Η Jennifer Aniston είναι μια επιτυχημένη Αμερικανίδα ηθοποιός, την οποία γνωρίσαμε στα μέσα της δεκαετίας του 1990, από τη τηλεοπτική σειρά τα «Φιλαράκια».
Οι παπαράτσι την «κυνήγησαν» αρκετά μετά τον χωρισμό της με τον Brad Pitt, ενώ στη συνέχεια – και ειδικά μετά τον γάμο της με τον Justin Theroux – δεν σταμάτησαν οι ερωτήσεις που για τη μητρότητα.
Η Jennifer απέφευγε να απαντήσει με την ίδια δεξιότητα που απέφευγε τις ερωτήσεις για το παρελθόν της και την σχέση της με τους γονείς της. Όμως αυτά, ίσως συνάδουν περισσότερο από ότι περιμέναμε.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Η Jennifer Aniston μεγάλωσε έχοντας μια περίπλοκη σχέση με τη μητέρα της, και αυτό έχει επηρεάσει την οπτική της για τη ζωή, και την απόφαση της για την απόκτηση παιδιών.
Η μητέρα της ήθελε μια «τέλεια» κόρη
Η μητέρα της Aniston, Nancy Dow, ήταν μοντέλο και ηθοποιός που πρωταγωνίστησε σε τηλεοπτικές εκπομπές όπως «The Beverly Hillbillies» και «The Wild Wild West». Πέθανε το 2016 σε ηλικία 79 ετών μετά από δύο εγκεφαλικά το 2011 και το 2012.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Από νεαρή ηλικία, η Aniston ήταν παρούσα στον χωρισμό και τελικά στο διαζύγιο των γονιών της, γεγονός που την «κούρασε συναισθηματικά». Σε ηλικία μόλις 9 ετών, έμεινε μόνη της με μια δύσκολη και απαιτητική μητέρα.
Το να μεγαλώνει με τη μητέρα της ήταν πράγματι μια δοκιμασία. Η ζωή της Nancy μπροστά στις κάμερες είχε διαστρεβλώσει τα πρότυπά της μικρής Jennifer – ήθελε πάντα την τελειότητα από την κόρη της.
«Ήταν από αυτόν τον κόσμο του «Αγάπη μου, πρόσεχε καλύτερα τον εαυτό σου» ή «Αγάπη, φτιάξε καλύτερα το πρόσωπο σου», είχε δηλώσει η ηθοποιός στο ELLE.
Αυτή η προσήλωση στην εμφάνιση της κόρης της ήταν αναμφίβολα απόκοτο της βιομηχανίας της ψυχαγωγίας, στην οποία είχε περάσει το μεγαλύτερο μέρος της ζωής της η Nancy. «Ήταν πολύ επικριτική απέναντί μου. Επειδή ήταν μοντέλο, ήταν πανέμορφη, εντυπωσιακή. Εγώ δεν ήμουν», είπε η Jennifer στο The Hollywood Reporter.
Αλλά η Nancy ήταν ακόμα πιο τοξική
Η συμπεριφορά της Nancy δεν σταμάτησε σε επικριτικά σχόλια για την εμφάνιση της κόρης της. Επεκτάθηκε επίσης και σε άλλες μορφές τοξικών συμπεριφορών που έπρεπε να υπομείνει η Jennifer. «Ήταν επίσης πολύ αδυσώπητη. Θα κρατούσε μνησικακίες που έβρισκα τόσο ασήμαντες», αποκάλυψε η Jennifer, μια ιδιότητα που σίγουρα δεν κληρονόμησε.
Όμως η Jennifer θυμάται τη μοναδική στιγμή της σχέσης της με τη μητέρα της που τη σημάδεψε για πάντα. Η Nancy είχε μια ιδιοσυγκρασία, κάτι με το οποίο η Jennifer δεν μπορούσε να ταυτιστεί.
«Δεν με έμαθαν ποτέ ότι μπορώ να ουρλιάξω. Μια φορά, ύψωσα τη φωνή μου στη μητέρα μου, και της φώναξα, και με κοίταξε και ξέσπασε σε γέλια. Γελούσε μαζί μου που ούρλιαξα. Και ήταν σαν μια γροθιά στο στομάχι μου», εξομολογήθηκε στο The Hollywood Reporter.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Τελικά, όλη η κατάσταση ήταν υπερβολική για την νεαρή Jennifer. Η ρήξη της με τη μητέρα της ήταν αναπόφευκτη και ήρθε τη δεκαετία του 1990, αλλά εντάθηκε αφού η αείμνηστη ηθοποιός έγραψε ένα βιβλίο για την κόρη της και την αποξένωσή τους, με τίτλο From Mother and Daughter to Friends: A Memoir.
Οι δυο τους προφανώς δεν μίλησαν για μια δεκαετία και επανασυνδέθηκαν μόνο μετά τον χωρισμό της Aniston από τον Brad Pitt το 2005.
Κατάφερε να ξεπεράσει το τραύμα της
Με τον καιρό, η Jennifer ανέπτυξε την δική της οπτική και συνειδητοποίησε ότι η μητέρα της προσπαθούσε πάντα να κάνει το καλύτερο δυνατό. Τελικά μπόρεσε να καταλάβει το σκεπτικό της Nancy, ειδικά αφού είχε μεγαλώσει με αυτό. «Το έκανε γιατί με αυτό μεγάλωσε», κατέληξε η ηθοποιός.
«Η μαμά μου τα είπε αυτά γιατί με αγαπούσε πραγματικά. Δεν ήταν αυτή που προσπαθούσε να γίνει σκληρή, δεν ήξερε ότι θα μου δημιουργούσε τόσο βαθιές πληγές, που θα με έκαναν να ξοδέψω πολλά χρήματα σε θεραπείες», ανέφερε στο The Hollywood Reporter.
Το γεγονός ότι καταφέρει να καταλάβει τη μητέρα της και να ξεπεράσει τα τραύματα της, δεν ήρθε χωρίς κόστος. Η Jennifer έπρεπε να δουλέψει πάνω στα δικά της ζητήματα και να αντλήσει τις γνώσεις της σχετικά με το είδος της ζωής που ήθελε να ζήσει.
Η ζωή της Jennifer
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Η Jennifer είναι μια ευτυχισμένη γυναίκα, μπορεί πολλοί να πιστεύουν ότι νιώθει μοναξιά αφού δεν μπόρεσε να κάνει παιδιά, αλλά αυτό δεν ισχύει. Η ηθοποιός επέλεξε τη δική της οικογένεια, τους φίλους της, όπου για αυτήν είναι ότι πιο σημαντικό έχει.
«Πάντα αστειευόμαστε ότι μεγαλώσαμε ο ένας τον άλλον, κάναμε μητέρα ο ένας τον άλλον, αδερφό ο ένας τον άλλον, ήμασταν παιδιά ο ένας για τον άλλον», είχε αστειευτεί σε συνέντευξή της στο ELLE.
Σε αντίθεση με τη μητέρα της, η Jennifer δύσκολα κρατά κακία. Στην πραγματικότητα, είναι εκείνη που συγχωράει πρώτη και δίνει στους ανθρώπους μια δεύτερη ευκαιρία.
«Ποιο είναι το νόημα να κρατάμε τον θυμό; Αυτό είναι τόσο τοξικό. Είμαστε άνθρωποι. Τα ανθρώπινα όντα κάνουν λάθη, δεν είναι τέλεια. Και με το να μην συγχωρείς κάποιον, δεν επιτρέπεις στους ανθρώπους να εξελιχθούν και να γίνουν καλύτεροι», είχε πει στο The Hollywood Reporter.
Πράγματι, όπως φαίνεται από τη διαρκή φιλία της με τον πρώην της Brad Pitt, παρά το βαρύ παρελθόν τους, και την απάτη του, η Jennifer αποδεικνύει ότι η ικανότητά της να συγχωρεί είναι τεράστια.
Η απάντησή της για τα δικά της παιδιά
«Οι άνδρες μπορούν να παντρευτούν όσες φορές θέλουν, μπορούν να παντρευτούν νεότερες γυναίκες, στα 20 ή στα 30 τους. Οι γυναίκες δεν επιτρέπεται να το κάνουν αυτό», τόνισε.
Και συνέχισε: «Οι άνθρωποι σίγουρα προβάλλουν πάνω σου καταστάσεις. Γι' αυτό λέω: Εσύ κάνε ό,τι καλύτερο μπορείς για εσένα. Τα έπαιρνα όλα πολύ προσωπικά, όπως τις φήμες για την εγκυμοσύνη και ότι έλεγαν ότι επέλεξα την καριέρα από τα παιδιά. Αλλά δεν έχουν ιδέα τι μου συμβαίνει προσωπικά, ιατρικά, γιατί δεν μπορώ, αν είμαι σε θέση να κάνω παιδιά. Δεν ξέρουν τίποτα και ήταν πραγματικά επώδυνο».
Τι μας διδάσκει η Jennifer για την ευτυχία
Ως κοινωνία, έχουμε συνδέσει τόσο μεγάλο μέρος της ευτυχίας μας σε έννοιες όπως το να είμαστε σε μια εξαιρετική σχέση ή να κάνουμε παιδιά. Η αλήθεια είναι ότι αυτό δεν ισχύει για όλες τις γυναίκες.
«Τι μου φέρνει ευτυχία; Έχω μια εξαιρετική δουλειά, μια υπέροχη οικογένεια και υπέροχους φίλους. Δεν έχω λόγο να νιώθω διαφορετικά. Αν το έκανα, θα έπρεπε να πάω να αλλάξω τον τρόπο που βλέπω τα πράγματα».
Έχοντας μεγαλώσει σε ένα περιβάλλον τοξικό, κατάφερε να βρει την ευτυχία της και να αποδείξει ότι τα παιδικά τραύματα μπορούν να θεραπευτούν και να μεταδοθούν σε άλλους ανθρώπους. Το μόνο που χρειάζεται είναι η απόφαση για να αλλάξουμε τη ζωή μας.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.