Μιλώντας στον ΑΝΤ1 το πρωί της Παρασκευής ο θείος του δολοφόνου της Ντόρας κατηγόρησε τα media ότι παρουσιάζουν μία κακή εικόνα για τον ανιψιό του και τόνισε πως "ορισμένες πράξεις των γυναικών οδηγούν τους συντρόφους τους σε ακραίες συμπεριφορές".
Η γυναικοκτονία είναι κοινωνικό φαινόμενο, κοινωνική πληγή, σοβαρότατο πεδίο μελέτης. Και χρειάζεται άμεσα εμβάθυνση, ενδιαφέρον, έρευνα, αντιμετώπιση. Η Πατριαρχία δολοφονεί. Τι πάει να πει αυτό στην πράξη;
Όπως είπε ο ίδιος λοιπόν, απευθυνόμενος στα Μέσα, "παρουσιάζετε τις γυναίκες όλες σαν θύματα, δεν είστε όλες θύματα, υπάρχετε κι εσείς με αγγελική μορφή". "Δεν είναι το τέρας που παρουσιάζετε", είπε για τον ανιψιό του και συμπλήρωσε πως "η καθεμία από εσάς θα πρέπει να σέβεται αυτό που ο καθένας μας σας προσφέρει".
Η λέξη, η ορολογία, η αποσαφήνιση γίνεται για να καταλάβουμε ποιοι άνθρωποι σκοτώνονται από ποιους και γιατί, ποιες μορφές βίας παραμένουν αόρατες και ασυζήτητες, και ποιων όρων η άρνηση μας δίνει πληροφορίες για την επιμονή της πατριαρχίας.
Eδώ λοιπόν, σε αυτές τις θεωρίες, είναι θαμμένη η δηλητηριασμένη άποψη που κρατά εδώ και αιώνες και που πάνω στην οποία έγιναν εγκλήματα - όλα στρέφονται γύρω απο τις σχέσεις εξουσίας μεταξύ των δύο φύλων στην κοινωνία: το κυρίαρχο φύλο που θεωρεί ότι έχει δικαίωμα ζωής και θανάτου στο φύλο υποταγής.
Ποια πράξη δικαιολογεί κάποιον να κάνει το φόνο; Ποιος το όρισε αυτό και γιατί πρέπει να το δεχτούμε;
Αλοίμονο αν κάθε φορά που κάποιος μας πλήγωνε, μας κακομεταχειριζόταν ή δεν μας έκανε τα χατίρια τον δολοφονούσαμε, είτε άντρας ήταν αυτός, είτε γυναίκα.
"Ήταν ένας άνθρωπος, ερωτευμένος, παθιασμένος με την κοπέλα του, όπως είναι ο καθένας μας με τη σχέση του και καλά κάνει, γιατί έτσι πρέπει να είσαι" είπε.
Άρα σαν να λέμε πως αν είσαι παθιασμένος, μπορεί - είναι πιθανόν - να σκοτώσεις κάποιον. Σωστά;
Ο τρόπος που μιλάμε για τα πράγματα, η γλώσσα, οι λέξεις που χρησιμοποιούμε, δημιουργoύν σε κάθε εποχή το πλαίσιο μέσα στο οποίο οι άνθρωποι είτε καταδικάζουν είτε ανέχονται, είτε αλλάζουν τις συμπεριφορές και τις ιδέες τους. Κι εμείς αναφέρουμε ως κοινωνία τις γυναικοκτονίες ως... "εγκλήματα πάθους"!
Η άποψη του θείου του δολοφόνου πως "δεν πήρε ένα όπλο ξαφνικά", έχει μια βάση την οποία σίγουρα εκείνος δεν αντιλαμβάνεται. Γιατί ΝΑΙ, δεν πήρε ξαφνικά ένα όπλο.
Προηγήθηκαν δεκάδες προσβολές, επιθέσεις, ξύλο και απειλές - σύμφωνα με μαρτυρίες ήταν ένας κακοποιητικός σύντροφος και σύζυγος. Το όπλο όπως διαπιστώνεται συνήθως σε αυτές τις ιστορίες, είναι το τραγικό φινάλε. Γιατί αυτοί οι άντρες, έχουν δώσει πάντα δείγματα. Δεν γίνεται ποτέ, τίποτα ξαφνικά.
Όμως αν δεν αντιληφθούμε πως τα εγκλήματα αυτά είναι ο καθρέφτης μιας προβληματικής θεώρησης και της κρατούσας αντίληψης που έχουμε γενικότερα ως κοινωνία, δεν θα μπορέσουμε ποτέ να τα αντιμετωπίσουμε. Kαι είναι ακριβώς αυτές οι απόψεις που δηλητηριάζουν άντρες και γυναίκες κάθε μέρα, και που δεν μας επιτρέπουν ως κοινωνία να πάμε μπροστά.
Ακολουθήστε το Pink.gr στο 
Ακολουθήστε το Pink.gr και στο Instagram
