Η Χρύσα Ψωμιάδου είναι ιδρύτρια και ιδιοκτήτρια του Pas Par Tu Centre.
Τόσο αυτή όσο και η αδερφή της μετέτρεψαν έναν χώρο στη Θεσσαλονίκη σε πολυχώρο χορού. H φιλοσοφία τους συνοψίζεται στο μότο “Everyone Can Dance”, δίνοντας έτσι την ευκαιρία σε όλους τους ανθρώπους μικρούς, μεγάλους, επαγγελματίες, ερασιτέχνες, ονειροπόλους, νεφελοβάτες να εκφραστούν, να γυμναστούν και να εκπαιδευτούν με ποικίλους τρόπους. Με οδηγό τον κλασικό, το σύγχρονο και το μοντέρνο χορό προτείνουν την εκγύμναση και την ψυχολογική ανάβαση των ανθρώπων, τοποθετώντας την τέχνη ένα σκαλοπάτι πιο πάνω. Έτσι δημιουργείται το κατάλληλο υπόβαθρο σε όσους ενδιαφέρονται για την έκφραση της ψυχής και του σώματός τους.
Ως τώρα Χρύσα, τι μπορούμε να πούμε πως σου δίδαξε ο χορός;
Ο χορός ως χορεύτρια μου δίδαξε την πειθαρχία, το θάρρος και το “Never give up” να μη τα παρατάω εύκολα. Ως κιναισθητικός και οπτικοακουστικός άνθρωπος τα ερεθίσματα που καρποφορήθηκα από το Χορό πολλαπλά.
Από την πλευρά της διδασκαλίας όμως, διδάχθηκα τη συνεργασία, την αποδοχή και τη διαφορετικότητα Ο καθένας από εμάς είναι διαφορετικός αλλά ταυτόχρονα όλοι είμαστε Ένα. Άλλες αρετές όπως το ομαδικό πνεύμα, η ατομική αγωνιστικότητα αλλά και η συνύπαρξη και η στοχοθεσία ήρθαν και προστέθηκαν στη ζωή μου με το πέρασμα των χρόνων. Καθορίζοντας μικρούς καθημερινούς στόχους σε κάθε μάθημα αλλά και θέτοντας το μεγάλο ετήσιο στόχο, ο Χορός γίνεται ένας παράλληλος δρόμος της ζωής. Επιπλέον, αυτό που μου έκανε εντύπωση σχετικά με το Χορό είναι οι ομοιότητες που διαπίστωσα σε σχέση με άλλες δραστηριότητες, για παράδειγμα οι ομοιότητες του με το χώρο του μάρκετινγκ.
Αν έπρεπε να πεις σε μερικές γραμμές το μυστικό της επιτυχίας σε οποιοδήποτε τομέα, ποιο θα ήταν;
Αλήθεια, υπάρχει μυστικό για την επιτυχία; Η λέξη επιτυχία ετυμολογικά προέρχεται από το επί+τύχη. Άραγε είμαι “τυχερός/ή” στη ζωή μου; Κατά την άποψη μου δεν υπάρχει τυχερός ή άτυχος άνθρωπος. Πιστεύω πως όσο πιο κοντά στην αλήθεια, στις αρχές και αξίες μας βρισκόμαστε, η ζωή σχεδόν πάντα μας χαμογελάει, επομένως θεωρούμαστε “τυχεροί”. Όμως, τυχερός δε σημαίνει απαραίτητα επιτυχημένος. Η λέξη επιτυχία για τον καθένα μας έχει διαφορετική έννοια. Ορισμένοι άνθρωποι νοιώθουν επιτυχία που κρατήθηκαν στη ζωή, άλλοι που ανέβηκαν το Έβερεστ, και άλλοι νοιώθουν επιτυχημένοι εφόσον πέρασαν στο Πανεπιστήμιο ενώ άλλοι που έμαθαν απλά να διαβάζουν. Όλα αποδεκτά και σεβαστά.
Η επιτυχία είναι για τον καθένα μας σχετική. Αν θα μπορούσα να πω ένα “μικρό μυστικό” λοιπόν για την Επιτυχία ή ακόμη καλύτερα για το πώς να νοιώθει κάποιος επιτυχημένος, αυτό είναι το να θέτει καθημερινούς μικρούς και βραχυπρόθεσμους στόχους, σε όλα τα πλαίσια της ζωής του, ώστε να μπορεί να βλέπει άμεσα το αποτέλεσμα. Αν παρόλα αυτά κάποιος στόχος δεν επιτευχθεί, NO Failure only Feedback.
Μένω να παρατηρήσω τι έχω να μάθω εγώ από αυτό, τι θεωρώ ότι πήγε καλά και τι θα μπορούσα να βελτιώσω, το ήθελα αρκετά ή τελικά ήθελα κάτι άλλο. Πέρα από τους μικρούς στόχους που με οδηγούνε στη δική μου επιτυχία, έχω στο πλάνο μου και τη μεγάλη εικόνα. Που θέλω να βρίσκομαι σε 5, σε 10 χρόνια, με ποιους θέλω να είμαι, τι θέλω να έχω επιτύχει. Ο καθένας από εμάς ας θέσει τη δική του επιτυχημένη ζωή κι ας σταματήσει να “κυνηγάει” την επιτυχημένη ζωή κάποιου άλλου.
Συμβουλεύοντας τα τελευταία χρόνια τον κόσμο, ποιες είναι οι φοβίες και ανασφάλειες που συναντάς πιο συχνά;
Φόβος, μεγάλη λέξη. Αρχικά να αναφέρουμε σε αυτό το σημείο ότι είναι άλλο ο φόβος και άλλο η φοβία. Ο φόβος θεωρείται αρνητικό συναίσθημα αλλά ανήκει στα «ευγενή» συναισθήματα. Όταν αισθάνομαι φόβο είναι καλό να σκεφτώ ποια είναι η σκοπιμότητα του και τι τον πυροδότησε. Μήπως με προστατεύει από κάτι; Ο φόβος είναι ο συναγερμός μου για την επιβίωση.
Αντ’ αυτού η φοβία είναι κάτι που έχει μεγεθύνει το μυαλό μου και δεν αντιστοιχεί στην πραγματικότητα, είναι ο μεγεθυμένος φόβος, ο υπερβάλοντας; Ζήλος που δημιουργεί το μυαλό μου. Στους περισσότερους ανθρώπους ο μεγαλύτερος φόβος είναι αυτός του Θανάτου. Κρύβεται πίσω από αρκετές σκέψεις και συναισθήματα. Ως έμβια όντα το ένστικτο της επιβίωσης είναι πολύ δυνατό και κυρίαρχο στη ζωή μας. Επιπλέον, ο φόβος της απόρριψης, της αποδοχής, της ανησυχίας για το μέλλον έρχονται να προστεθούν στη λίστα.
Επίσης, η ανασφάλεια μήπως δε με αγαπούν και η ανησυχία για το μέλλον είναι εξίσου συχνές στη ζωή των ανθρώπων. Αρκεί να συνειδητοποιήσουμε ότι είμαστε ασφαλείς και είμαστε ήδη η Αγάπη τότε έχουμε κάνει ένα άλμα προς τη “Φωτεινή” πλευρά της ζωής.
Aπό τη δική σου εμπειρία, ποια χαρακτηριστικά πιστεύεις πως έχουν οι άνθρωποι που φτάνουν τους στόχους τους;
Αυτό που παρατηρούμε αρκετά συχνά σε ανθρώπους που πετυχαίνουν τους στόχους τους είναι χαρά, αυτοπεποίθηση, αισιοδοξία και ενθάρρυνση για εξέλιξη. Όσο μικρός ή μεγάλος κι αν είναι ο στόχος τα χαρακτηριστικά είναι εμφανή. Η επίτευξη στόχων είναι κάτι που υπάρχει μέσα μας από πολύ μικρή ηλικία. Ας θυμηθούμε τη στιγμή που περπατήσαμε, που σκαρφαλώσαμε κάπου ψηλά ή την πρώτη φορά που καταφέραμε να κάνουμε ποδήλατο.
Κι αυτά είναι στόχοι. Όσες στιγμές μικρών ή μεγάλων “νικών” κι αν σκεφτούμε τα χαρακτηριστικά εμπεριέχουν συναισθήματα χαράς, θέλησης για εξέλιξη, αυτοπεποίθησης και αίσθημα αισιοδοξίας και θάρρους. Με την απουσία της κριτικής προς τον εαυτό μας, απολαμβάνουμε περισσότερο την επιτυχία του στόχου μας, όπως όταν είμασταν παιδιά.