Όταν εργάζεσαι σε τηλεοπτικές εκπομπές και κινηματογραφικές παραγωγές, στην καλύτερη περίπτωση η απάσχοληση σου θα είναι περιορισμένης χρονικής διάρκειας. Θα είσαι σε ένα έργο για μερικούς μήνες και μετά θα προσπαθήσεις να βρεις την επόμενη δουλειά σου.
Ήμουν πρόσφατα σε αυτή τη δύσκολη θέση, καθώς μόλις είχα τελειώσει από μια δουλειά ως βοηθός παραγωγής, όταν ένας φίλος φίλου μου γνώρισε έναν φίλο τους (ναι, έτσι λειτουργεί πραγματικά), που ήταν ο πρώην προσωπικός βοηθός ενός πολύ σημαντικού αστέρα της τηλεόρασης. Εκείνος ο πρώην βοηθός με σύστησε για την παλιά του δουλειά, που τελικά πήρα. Δεδομένου ότι είχα ήδη δουλέψει για πολλούς ηθοποιούς στα γυρίσματα, σκέφτηκα ότι δεν υπήρχε περίπτωση να είναι πιο δύσκολο να αναλάβω μόνο έναν, σωστά; Καλά.
Το θέμα είναι ότι αν το αφεντικό σου είναι αρκετά διάσημο, όπως το δικό μου, ο ρόλος του βοηθού είναι ουσιαστικά, το να πάρει τη θέση του στην «κανονική» ζωή. Κάνω πράγματα όπως είναι το να παραγγέλνω το μεσημεριανό του γεύμα, να απαντάω στα email του, να κάνω όλες τις κρατήσεις σε ξενοδοχεία με ψευδώνυμο και να τρέχω σε όλη την πόλη για να πάρω δώρα γενεθλίων για τους φίλους του, οι οποίοι ποτέ δεν ξέρουν ότι η κάρτα στο κουτί γράφτηκε από εμένα και όχι από τον ίδιο. Επίσης, για να βοηθήσω τον εργοδότη μου να αποφύγει τον βομβαρδισμό από φωτογράφους και θαυμαστές, πηγαίνω επίσης τα παιδιά του στο πάρκο και υπογράφω για τα πακέτα τους—κανείς διάσημος δε θέλει να βγαίνει στην πόρτα και να τον βλέπουν όλοι.
Επίσης, ένα άλλο κομμάτι της δουλειάς μου επιβάλλει να γνωρίζω ολόκληρο το προσωπικό σε εστιατόρια, ώστε να μπορούμε να περπατάμε μέσα από την κουζίνα με τον διάσημο εργοδότη μου, αντί να μπαίνουμε από την κύρια είσοδο, ένω έχω το κλειδί από την πίσω πόρτα του αγαπημένου ξενοδοχείου του, ώστε να αποφεύγουμε τους δημοσιογράφους που βρίσκονται μπροστά. Οι κινήσεις του εργοδότη μου είναι πάντα σκόπιμες και άμεσες - ο χρόνος μας έξω είναι βασικά από πόρτα σε πόρτα χωρίς περιττές διαδρομές. Και όντως, έχω δει από πρώτο χέρι πόσο περίεργη μπορεί να είναι η ζωή απομόνωσης για τους πραγματικά διάσημους ανθρώπους.
Σίγουρα νιώθω άσχημα για αυτό, αλλά το να είσαι προσωπικός βοηθός διασημοτήτων είναι στην πραγματικότητα σαν να υιοθετείς ένα παιδί που έχει σώμα ενήλικα. Αυτό που εννοώ με το παραπάνω σχόλιο, είναι ότι π.χ. μου έχει ανατεθεί να κόψω το μεσημεριανό γεύμα του εργοδότη μου κομματάκια ή να πρέπει να τον καλώ εγώ καθημερινά για να ξυπνήσει, γιατί δεν βάζει ξυπνητήρι. Μια άλλη φορά για έναν προηγούμενο εργοδότη, πήρα οκτώ διαφορετικά smoothies από το Joe and the Juice, επειδή δεν μπορούσε να αποφασίσει ποιο να παραγγείλει. Οκτώ ολόκληρα smoothies. Και αφού ήπιε μια γουλιά από κάθε γεύση, πέταξε τα εφτά που δεν του άρεσαν και συνέχισε έτσι απλά την ημέρα του.
Ένα άλλο περίεργο που έχω κληθεί να αντιμετωπίσω, είναι τα περιστατικά διάρροιας, που τυγχάνει να συμβαίνει ενώ οι διάσημοι έχουν δουλειές και να τους καλύψω. Όσες φορές μου συνέβη αυτό, έπρεπε να τηλεφωνήσω για να πω στην ομάδα παραγωγής ότι έφταιγα εγώ: «μπέρδεψα την ώρα κλήσης» και «κοιμήθηκα».
Βέβαια, υπάρχουν επίσης και τα καλά στο να είσαι προσωπικός βοηθός διασημοτήτων, όπως το να μετακινείσαι με ιδιωτικά τζετ, το να σου χαρίζουν μπουκάλια κρασιού που κοστίζουν περισσότερο από το ενοίκιο ενός μήνα και να έχεις τον Idris Elba σε ταχεία κλήση (ναι, ναι, και ναι, είναι δελεαστικό).
Επίσης, αυτή η δουλειά έρχεται με, κατά έναν περίεργο τρόπο, μια αίσθηση δύναμης. Το Hollywood είναι γεμάτο "θυρωρούς" και ένας από αυτούς είμαι και εγώ για το αφεντικό μου. Οποιαδήποτε πληροφορία πηγαίνει σε αυτόν περνάει πρώτα από εμένα, είτε πρόκειται για στέλεχος που ζητά να τον κλείσει για δείπνο, είτε για σκηνοθέτη που επεξεργάζεται ένα δημιουργικό project και θέλει να το δει μαζί του. Κάνω ακόμη και μια πρώτη ανάγνωση σεναρίων για ταινίες στις οποίες μπορεί να πρωταγωνιστήσει ο εργοδότης μου. Και δεν θα πω ψέματα, το να λέω όχι σε μερικούς από τους πιο σημαντικούς ανθρώπους στο Hollywood είναι πραγματικά πολύ διασκεδαστικό.
Έτσι, ενώ σίγουρα έχω να αντιμετωπίσω πολλές χαζομάρες, σκέφτομαι ότι όλα αυτά τα θεματάκια μπορεί τελικά να αξίζουν τον κόπο, μιας και έχω πρόσβαση σε αίθουσες με μερικά από τα μεγαλύτερα ονόματα της showbiz, ενώ αν κοπιάζεις στη δουλειά σου γενικά, ποτέ δεν ξέρεις πού μπορεί να σε οδηγήσει. Προς το παρόν, με οδηγεί σε μια συλλογή από πανάκριβα κρασιά, κάτι που με χαροποιεί ιδιαίτερα.
Ακολουθήστε το Pink.gr στο 
Ακολουθήστε το Pink.gr και στο Instagram
