Μια πρόσφατη νέα έρευνα σε γυναίκες, ηλικίας 22 έως 35 ετών, που αποφοίτησαν από το πανεπιστήμιο τα τελευταία 10 χρόνια, έδειξε ότι αφήνουν τις σταθερά δουλειές τους, χωρίς δεύτερες σκέψεις και χωρίς να θέλουν να γυρίσουν πίσω ξανά.
Σύμφωνα με τους λόγους για τους οποίους οι νεαρές γυναίκες αποφασίζουν να κάνουν αυτήν την κίνηση στα επαγγελματικά τους, αυτές ανέφεραν ότι εντόπισαν μια καλύτερα αμειβόμενη εργασία, την έλλειψη μάθησης και ανάπτυξης και την έλλειψη ενδιαφέρουσας και ουσιαστικής εργασίας ως τα βασικά αίτια που τις κάνουν να θέλουν να φύγουν.
Η νούμερο ένα δε απάντηση που έδωσαν οι millennial γυναίκες, είναι ότι βρήκαν μια δουλειά που πληρώνει περισσότερα, οπότε και δέχτηκαν την προσφορά. Με άλλο λόγια, οι γυναίκες ήταν απαγοητευμένες από την έλλειψη χρημάτων και προαγωγών που τους παρείχαν οι παλιές θέσεις εργασίας τους.
Όπως οι ίδιες είπαν, το θέμα δεν είναι ότι ήθελα να γίνουν μητέρες, για αυτό και ήθελαν πιο πολλά λεφτά. Αλλά ακόμα και κάποιες είναι ήδη μητέρες, δεν σημαίνει ότι θα προτιιμούν να δουλεύουν λιγότερες ώρες ή να έχουν λιγότερες ευθύνες. Καταλήγουν στο ότι απλώς, απο την στιγμή που εμφανίζονται στην δουλειά και την κάνουν σωστά και μέχρι να ζητήσουν αλλαγές στις ώρες ή νέες θέσεις εργασίας, θέλουν να πληρώνονται με περισσότερα χρήματα.
Διάφορες είναι οι μελέτες που δείχνουν ότι σήμερα οι γυναίκες ξεπερνούν αριθμητικά τους άνδρες όσον αφορά τον πληθυσμό τους στα πανεπιστήμια, καθώς και την απόκτηση πτυχίου.
Ωστόσο, το χάσμα στους μισθούς των φύλων μεγαλώνει με τον καιρό. Το Γραφείο Απογραφής υπολογίζει ότι η μέση γυναίκα στις ΗΠΑ πληρώνεται με 79 σεντς, έναντι του ενός δολαρίου που καταβάλλεται για τον μέσο άνδρα εργαζόμενο. Αυτό το στατιστικό στοιχείο παραμένει σταθερό από τη δεκαετία του 1990, με ορισμένους οικονομολόγους και πολιτικούς να το ερμηνεύουν ως θέμα επιλογής.
Όμως, σε μια μελέτη που έγινε τον περασμένο Ιανουάριο, οικονομολόγοι εξέτασαν εθνικά δεδομένα της παραπάνω χώρας, που περιελάμβαναν την εμπειρία στην αγορά εργασίας και κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι μόνο το ήμισυ του μισθολογικού χάσματος της Αμερικής μπορεί να εξηγηθεί από αποφάσεις σταδιοδρομίας.
Σε όλες τις βιομηχανίες, οι εργοδότες δεν πληρώνουν και δεν προωθούν τις γυναίκες στο ίδιο επίπεδο με τους άνδρες. Και όταν περισσότερες γυναίκες μπαίνουν σε έναν τομέα, περιέργως, ο μέσος μισθός τείνει να πέφτει.
Η Paula England, καθηγήτρια κοινωνιολογίας στο Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης, ανέλυσε δεδομένα απογραφής από το 1950 έως το 2000 και διαπίστωσε ότι, όταν περισσότερες γυναίκες εισήχθησαν σε διάφορα επαγγέλματα, οι θέσεις εργασίας άρχισαν να πληρώνουν λιγότερα — ακόμη και μετά τον έλεγχο της εκπαίδευσης, της εμπειρίας, των δεξιοτήτων, της φυλής και της περιοχής.
Οι γυναίκες κατέχουν μόλις περισσότερες από τις μισές θέσεις εργασίας σε επαγγελματικό επίπεδο, σύμφωνα με το Γραφείο Στατιστικών Εργασίας των ΗΠΑ. Αλλά είναι μόνο το 14,6% των εκτελεστικών στελεχών, το 8,15% των υψηλότερων εισοδημάτων και το 4,6% εκατό των CEO.
Άλλες έρευνες δείχνουν ότι και τα δύο φύλα είναι εξίσου αρκετά αφοσιωμένα στην εργασία και την οικογένεια.
Όπως και να έχει όμως, το θέμα είναι ότι το χάσμα στους μισθούς ανδρών και γυναικών υπάρχει και είναι ο κύριος λόγος που πολλές γυναίκες δε νιώθουν ικανοποίηση από τον χώρο εργασίας τους και αποφασίζουν να φύγουν για κάτι καλύτερο ή ακόμα και να κάνουν την δική τους δουλειά.