Η 23χρονη Γιούσρα Μαρντίνι έχει μια μοναδική ιστορία να διηγηθεί - και δεν γίνεται να την μάθεις χωρίς να ανατριχιάσεις.
Η κολυμβήτρια προσφύγισσα από τη Συρία συμμετέχει για δεύτερη φορά σε Ολυμπιακούς Αγώνες, αυτή τη φορά στο Τόκιο, μετά το Ρίο όπου κατάφερε να προκριθεί στα ημιτελικά του αγωνίσματος της (100μ. πεταλούδα). Το 2015, το πανέμορφο κορίτσι ανέβηκε σε μια βάρκα που θα τους μετέφερε στην Ελλάδα - και όταν η βάρκα άρχισε να μπάζει νερά βούτηξε μαζί με την αδερφή της και κολύμπησαν τέσσερις ώρες μέχρι τη Λέσβο - κουβαλώντας στις μικρές τους πλάτες τις ζωές δεκάδων.
«Στη Λέσβο δε θα ξεχάσω ποτέ μια κοπέλα που δεν είχα ξαναδεί στη ζωή μου, η οποία με πλησίασε και μου έδωσε ένα ζευγάρι παπούτσια»
Μετά την Μόρια έφυγε για Αθήνα, και μετά για Ευρώπη. Ο πατέρας της, προπονητής κολύμβησης, την πετούσε στο νερό από μωρό. Στην πισίνα όφειλε να τον αποκαλεί «κόουτς». Στο σπίτι μπορούσε να τον λέει «μπαμπά». Η Γιούσρα έμαθε με τα χρόνια να αγαπάει το νερό, ονειρεύτηκε τους Ολυμπιακούς Αγώνες και ξεκίνησε στην εφηβεία της να κερδίζει μετάλλια για τη Συρία σε διεθνείς διοργανώσεις, όπως αφηγείται στη συνέντευξη. Μετά ήρθε ο πόλεμος. «Τη θυμάμαι τη μέρα που φύγαμε. Η μητέρα μου έκλαιγε κι εγώ ήμουν πάρα πολύ στενοχωρημένη» είχε πει στο περιοδικό Κ.
Η ιστορία συνεχίζεται με την Γιούσρα να περπατά την Ευρώπη, να κρύβεται σε χωράφια, να αντιμετωπίζει την αστυνομία, τη γραφειοκρατία.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Ώσπου, φτάνοντας στο Βερολίνο γνώρισε τον μελλοντικό της προπονητή, Σβεν Σπάνεκρεμπς, ο οποίος βοήθησε τόσο εκείνη όσο και την αδερφή της να βρουν τα πατήματά τους στην νέα του ζωή, και έδωσε στη Γιούσρα την ευκαιρία να επιστρέψει στο άθλημα που τόσο αγαπά, όταν και η Ολυμπιακή Επιτροπή εξέταζε το ενδεχόμενο της σύστασης μιας ομάδας προσφύγων για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Ρίο. Έτσι έγινε και ταξίδεψε στη Βραζιλία στους Ολυμπιακούς.
«Πρώτα κολύμπησα, μετά περπάτησα», είναι η πρώτη φράση του βιβλίου της «Πεταλούδα» όπου αφηγείται τη ζωή της.
Στις συνεντεύξεις της δε, ανέφερε πως ένιωσε την ανάγκη να ευχαριστήσει τους Έλληνες που είδαν με ανοιχτό μυαλό το δράμα των προσφύγων. «Και να απολογηθώ, όμως, γιατί ξέρω ότι για την Ελλάδα δεν ήταν εύκολο αυτό που συνέβη και σε αυτούς που ενοχλήθηκαν από εμάς θέλω να ζητήσω να προσπαθήσουν να καταλάβουν τι έχουμε περάσει. Ούτε εμείς θέλουμε που ζούμε αυτή την κατάσταση».
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
«Πρώτα από όλα θέλω να κάνω υπερήφανους τους γονείς μου και από εκεί και πέρα η ψυχή μου λαχταράει τρία πράγματα: Να ανοίξουν τα σύνορα για τους πρόσφυγες, να πάρω κάποτε ένα Ολυμπιακό μετάλλιο και να επικρατήσει ειρήνη στην πατρίδα μου», έχει δηλώσει.