Ξέρεις ίσως το συναίσθημα. Αντί να σηκωθείς από το κρεβάτι το πρωί και να νιώθεις έτοιμη για την επόμενη μέρα, τραβάς την κουβέρτα ξανά και αλλάζεις πλευρό.
Δεν είναι πως νιώθεις κουρασμένη, αλλά δεν είσαι και ξεκούραστη. Δεν έχεις κατάθλιψη αλλά δεν είσαι και χαρούμενη. Ξέρουμε ακριβώς πώς αισθάνεσαι, γιατί το αισθανόμαστε επίσης κι εμείς πολλές φορές. Και στοιχηματίζουμε πως η πλειοψηφία των ανθρώπων αυτήν τη στιγμή - μετά το χάος, τη θλίψη και το άγχος της πανδημίας και ένα χρόνο σε lockdown - βιώνουν επίσης αυτό το παράξενο, πρωτόγνωρο συναίσθημα.
Ενα άρθρο στους New York Times εξήγησε την ψυχολογία πίσω από αυτό το συναίσθημα και ενσωματώνει τέλεια αυτό το φαινόμενο ψυχικής υγείας που τροφοδοτείται από πανδημία.
"Είναι το κενό ανάμεσα στην κατάθλιψη και την ευτυχία - η απουσία ευεξίας. Δεν έχετε συμπτώματα ψυχικής ασθένειας, αλλά δεν είστε και καλά. Δεν λειτουργείτε με πλήρη ικανότητα - δεν έχετε κίνητρο, δεν συγκεντρώνεστε και ίσως να έχουν πέσει και οι αποδόσεις σας στη δουλειά", λέει ο ψυχολόγος Adam Grant. Η έρευνά του υποδεικνύει ότι όσοι αντιμετωπίζουν σοβαρές διαταραχές κατάθλιψης και άγχους δεν είναι απαραίτητα αυτοί που εμφανίζουν συμπτώματα τώρα απαραίτητα. Δηλαδή αυτό δεν συμβαίνει σε κάποιον που ήδη έχει διαταραχές, αλλά σε κάποιον που δεν έχει.