκ ολίγα- σχόλια με φράσεις απαξίωσης και μπόλικα κοσμητικά επίθετα.
Παράδειγμα 2ο: Ιωάννα Τούνη
Δεν είναι λίγες οι φορές που η Θεσσαλονικιά Influencer έχει δεχτεί τα "πυρά" του κόσμου για πράγματα που έχει πει ή έχει κάνει, αλλά η ανακοίνωση της εγκυμοσύνης της ξεκλείδωσε όλη την κακία και μισανθρωπιά του κόσμου, ο οποίος δε δίστασε να δείξει παντού την ...απαξίωσή του προς το πρόσωπο της ξανθιάς Instagrammer με σωρούς σχολίων που αμφισβητούσαν την ταυτότητα του πατέρα.
Παράδειγμα 3ο: Τζούλια Αλεξανδράτου
Το πρώην μοντέλο ενώ έχει χαθεί εδώ και αρκετά χρόνια από το προσκήνιο της ελληνικής showbiz, πριν από λίγες ημέρες έκανε μέσα από τον προσωπικό της λογαριασμό στο instagram αναφορά στην εγκυμοσύνη της. Και πάλι, τα σχόλια ήταν ειρωνικά και γεμάτα μίσος, καθώς σχολιάστηκε κυρίως από άντρες, αλλά και γυναίκες, ο πρότερος βίος και η ηθική της συγκεκριμένης περσόνας.
Το ζήτημα είναι: Ο ερχομός ενός νέου μωρού δεν είναι κάτι που θα έπρεπε να φέρνει μόνο χαρούμενες και θετικές ευχές; Ή αυτό ισχύει μονάχα όταν η μητέρα τηρεί τις προϋποθέσεις της ελληνικής κοινωνίας για μια "καλή μητέρα, σύζυγο και νοικοκυρά";
Ένα τέτοιο σκεπτικό είναι μάλλον οξύμωρο, όταν παράλληλα στην ίδια χώρα, το ίδιο λεπτό θεωρούνται ηθικοί και τίμιοι και ευσεβείς πολίτες οι παιδοβιαστές και οι συζυγοκτόνοι.
Ένας άντρας που σκοτώνει ή βιάζει παιδιά είναι περισσότερο σωστός, και αξίζει μια δεύτερη ευκαιρία, μόνο και μόνο γιατί μέχρι εκείνη τη στιγμή δεν είχε δώσει δικαιώματα; Ενώ, μια γυναίκα δεν έχει το δικαίωμα να γίνει μάνα, απλά και μόνο επειδή η εικόνα της δε συνάδει με το .... "φυσιολογικό"; Και που, πώς, πότε θα σταματήσει τελοσπάντων αυτή η ακατάσχετη κριτική των social media που καλύπτεται από την ανωνυμία; Και τέλος, πότε θα συνειδητοποιήσουμε ΟΛΟΙ ΜΑΣ ότι κανένα δικό μας πρόβλημα και κανένα δικό μας κόμπλεξ δεν αποβάλλεται, όταν ξερνάμε το δικό μας εμετό επάνω στην ευτυχία του άλλου;