Η Λίλα Μπακλέση έγινε γνωστή το 2014, μέσα από τον ρόλο της Έλλης στο «Ταμάμ», 7 χρόνια αργότερα έχει εξελιχθεί σε μια ταλαντούχα ηθοποιό, που αφουγκράζεται το ρεύμα της νέας γενιάς και σε μια ισχυρή φωνή υπερ της αγάπης, της ισότητας και ενσυναίσθησης.
Τα τελευταία 4 χρόνια ενσαρκώνει την «Μενίτα», δίπλα στον αγαπημένο της «Νικολή», τον Κωνσταντίνο Μπιμπή, στην παράσταση «Οι κάτω από τα αστέρια», δίνοντας ζωή σε όλους τους παλιούς μας έρωτές που δεν προλάβαμε να ζήσουμε. Μαζί τους ξαναερωτευόμαστε αληθινά και κατά μεσοίς του χειμώνα χανόμαστε σε ένα νησιώτικο καλοκαίρι, μια γελώντας και μία κλαίγοντας. Το έργο ολοκληρώνεται σε 4 μόλις παραστάσεις, παίρνοντας παράταση μέχρι τις 11 Ιανουαρίου, στο Σύγχρονο Θέατρο στο Γκάζι.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Αυτή η παράσταση ήταν και το έναυσμα της συζήτησης μας με την Λίλα.
Για εμένα η Λίλα Μπακλέση είναι μια φωνή που αντικατοπτρίζει κάθε καλό που κρύβει η γενιά μας. Για τον συνάδελφό και φίλο της, Κωνσταντίνο Μπιμπή, η Λίλα είναι μαγική, σκληρή και συναρπαστική.
Τι σε έκανε να αποφασίσεις να γίνει ηθοποιός, τι άναψε την φλόγα; Νιώθεις ότι μέσα από τους ρόλους ακουμπάς περισσότερο τους ανθρώπους;
Η αλήθεια είναι ότι η περιέργεια μου σε σχέση με την ανθρώπινη φύση με κίνησε στο να γίνω ηθοποιός. Ωστόσο, δεν είμαι σίγουρη αν καθημερινά ακουμπάω κάποιους ανθρώπους, νομίζω ότι αν κάποιος είναι ανοιχτός και θέλει να μετακινηθεί, όταν έρχεται στο θέατρο ή όταν βλέπει μια ταινία ή μια σειρά τότε θα συμβεί αυτό.
Σίγουρα όμως, από την απέναντι πλευρά, αυτή του ηθοποιού, μπορώ να σου πω ότι κάνοντας έναν ρόλο, παράλληλα προσπαθώ να τον αγαπήσω παρά τις αδυναμίες του. Για να κάνεις έναν ρόλο πρέπει πρώτα να τον αγαπήσεις. Το ίδιο προσπαθώ να κάνω και με τους ανθρώπους.
Ποια είναι η Λίλα Μπακλέση, τι την συγκινεί, τι την θυμώνει, τι την γεμίζει, για τι παλεύει, ποιος είναι ο σκοπός της;
Με θυμώνουν κάποια πράγματα στην ελληνική πραγματικότητα – κυρίως η αναλγησία σε διάφορες υπηρεσίες.
Με διαλύει ότι οι άνθρωποι στην Ελλάδα, δεν έχουν τα ίδια δικαιώματα αλλά έχουν τις ίδιες υποχρεώσεις και παλεύω όσο μπορώ να το αλλάξει αυτό σιγά-σιγά.
Με συγκινεί η καλοσύνη των ανθρώπων και πιστεύω πολύ σε αυτούς. Όσο και αν πολλές φορές απογοητεύομαι ακόμα πιστεύω στους ανθρώπους είναι η αλήθεια, θέλω να πιστεύω. Τον σκοπό τον έχω χάσει λίγο αυτή την περίοδο, προσπαθώ απλά να βγάλω την κάθε μέρα.
Με γεμίζουν όμως, πολλά πράγματα, με γεμίζει η οικογένειά μου, οι φίλοι μου, η παράσταση που θα παίξω το βράδυ, οι συνεργασίες, μια ταινία που θα δω, μια συζήτηση με τους φίλους μου, ο αδερφός μου που έχει έρθει να με δει. Με γεμίζει γενικά το να μπορώ να περνάω χρόνο με τους αγαπημένους μου ανθρώπους.
Και φυσικά με γεμίζουν τα ταξίδια, όταν μπορούμε να τα κάνουμε. Αυτός είναι και ένας από τους βασικούς μου στόχους, το να μπορώ να δουλεύω αρκετά αλλά να έχω και κάποια μεγάλα κενά για να ταξιδεύω.
Με αφορμή τη θεατρική παράσταση που ρίχνει αυλαία μετά από 4 χρόνια, «οι κάτω από τα αστέρια», πόσο σημαντικός είναι ο έρωτας για τους ανθρώπους, προσωπικά και κοινωνικά; Μας κινεί ή μας σταματά;
Ο έρωτας δεν νομίζω ότι μας σταματά, αντίθετα υποθέτω πως είναι κινητήριος δύναμη για όλους μας. Ωστόσο, θα πρέπει σαν κοινωνία να ξανά μάθουμε το τι σημαίνει η υγιής έκφραση του έρωτα. Γιατί μάλλον είναι αρκετοί άνθρωποι που δεν το έμαθαν ποτέ.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Θέλω να μου μιλήσεις για τον αγαπημένο σου ρόλο.
Μου είναι πολύ δύσκολο να πρέπει να επιλέξω έναν χαρακτήρα. Δεν μπορώ να είμαι αντικειμενική. Παίζω 4 χρόνια τους «κάτω από τα αστέρια» και κάπως έχουμε μεγαλώσει μαζί με τον «Νικολή» και την «Μενίτα». Είμαι πολύ συνδεδεμένη και με το έργο και με αυτόν τον χαρακτήρα.
Και η νέα παράσταση που ξεκινήσαμε με την Νατάσα Εξηνταβελώνη και την Αγγελική Πασπαλιάρη, η «Βίλα» είναι ένα πολύ αγαπημένο μου έργο. Πρόκειται για μια παράσταση που δίνει τον λόγο στις γυναίκες που βασανίστηκαν κατά τη διάρκεια της δικτατορίας στη Χιλή. Κάθε φορά που ανεβαίνουμε με τα κορίτσια στη σκηνή, νιώθω ότι διαπραγματευόμαστε κάποια πράγματα για την ιστορική μνήμη και για το τραύμα που έχω πολύ ανάγκη να τα εκφράσω.
Νομίζω ότι αυτά που διαπραγματεύεται το συγκεκριμένο έργο είναι πάρα πολύ σημαντικό να ακουστούν αυτή ακριβώς την περίοδο στην Ελλάδα.
Επέλεξα να γίνω ηθοποιός γιατί νιώθω...
Γιατί νιώθω ότι δεν αντέχω να μην είμαι. Γιατί δοκίμασα και άλλα πράγματα και νομίζω ότι πρέπει να γίνεις ηθοποιός αν… δεν μπορείς να μην το κάνεις αυτό, αν το έχεις μέσα σου. Είναι κάτι που με ενδιαφέρει πάρα πολύ και σε προσωπικό επίπεδο και σε κοινωνικό, όλες οι εκφάνσεις του επαγγέλματος.
Υπάρχουν πολλές εκφάνσεις, υπάρχει η δουλειά που μπορείς να κάνεις με παιδιά και εφήβους σε εκπαιδευτικά προγράμματα, η δουλειά που μπορείς να κάνεις με ανθρώπους που διαχειρίζονται το τραύμα, μέσω της δραματοθεραπείας. Είναι πάρα πολλά. Και φυσικά θέατρο, κινηματογράφος και τηλεόραση.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Τι νιώθεις τη στιγμή που πατάς στο σανίδι, σταματά η Λίλα, γίνεσαι κάποια άλλη;
Πάντα εγώ είμαι, πάντα είναι η Λίλα. Είναι η δική μου φωνή, το δικό μου σώμα, κάτι από μένα φέρω πάντα.
Μπορεί το #metoo να έλαμψε στον καλλιτεχνικό χώρο, αλλά η πατριαρχία και τα κοινωνικά στερεότυπα είναι εδώ και το βλέπουμε συνεχώς (γυναικοκτονίες κλπ). Πιστεύεις στην ελπίδα για την κοινωνία;
Δεν μπορώ να σκεφτώ ότι δεν υπάρχει ελπίδα, γιατί δεν θα σηκώνομαι το πρωί από το κρεβάτι. Πιστεύω ότι έχουμε να κάνουμε πολύ μεγάλο αγώνα. Συζητώντας με ανθρώπους που δεν είναι το χώρο, οι οποίοι έπεσαν από τα σύννεφα με κάποια πράγματα που άκουσαν όλο αυτό το διάστημα, προσπαθώ να κρούσω τον κώδωνα του κινδύνου και να τους πω ότι μην πέφτετε από τα σύννεφα. Αυτά γίνονται και στις εταιρείες με μηχανικούς και στα νοσοκομεία με τους γιατρούς, τους νοσηλευτές και τις νοσηλεύτριες. Γίνονται παντού.
Στη δική μας περίπτωση, των καλλιτεχνών, είναι απλά πιο εύκολο να πάρουμε τηλεοπτικό χρόνο. Για παράδειγμα, αν αυτή τη στιγμή υφίσταται κακοποίηση μια γυναίκα που δουλεύει σε ένα εργοστάσιο ή μια γιατρός στο Σωτηρία είναι πιο δύσκολο να το δημοσιεύσει στην τηλεόραση, από ότι μια γυναίκα που εργάζεται μπροστά από τα φώτα. Δυστυχώς, αυτή είναι η αλήθεια.
Τα πράγματα πρέπει να αλλάξουν από τη ρίζα τους.
Πρέπει να αλλάξουν αρχικά τα πράγματα στην εκπαίδευση, να αλλάξουμε και εμείς ως κοινωνία. Βλέπω ότι στον κύκλο μου αλλάζουν πράγματα, θέλω να πιστεύω ότι αλλάζουν και σε ένα ευρύτερο κύκλο. Είμαστε πολίτες αυτής της χώρας και έχουμε ευθύνη.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Η μεγαλύτερη ευχή σου για το μέλλον.
Να ξεμπερδέψουμε όσο το δυνατόν γρηγορότερα γίνεται με τον φίλο-εχθρό κορωνοϊό, να αγαπάμε περισσότερο τους ανθρώπους γύρω μας, να αγκαλιάσουμε τη διαφορετικότητα και να βλέπουμε θέατρο και κινηματογράφο.
Ακολουθήστε το Pink.gr στο 
Ακολουθήστε το Pink.gr και στο Instagram
