Τον Αύγουστο ήταν ομολογουμένως ένα από τα πρόσωπα που με τη δράση του έδωσε φως στις τόσο δύσκολες μερες των πυρκαγιών.
Η Γεωργία Παράσχου έστησε μέσα σε μια νύχτα ένα ολόκληρο σύστημα εθελοντικής πρωτοβουλίας μέσω του Humanity Greece, για να στείλει σε κάθε πυρόπληκτη περιοχή είδη πρώτης ανάγης, ενώ κάθε μέρα έμπαιναν στην προσπάθειά της δεκάδες άτομα που ήθελαν να βοηθήσουν.
Μιλήσαμε μαζί της για να μάθουμε περισσότερα για την, μεταξύ άλλων Διευθύντρια Πολιτισμού & Νεολαίας Όμιλος UNESCO Πειραιώς & Νήσων.
Τον Αύγουστο ήσουν ένα από τα πρόσωπα που με τη δράση του έδωσες φως μας τόσο δύσκολες μέρες των πυρκαγιών. Περιέγραψε μας τη στιγμή που παίρνεις την απόφαση να στήσεις αυτή την πρωτοβουλία, πώς ξεκίνησες;
Εύχομαι να μην χρειαστεί ο τόπος μας να αντικρίσει ξανά όσα είδαμε αυτές τις τόσο δύσκολες ημέρες του Αυγούστου. Μια ανείπωτη τραγωδία, που όμοια της δεν είχα ξαναδεί εγώ προσωπικά στο παρελθόν. Από την πρώτη στιγμή που ξεκίνησαν οι φωτιές με την αμέριστη συμβολή και βοήθεια των εκατοντάδων εθελοντών μας, σταθήκαμε στο πλευρό των συμπολιτών μας με κάθε τρόπο.
Μέσα σε λίγες ώρες τα πύρινα μέτωπα έγιναν εκατοντάδες, με την αποστολή βοήθειας σε όλες τις περιοχές της χώρας, να είναι κάτι παραπάνω από επιτακτική και φυσικά απαραίτητη για την άμεση στήριξη των συμπολιτών μας.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Το Humanity Greece, μια ελεύθερη πρωτοβουλία της οποίας είδα την πρωταρχική ιδέα να γίνεται πράξη μέσα σε λίγες ώρες, βρέθηκε στο επίκεντρο των εξελίξεων και απέδειξε στη πράξη, την δύναμη και την αλληλεγγύη που μπορούν να προσφέρουν όλοι οι άνθρωποι τόσο δια ζώσης, όσο και μέσα από το διαδίκτυο. Σε ελάχιστες ώρες και με μια προετοιμασία ιδιαίτερα δύσκολη, προκειμένου να εξαλειφθούν παθογένειες του παρελθόντος, η εθελοντική μας πρωτοβουλία, εξασφάλισε χιλιάδες αγαθών τα οποία στάλθηκαν κυριολεκτικά σε χρόνο-ρεκόρ στις πληγείσες περιοχές.
Πάνω από 300 φορτηγά με είδη έκτακτης και πρώτης ανάγκης, παραδόθηκαν σε συμπολίτες μας που είδαν από τη μια στιγμή στην άλλη να «καίγονται» όχι μόνο οι περιουσίες και το βιός τους, αλλά πολύ παραπάνω η επόμενη ημέρα να βρίσκει «στάχτη» τα όνειρα τους για ένα καλύτερο μέλλον.
Ένιωσες καθόλου εκείνες τις μέρες πως δεν αντέχεις άλλο από την κούραση, είχες μήπως κάποιο δυσάρεστο συμβάν;
Πολλά! Είναι γεγονός, ότι όλοι στην ομάδα δεν είχαμε κοιμηθεί για αρκετά εικοσιτετράωρα, με τον χώρο που ετοιμάζαμε τα δέματα στου Ψυρρή να μην κλείνει… ούτε για ένα λεπτό! Πράγματα έφθαναν συνεχώς, ατελείωτα χέρια για στήριξη και νέοι εθελοντές έβαζαν το λιθαράκι τους για να μπορέσουμε να βοηθήσουμε, όσο το δυνατόν περισσότερους συμπολίτες μας.
Υπήρξαν βέβαια και τα γνωστά επεισόδια, κυρίως για τον κλειστό δρόμο. Μάλιστα δεν θα ξεχάσω, ότι ένας «κύριος» πήγε να χτυπήσει τόσο εμένα, όσο και εθελόντριες που βρίσκονταν στο σημείο, λόγω του ότι ο δρόμος είχε φορτηγά και εξελισσόταν η διαδικασία φόρτωσης αργά το βράδυ, όμως γρήγορα χάρη στην άμεση και αποτελεσματική επέμβαση της Ελληνικής Αστυνομίας δεν υπήρξε κλιμάκωση του επεισοδίου.
Η δύναμη των social media έδειξε πόσο σημαντική είναι για τέτοιες πρωτοβουλίες! Περίμενες τέτοια ανταπόκριση;
Αυτό ήταν κάτι που δεν θα το ξεχάσω πραγματικά ποτέ στη ζωή μου! Η ψηφιακή αλυσίδα αγάπης και αλληλεγγύης που δημιούργησε ο κόσμος είμαι σίγουρη, ότι θα αποτελέσει τόσο για εμάς, όσο και για εκείνους που στο μέλλον θελήσουν να προβούν σε μια αντίστοιχη ενέργεια, μια παρακαταθήκη για το πώς και με ποιον τρόπο τα social media μπορούν να λειτουργήσουν ως ένα μέσο πραγματικά χρήσιμο, με real time ανταπόκριση και φυσικά αποτελεσματικό!
Και αυτό διότι, οι πολίτες ξέρετε, αρκετές φορές- και αυτό είναι και ένα χαρακτηριστικό των Ελλήνων-, θέλουν να προσφέρουν ακόμη και τον «τελευταίο οβολό τους», όμως δεν γνωρίζουν με ποιον τρόπο θα μπορέσουν να το κάνουν. Αυτό λοιπόν αντιμετωπίστηκε με επιτυχία εκείνες τις ημέρες του Αυγούστου, καθώς η στήριξη όλων των ανθρώπων που βοήθησαν το έργο του Humanity Greece ήταν κάτι παραπάνω από συγκινητική και φυσικά ουσιώδης!
Photographer: Άρης Ζιωτόπουλος
Από τη στιγμή που παραδώσατε ξέρετε τι έγιναν όλα αυτά τα τρόφιμα και τα φάρμακα; Υπάρχει κάποιος να ενημερώνει για το "μετά" από τους φορείς;
Χαίρομαι που μου δίνετε η ευκαιρία να το συζητήσουμε. Η ομάδα μας από την πρώτη στιγμή προχωρήσε σε εξαντλητική έρευνα και background check όλων των δωρεών και φυσικά των παραληπτών με απόλυτη διαφάνεια και ανάρτηση κάθε σημείου στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης τόσο του Humanity όσο όλων των εθελοντών μας. Το δίκτυο επικοινωνίας και διασταύρωσης των στοιχείων που δημιουργήσαμε, ήταν κάτι που μας βοήθησε να αποφύγουμε παγίδες και φυσικά κινδύνους που θα τερμάτιζαν a priori ολόκληρο το εγχείρημα. Υπό αυτό το πρίσμα, οι οδηγοί των οχημάτων μας συνοδεύονταν πάντα από εθελοντή του Humanity, ταξιδεύοντας χωριό – χωριό όπου εκεί τους περίμεναν οι άνθρωποι του μετά από συνεχή επικοινωνία με την συντονιστική μας ομάδα. Κάθε φορτηγό είχε συγκεκριμένα είδη, ανάλογα με τις απαιτούμενες ανάγκες της περιοχής και του πύρινου μετώπου.
Εν κατακλείδι, θα ήθελα να εκφράσω αφενός την αμέριστη ευγνωμοσύνη μου σε όλους όσους βοήθησαν να γίνει πράξη αυτό το τεράστιο εγχείρημα των 300 φορτηγών σε όλα τα πύρινα μέτωπα, από την Εύβοια και την Ηλεία, μέχρι τα Βίλια και τη Βαρυμπόμπη και αφετέρου να τονίσω, ότι ακόμη και μετά την καταστροφή εμείς βρισκόμαστε στο πλευρό αυτών των ανθρώπων, μιλώντας με όλους τους συνδέσμους μας στα χωριά. Μάλιστα, πριν λίγες ημέρες ταξιδέψαμε εκ νέου χωριό-χωριό για να παραδώσουμε σχολικά είδη, καθαριστικά και ρούχα ενώ παράλληλα είδαμε και τους ντόπιους. Οι ανάγκες από εδώ και πέρα θα είναι μεγαλύτερες για αυτές τις οικογένειες.
Είσαι η νεότερη Διευθύντρια Πολιτισμού και Νεολαίας στην Ελλάδα για τον Όμιλο UNESCO Πειραιώς και Νήσων - θέλεις να μας εξηγήσεις τις ευθύνες και τις αρμοδιότητες αυτού του εντυπωσιακού τίτλου;
Είναι μεγάλη μου τιμή να βρίσκομαι σε αυτή τη θέση, ιδιαίτερα εάν συνυπολογίσει κανείς και τη δυνατότητα που μου δόθηκε από τόσο μικρή ηλικία. Ξέρετε, οι τίτλοι όσο και εάν φαντάζουν εντυπωσιακοί, άλλο τόσο απαιτούν σκληρή δουλειά και αφοσίωση.
Πολλώ δε μάλλον, όταν είσαι γυναίκα στην Ελλάδα του 2021, όπου καλώς ή κακώς πρέπει να προσπαθήσεις περισσότερο για να αποδείξεις, ότι αξίζεις να βρίσκεσαι σε υψηλό επίπεδο μέχρι επιτέλους να εξαλειφθούν εντελώς οι αναχρονιστικές αντιλήψεις για τα δυο φύλα που μας κατακλύζουν σε ένα ποσοστό.
Για εμένα το να μπορώ να προσφέρω όλο μου το «είναι» μέσα από το σημαντικό έργο του Ομίλου UNESCO, αποτελεί μεταξύ άλλων και ένα προσωπικό στοίχημα.
Μέσα από τις πρωτοβουλίες του Ομίλου και του Προέδρου του κ. Μαρωνίτη, ο Όμιλος έχει αναπτύξει πλούσια και πολυσχιδή κοινωνική και πολιτιστική δράση, την οποία έχω την ευθύνη και τη χαρά να συντονίζω, αλλά εκτός αυτού το στοίχημα που σας ανέφερα και πιο πάνω είναι να μπορέσω με την παρουσία μου να δώσω κίνητρο σε νέα άτομα, γυναίκες και άνδρες να βρεθούν σε αντίστοιχες θέσεις ευθύνης. Οφείλω βέβαια να τονίσω, ότι όλα αυτά τα χρόνια τόσο της οικονομικής κρίσης, όσο και κατά τη διάρκεια της πανδημίας, εργαζόμαστε σκληρά για τη διάσωση και τη διάδοση της Πολιτιστικής μας Κληρονομιάς.
Επιπροσθέτως, μέσα από το κοινωνικό έργο του Ομίλου, λειτουργούμε μια σειρά δομών στήριξης για μη προνομιούχες ομάδες του πληθυσμού, αστέγους και οικογένειες, σε μια ατέρμονη προσπάθεια να βοηθήσουμε πραγματικά και δίχως τυμπανοκρουσίες όσους έχουν ανάγκη, όχι μόνο σε επίπεδο εξασφάλισης στοιχειώδους διαβίωσης αλλά και στην προώθηση ενημερωτικών καμπανιών για την εξάλειψη της βίας και της κακοποίησης στις συγκεκριμένες κοινωνικές ομάδες όπως και την ουσιαστική στήριξή τους.
Πώς έφτασες σε αυτή την θέση σε τόσο νεαρή ηλικία;
Από μικρή αγαπούσα τον πολιτισμό και τις τέχνες, και ήταν κάτι που «σιγόκαιγε» μέσα μου, δείχνοντας μου τον δρόμο που θα ήθελα να ακολουθήσω στη ζωή μου. Έτσι λοιπόν στα δεκατέσσερα μου χρόνια, ξεκίνησα σπουδές στο κλασικό τραγούδι, αλλά, όπως είναι φυσικό, δεν είχα ακόμα διαμορφώσει πλήρως την προσωπικότητά μου και δεν ήξερα αν ήθελα να εκπληρώσω ρόλους μπροστά ή πίσω από τη σκηνή.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Γρήγορα όμως, μέσα από τον εθελοντισμό στο Λύκειο και την συμμέτοχη σε διαφόρων ειδών κοινωνικές και πολιτιστικές δράσεις, συνειδητοποίησα που θέλω να κινηθώ. Ξέρετε αγαπώ πολύ να δουλεύω συλλογικά, να γνωρίζω νέους ανθρώπους με διαφορετικό υπόβαθρο και προσωπικότητα και φυσικά να μαθαίνω από αυτούς. Είναι σημαντικό για εμένα όταν βλέπω να δημιουργούνται δεμένες ομάδες με κοινό χαρακτηριστικό τους το αίσθημα ομαδικότητας και συλλογικότητας για το κοινό καλό, πόσο μάλλον, όταν αυτά τα πρόσωπα που είναι σχεδόν άγνωστα μεταξύ τους μέχρι τότε καταφέρνουν να λειτουργούν ως ομάδα και κατ’ επέκταση ως οικογένεια.
Θεωρώ μεγάλο asset στη καθημερινότητά μου το γεγονός, ότι οι προπτυχιακές μου σπουδές ήταν στον τομέα της Διοίκησης Επιχειρήσεων με εξειδίκευση στην Διοίκηση Ανθρωπίνου Δυναμικού (HRM), γεγονός που μου έδωσε τα εφόδια για να μπορώ να λειτουργώ με όρους επαγγελματικής και ανθρώπινης υπόστασης τόσο στον κλάδο του Πολιτισμού, όσο και στον τομέα της προβολής και της επικοινωνίας που είναι το τελευταίο στάδιο των σπουδών μου. Έχω μάθει και προσπαθώ να εφαρμόζω καθημερινά στη ζωή μου, ότι για να είσαι «καλός μάνατζερ, πρέπει πρώτα αφενός να τα έχεις βρει με τον εαυτό σου και αφετέρου να αισθάνεσαι και οι πράξεις σου να αποπνέονται από ανθρωπιά.»
Το πλαίσιο επάνω στο οποίο κινείσαι δεν ασχολείται μόνο με τις τέχνες αλλά έχεις εντάξει και πολλές κοινωνικές δράσεις. Μίλησέ μας για "αυτόν τον πολιτισμό".
Σημαντικό moto στη καθημερινότητά μου είναι ότι «Οι πράξεις μας, είναι ο Πολιτισμός μας»! Προέρχομαι από μια γενιά που βίωσε στο «πετσί» της την πιο άσχημη όψη της οικονομικής κρίσης, με αλλεπάλληλα μνημόνια, φυγή νέων ανθρώπων στο εξωτερικό και γενικότερα μια συνεχιζόμενη μιζέρια και κατήφεια. Αυτό λοιπόν εγώ δεν το δέχομαι. Από μικρή ηλικία προσπάθησα να ενσαρκώσω στη πράξη το δόγμα του ότι «Εάν θέλεις να κάνεις μια αλλαγή και να αλλάξεις κάτι, τότε εσύ η|ο ίδια|ος πρέπει να αποτελέσεις την αλλαγή που θέλεις να δεις στους άλλους». Και αυτό έπραξα.
Δίνοντας βάση στο ανθρωπιστικό μοντέλο του Ομίλου μπορέσαμε να δώσουμε νέα πνοή και «ανάσα ελπίδας και αισιοδοξίας» σε χιλιάδες συμπολίτες μας, καθώς οι δομές αντιμετώπισης της φτώχειας έχουν καταφέρει να εμπνεύσουν εκατοντάδες πολίτες για ένα καλύτερο αύριο. «Το να εξασφαλίζεται ένα πιάτο φαγητό για κάθε πολίτη, μπορεί να φαντάζει κάτι δεδομένο, όμως υπάρχουν άνθρωποι που δεν έχουν ούτε τα «αυτονόητα», και εδώ είναι το καθήκον μας, να τα κάνουμε αυτονόητα».
Βέβαια δεν θα μπορούσα να μην τονίσω ακράδαντα, πως η προσφορά δεν περιορίζεται μόνο στις δομές αντιμετώπισης φτώχειας, αλλά εκτείνεται τόσο στην βοήθεια σε ιδρύματα με παιδιά, στον εθελοντισμό στις δομές με παιδιά που πάσχουν από χρόνια και σοβαρά νοσήματα, αλλά και φυσικά στη στήριξη σε καταφύγια ζώων, είτε προωθώντας την αναδοχή, είτε στηρίζοντας με την κάλυψη μέρους των αναγκών τους.
Πολλές φορές, σε περιόδους κρίσης, ο πολιτισμός θεωρείται πολυτέλεια. Πώς απαντάς σε μια τέτοια άποψη;
Εάν θεωρείται ο Πολιτισμός πολυτέλεια, τότε μάλλον κάτι κάνουμε λάθος ως κοινωνία. Θεωρώ αυτή την άποψη μάλλον εσφαλμένη και άκρως επικίνδυνη. Εάν χάσουμε την ταυτότητα μας, τις ρίζες και όλα εκείνα που μας συνδέουν με το παρελθόν και αποτελούν το όχημα μας για ένα καλύτερο μέλλον, τότε έχουμε αποτύχει. Σε περιόδους κρίσης, ο πολιτισμός και η πολιτιστική δημιουργία είναι το κατεξοχήν μέσο έκφρασης τω δυσκολιών των απλών ανθρώπων μέσα στις πρωτόγνωρες συνθήκες που υπάρχουν τη συγκεκριμένη χρονική στιγμή.
Και τι καλύτερο από παράδειγμα προς απάντηση στην ερώτηση που μου θέσατε, από το γεγονός, ότι σε καιρούς οικονομικής και κοινωνικής κρίσης, σπουδαία ονόματα και προσωπικότητες που εμπνέουν την κοινωνία, έχουν βγει μπροστά και με τις ενέργειες και πράξεις τους, «φωτίζουν» λίγο περισσότερο τέτοιες σκοτεινές εποχές προάγοντας ουσιαστικές κοινωνικές αλλαγές.
Πέρα από το κομμάτι της εργασίας σου, πώς περνάς τον χρόνο σου; Tι μουσική ακούς, ποια είναι τα στέκια σου, πού συχνάζεις τα Σαββατοκύριακα;
Αυτό είναι ένα πολύ καλό ερώτημα! (γέλια) Το θέμα του ελεύθερου χρόνου είναι πολύ σημαντικό για όλους μας, διότι είναι ο χρόνος που μας διαμορφώνει, ο χρόνος που μπορούμε να αφιερώσουμε στα ενδιαφέροντά μας. Προσωπικά προτιμώ να μελετάω, να οργανώνω και να συμμετέχω σε digital calls, να συντονίζω εθελοντικές δράσεις και εκδηλώσεις με φορείς, αλλά και οργανώσεις στα θέματα που σας ανέφερα πιο πάνω. Παράλληλα, η οδήγηση αποτελεί καθημερινότητα για εμένα, καθώς οδηγώ αρκετά, προσπαθώντας να εκμηδενίσω κυριολεκτικά τις αποστάσεις, όπως και τα προβλήματα άλλωστε που προκύπτουν στη ζωή μας. Άλλοτε τα καταφέρνω και άλλοτε μαθαίνω. Τα Σαββατοκύριακα μπορώ να πω ότι προτιμώ να βρίσκομαι σε όχι και τόσο γνωστά μέρη, με μαγεύει άλλωστε η Επαρχία με τα μικρά και γραφικά χωριά και την μοναδική φιλοξενία και επαφή με τους ανθρώπους της, που με τόσο αγάπη και όρεξη σε «μυούν» στις παραδόσεις, τα ήθη και τα έθιμα τους.
Έχεις συμβουλές για τα νεαρά κορίτσια που θέλουν να εμπλακούν στον ίδιο κλάδο με σένα και ξεκινούν τώρα;
Φυσικά! Νιώθω μεγάλη ικανοποίηση όταν βλέπω νέους ανθρώπους, άνδρες και γυναίκες, να θέλουν να εμπλακούν στο Πολιτισμό και τις Τέχνες. Υπάρχει και χώρος, αλλά και χρόνος για όλους μας στους συγκεκριμένους κλάδους. Ο τομέας του Πολιτισμού, όχι μόνο θεωρώ, ότι είναι ανεξάντλητος, αλλά όσο περισσότερες φωνές υπάρχουν σε αυτόν και τον εμπλουτίζουν, τόσο πιο σημαντική γίνεται η προσφορά του στην κοινωνία, διότι με αυτόν τον τρόπο αντιπροσωπεύει όλο και περισσότερους ανθρώπους. nΕίναι χαρά μου, και προσπαθώ με όλες μου τις δυνάμεις να στηρίζω κάθε νέο άνθρωπο που θέλει να προχωρήσει και να προσφέρει, καθώς όταν «δίνεις» το μόνο σίγουρο είναι ότι η ζωή θα σου το επιστρέψει και θα «λάβεις» εξίσου περισσότερα.
Ακολουθήστε το Pink.gr στο 
Ακολουθήστε το Pink.gr και στο Instagram
