Λίγα πράγματα για μένα
Είν’ όλα τα βιβλία μου τα σχολικά γεμάτα doodles και handlettering και δεν θυμάμαι καμία εποχή και καμία ηλικία που να μη σκαρώνω, χρωματίζω ή σκιτσάρω κάτι. Δεν ξέρω πώς το πρωτοξεκίνησα γιατί ποτέ δεν θεώρησα ότι “αυτό που κάνω τώρα είναι κάτι”. Όταν ήμουν στη Σουηδία, οι συνεργάτες μου μού ζητούσαν να γράψω το εβδομαδιαίο πρόγραμμα στον τοίχο με χρωματιστούς μαρκαδόρους και να σχεδιάσω τα πόστερ για τα εταιρικά events. Στην 1η καραντίνα, πέρσι, το πήρα απόφαση και το έκανα επάγγελμα.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Όταν ένα σχέδιό μου γίνεται viral...
Όταν ένα σχέδιό σου “μιλάει” και σε κάποιον άλλον, νιώθεις τεράστια χαρά και μεγάλη ηθική ικανοποίηση. Κάτι πολύ δικό σου, είναι ξαφνικά και κομμάτι ενός ανθρώπου που δεν γνωρίζεις καν. Υπάρχει μια σύνδεση, μια κοινή γλώσσα, νιώθετε αμφότεροι μια αλληλεγγύη. Αισθάνεσαι όμως και μια ευθύνη γιατί αυτό που σχεδίασες έχει δύναμη, έχει αντίκτυπο στην ανθρωπότητα και μπορεί να επηρεάσει την κοινωνία.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Τα επόμενα project...
Στο 2ο lockdown ξεκίνησα να δουλεύω το project sfairamou. Για τον κάθε ένα από εμάς sfairamou είναι ο νοητός εκείνος χώρος και χρόνος όπου βυθιζόμαστε στον εαυτό μας και συνδεόμαστε με το μέσα μας, επιστρέφουμε όποτε το έχουμε ανάγκη και παίρνουμε δύναμη από αυτό. Το 1ο βιβλίο/ημερολόγιο, το Camva, εστιάζει στο πώς να ξαναγίνει κανείς παιδί και να ζει στο παρόν, μέσα από ένα διασκεδαστικό σύστημα tracking/ημερολογίου και πρωτότυπων δραστηριοτήτων που μπορεί κανείς να κάνει μόνος του, ή μαζί με την κοινότητα.
Παράλληλα σχεδιάζω αυτοκόλλητα για βιτρίνες καταστημάτων και βεβαίως συνεχίζω να φτιάχνω καρτ ποστάλ με εμψυχωτικά μηνύματα για όσους το έχουν ανάγκη!
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Την ώρα που σχεδιάζω...
Οι εξωτερικοί χώροι με εμπνέουν και οι ήχοι της φύσης με ηρεμούν: τα πουλιά, τα τριζόνια, το κύμα, το θρόϊσμα των φύλλων. Προτιμώ να απολαμβάνω αυτούς τους ήχους όποτε έχω τη δυνατότητα. Έχει τύχει να σχεδιάσω στο κάμπινγκ στις διακοπές ή στο κατάστρωμα ενός καραβιού για τη Λήμνο, καλοκαιρινά μεσημέρια στο ποτάμι, με τα πόδια στο νερό και τα τζιτζίκια σε απαρτία, ή βαρετά απογεύματα σε αίθουσα αναμονής ιατρείου. Πρωί, σε ένα cozy cafe στην παγωμένη Στοκχόλμη ή σούρουπο σε ένα skate park στην Κοπεγχάγη.
Αν ζωγραφίζω καθώς ταξιδεύω, θα βάλω στα ακουστικά inspiring podcasts (αγαπώ πολύ τη Marie Forleo, το #giatioxi, το art for all κ.ά.), κάποιο album του Παυλίδη, το Deviation του Μίμη Νικολόπουλο ή κάποιο soundtrack. Στο σπίτι ακούω πολύ ΟFFradio.
Καλλιτέχνες που θαυμάζω...
O Κeith Haring, η Hilma Af Klint, o Οlafur Eliasson, ο Rene Magritte, ο Miro, o Wassily Kandinsky, ο Jean-Jacques Sempé, o Quino, o Charles Schulz, ο Banksy είναι μερικοί που έχουν ξεχωριστή θέση μέσα μου.