«Καθόμασταν αρκετά κοντά στην άκρη του κρεβατιού του και μπορούσα να νιώσω το ζεστό του σώμα, χωρίς να πρέπει να τον αγγίζω. Η ατμόσφαιρα ήταν ηλεκτρισμένη και η ενέργεια στον αέρα ήταν ορατή, τότε τα σώματα μας θα αναβόσηναν σαν επιγραφές νέον.
Όλο αυτό έγινε όταν βγήκε στην επιφάνεια η ανείπωτη σeξουαλική έλξη που αποτελούσε ολόκληρη τη βάση της «φιλίας» μας – που ως τότε δεν είχαμε αναγνωρίσει, επειδή εκείνη την εποχή ήμουν σε μια σοβαρή σχέση. Ο φίλος μου —θα πούμε ότι τον λένε Μάριο — ήταν κοινός μας φίλος. Είχα έρθει στο σπίτι του Άλεξ εκείνο το βράδυ στις αρχές του καλοκαιριού με μια γελοία δικαιολογία που δε θυμάμαι καν πια… αλλά είχε λειτουργήσει. Καθίσαμε, λοιπόν, δίπλα δίπλα στο κρεβάτι, με τα πόδια κρεμασμένα στο πλάι του, περιμένοντας είτε να συμβεί κάτι, είτε να μην γίνει τίποτα.
Πριν με μισήσεις για αυτό που θα ακολουθήσει, πρέπει να ξέρεις κάτι: Δεν είχα νιώσει το σώμα μου να είναι ποθητό τόσο πολύ εδώ και μήνες. Ο Άλεξ και εγώ κάναμε σeξ κάθε μέρα και μερικές φορές, πολλές φορές μέσα στην ημέρα, τα δύο πρώτα χρόνια της σχέσης μας. Όμως περνόντας ο καιρός, οι επαφές μας λιγόστευαν όλο και περισσότερο.
Ήμουν 21 ετών τότε. Όταν λοιπόν άρχισα να νιώθω μια απέχθεια για το σeξ με το αγόρι μου, σκέφτηκα ότι αυτά είναι τα πιο σeξουαλικά ενεργά μου χρόνια και θέλω να τα ζήσω. Μετά όμως, άρχισα να σκέφτομαι μήπως κάτι δεν πάει καλά μαζί μου, επειδή δεν μπορούσα να το κάνω με τον Μάριο. Σκέφτηκα να δω έναν θεραπευτή για να προσπαθήσω να φτιάξω τον εαυτό μου. Δεν είχα σκεφτεί ακόμα ότι ίσως δεν ήθελα να κάνω σeξ με τον φίλο μου εξαιτίας αυτού που ήταν. Ο τρόπος που κάναμε σeξ το τελευταίο διάστημαέμοιαζε περισσότερο σαν απειλή, παρά σαν ευχαρίστηση.
Επιπλέον, εκείνη την περίοδο, δεν ήξερα ακόμα τη διαφορά ανάμεσα στο να αγαπώ κάποιον και στην ανάγκη που έχω να τον κρατήσω. Αυτό δεν είναι δικαιολογία για να πεις ψέματα σε κάποιον που υποτίθεται ότι αγαπάς, αλλά είναι αυτό που σκεφτόμουν την ώρα που ήμουν στο κρεβάτι του Άλεξ, πριν ξεκινήσουμε να κάνουμε ότι κάναμε. Κάποιος άγγιξε πρώτα τον άλλον και μετά αρχίσαμε να φιλιόμαστε, ενώ βγάλαμε τα ρούχα μας πάρα πολύ γρήγορα.
Ήμασταν ξαπλωμένοι - μισοντυμένοι και μούσκεμα από τη ζέστη και τα νεύρα μας - πριν το κινητό μου μας επαναφέρει στην πραγματικότητα. Αυτή ήταν η πρώτη φορά που απάτησα το αγόρι μου.
Το να απατάει κανείς τον σύντροφο του είναι ένα από τα μεγάλα όχι, έμα σημάδι που σου δείχνει να μην συνεχίσεις μια σχέση και μια από τις κακές εξελίξεις, που δύσκολα συγχωρούν οι περισσότεροι άνθρωποι. Είναι ένα σκάνδαλο, κάτι που πρέπει να έχεις κυριολεκτικά τη δύναμη του επιπέδου της Beyoncé, για να συγχωρήσεις. Και έπρεπε να το ήξερα αυτό, καθώς είδα τον έναν από τους γονείς μου να το κάνει στον άλλον και τώρα, εξαιτίας αυτού, δεν είναι πια παντρεμένοι.
Ωστόσο, γνωρίζοντας αυτό, έχω απατήσει και τις τρεις σοβαρές σχέσεις μου. Δεν είμαι ενετλώς ανήθικη απέναντι τους και αισθάνομαι άσχημα που λέω ψέματα και ακόμα κι αν το ψέμα κράτησε μόνο για λίγες μέρες ή εβδομάδες, στη συνέχεια χώριζα με καθέναν από αυτούς. Όμως δεν μετανιώνω καμία από τις απιστίες μου, γιατί η κάθε εμπειρία με δίδαξε πολύ σημαντικά πράγματα για τον εαυτό μου και τη σeξουαλικότητα μου στις αρχές των 20 μου.
Το ξέφρενο πάθος και φιλί στο κρεβάτι του Άλεξ εκείνο το βράδυ για παράδειγμα, μου αποκάλυψε αμέσως πόσο πολύ χρειαζόμουν να χωρίσω με τον Μάριο, αλλά επιπλέον μου έδειξε ότι η σeξουαλικότητά μου δεν είχε στερέψει, καθώς μέχρι τότε εγώ ανησυχούσα για αυτό. Ήμουν ακόμα ικανή να νιώθω έντονη έξαψη και είχα την επιθυμία να σφίξω το σώμα μου τόσο κοντά στο σώμα κάποιου άλλου. Τις επόμενες εβδομάδες, παρατήρησα πόσο δεν υπήρχαν όλα αυτά με τον Μάριο - πώς εκείνος δεν ήταν ποτέ πραγματικά εκεί. Δεν ήμουν εγώ που χάλασε, ήταν η σχέση μας. Και νομίζω ότι θα μου έπαιρνε πολύ περισσότερο χρόνο για να συνειδητοποιήσω το τι συνέβαινε μεταξύ μας, αν δεν έμπαινα στο δωμάτιο του Άλεξ εκείνο το βράδυ.
Επομένως, δεν νομίζω ότι το να απατάς το ταίρι σου είναι ένα τόσο βαρύ αδίκημα, όταν είσαι νέος και προσπαθείς ακόμα να μάθεις πώς λειτουργεί η καρδιά και το σώμα σου. Σκέφτομαι τον τρόπο με τον οποίο οι παππούδες μου - που είναι στα 80 τους σήμερα και είναι ακόμα ευτυχισμένοι παντρεμένοι - μιλούν για τις πρώτες τους σχέσεις και πόσο πιο χαλαροί ήταν από οποιαδήποτε δική μου σχέση. Μιλούν για ραντεβού και για φλερτ σαν αυτά στις τιανίες του σινεμά. Τα πράγματα κυλούσαν όμορφα και ομαλά, μέχρι που ερχόταν η πιο σοβαρή εξέλιξη τους. Όμως αυτός, δεν είναι πια ο τρόπος με τον οποίο βγαίνουν οι άνθρωποι στην εποχή μας. Και έτσι,αντί να είναι σε ευτυχισμένες σχέσεις, απατούν τους συντρόφους τους.»