Κάθε γυναίκα έστω και για λίγα λεπτά σήμερα σκέφτηκε να πει χρόνια πολλά στον καθρέφτη.
Σε εκείνην, την μητέρα της, στα όνειρα της για μητρότητα ή στην χαρά της που αυτό δεν έχει συμβεί. Στο δικαίωμα να επιλέξει τι θέλει, και πως θα το χειριστεί η ίδια. Είναι όμως αλήθεια ότι έχουμε αυτό το δικαίωμα; Ή έστω το σύνολο εκείνων των δικαιωμάτων που θα προστατεύουν και βοηθούν ώστε κάθε γυναίκα να ολοκληρώσει τα όνειρα της για την ζωή της;
Χρόνια Πολλά στις Μητέρες
Σε όλες τις μητέρες, που με πολύ κόπο, αυτοθυσία και προσφορά θέλησαν να αναλάβουν αυτό το ρόλο γεμάτες το αίσθημα της ευθύνης που τους αναλογεί. Για αυτές που σηκώνουν το βάρος μόνες, αλλά και με τους συντρόφους τους, τις γυναίκες που με την βοήθεια της επιστήμης κατάφεραν να κάνουν το όνειρο τους πραγματικότητα – με τεράστια σωματική, πνευματική και οικονομική καταπόνηση ( πόσες άραγε γυναίκες δεν κατάφεραν να γίνουν μητέρες λόγω των τεράστιων ποσών που απαιτούνται για εξωσωματικές κτλ;). Σε αυτές που έφυγαν από κακοποιητικά περιβάλλοντα, σε αυτές που είναι ακόμα εκεί μέχρι να φύγουν ( είμαστε μαζί σας!).
Για όσα νιώθουν μητέρες, για εκείνες που υιοθέτησαν ή ανέθρεψαν, για όσες δεν μπόρεσαν σήμερα είναι λίγο παραπάνω η μέρα τους.
Χρόνια πολλά στις Γυναίκες
Σε αυτές που θέλησαν να μην διατηρήσουν μία εγκυμοσύνη γιατί.. απλώς δεν ήθελαν. Που άντεξαν την κοινωνική πίεση και οικογενειακή πίεση και δεν εγκλωβίζονται στα στερεότυπα ότι η ευτυχία προέρχεται από « την εκπλήρωση του φυσικού τους προορισμού». Που σήμερα χαρούμενες επιλέγουν για την ζωή με βάση τις ατομικές τους επιθυμίες και όχι τις ανάγκες των άλλων.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Πόσο όμως δύσκολο είναι διασφαλίσουμε αυτά τα δικαιώματα ακόμα και το 2022;
Σίγουρα ο φετινός εορτασμός έρχεται σε μία περίεργη χρονική στιγμή όταν στις «δημοκρατικές» και «φιλελεύθερες» ΗΠΑ, οι γυναίκες και συνολικά τα ζευγάρια βρίσκονται αντιμέτωπα με τον κίνδυνο να απαγορευτούν οι αμβλώσεις, γυρίζοντας το νομικό σύστημα πολλές δεκαετίες πίσω, καταστρατηγώντας στοιχειώδεις ελευθερίες και δικαιώματα.
Στην διπλανή ήπειρο, η πολεμική σύγκρουση στην Ουκρανία, έχει μετατρέψει τη ζωή εκατομμύρια γυναικών σε εφιάλτη. Οι γυναίκες και οι μητέρες της Ουκρανίας βιώνουν την ανασφάλεια, την απελπισία, αναζητώντας καταφύγιο για να ξεφύγουν από τους βομβαρδισμούς ή παίρνοντας το δρόμο της προσφυγιάς και βρίσκονται εκτεθειμένες σε διάφορα κυκλώματα trafficking.
Αλλά και στην δική μας γειτονιά, στην Ελλάδα, αν τρεις φίλες - μητέρες που εργάζονται σε διαφορετικούς τομείς εργασίας, τον δημόσιο, τον ιδιωτικό ή είναι αυτοαπασχολούμενες, συζητούσαν για όσα βιώσαν ως έγκυες και λεχώνες, σίγουρα θα αφηγηθούν τελείως διαφορετικά το πολύ σημαντικό κομμάτι της μητρότητας, στην αρχή του ταξιδιού της ως προς τις αναγκαίες και απαραίτητες παροχές που θα έπρεπε να είχαν ως στήριξη.
Όσο συνεχίζει να βαθαίνει η εργασιακή ανισότητα αντί να δίνονται λύσεις στην εξισορρόπηση των μισθών, αλλά και στην πραγματική κατοχύρωση όλων των εργασιακών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων για τις άδειες μητρότητας και το επίδομα τοκετού κ.α, η μέρα αυτή δεν θα είναι μία μέρα μόνο για τηλέφωνα για «χρόνια πολλά».
Ίσως είναι και κομμάτι της ελληνικής ιστορίας η χρονοκαθυστέρηση. Ειδικά αν αναλογιστεί κανείς, ότι ενώ οι γυναίκες αποτέλεσαν βασικό κορμό σε τομείς της βιοτεχνίας ήδη από το 1840 αλλά μόλις το 1975 αναγνωρίζεται στο νόμο τυπικά η ίση αμοιβή για ίση εργασία ανδρών και γυναικών – κάτι που στην πράξη αμφισβητείται κάθε μέρα-.
Μόλις το 1983 υπήρξαν στοιχεία εκσυγχρονισμού του Αστικού Δικαίου, όπως η κατάργηση της υποχρεωτικότητας της προίκας, η κατάργηση της μοιχείας ως αδικήματος, η θέσπιση ισότητας των γονέων στην ανατροφή των παιδιών, η αναγνώριση του συναινετικού διαζυγίου. Απαλείφθηκαν διατάξεις του Ποινικού Κώδικα που δικαιολογούσαν ελαφρυντικά στις περιπτώσεις δολοφονιών κοριτσιών και γυναικών, ως "έγκλημα τιμής".
Ωστόσο ακόμα και σήμερα, μία έγκυος απολύθηκε από μεγάλη αλυσίδα σουπερ-μάρκετ με την διεύθυνση να «διαδίδει στην τοπική κοινωνία ότι η επίκληση της εγκυμοσύνης της εργαζομένης ήταν ψευδής, με σκοπό την προστασία της από την εργατική νομοθεσία!»
ΥΓ: Σήμερα θα ήθελα να έχω στην παρέα ένα ψυχολόγο, όταν θα βλέπει τις χιλιάδες αναρτήσεις με λίβελλους για τις μανούλες. Έτσι για το κρυφό χαμόγελο και το κλείσιμο στο μάτι
Ακολουθήστε το Pink.gr στο 
Ακολουθήστε το Pink.gr και στο Instagram
