Mια βιολόγος που έγινε δασκάλα Ισπανικών! Από την Θεσσαλονίκη, στις Πρέσπες, στην Ισπανία, μετά πίσω στη Θεσσαλονίκη και ξανά, στην Ισπανία και την Avilés. Η Αθηνά δεν σταμάτησε να ταξιδεύει και να δοκιμάζει τις αντοχές της αλλά και τις ικανότητές της! Στο μεταξύ γνώρισε τον έρωτα της ζωής της. Πώς είναι να μεγαλώνεις δυο παιδιά στην Avilés και τι της λείπει από την Ελλάδα;
Αθηνά, μίλησέ μας για το πώς γνώρισες τον άντρα σου!
Μια φορά κι έναν καιρό (το ευτυχές 2012 γκουχ,γκουχ) συμμετείχα στο πρόγραμμα Erasmus+. Ήρθα λοιπόν στο Αβιλές, στην Αστούριας, για να κάνω την Ευρωπαϊκή Εθελοντική Υπηρεσία. Είχα ήδη μία φίλη από την Αστούριας, τη Νατάλια, η οποία μου είχε μιλήσει με τα καλύτερα λόγια για τον τόπο της και με είχε σπρώξει να κάνω αυτό το βήμα στη ζωή μου.
Αφού πέρασα 8 μήνες κάνοντας τις κορδέλες μου και ζώντας τα νιάτα μου στο Αβιλές, γνώρισα τον Τόνι μέσω κοινών μας γνωστών. Ήταν έρωτας με την πρώτη ματιά… Μετά από έναν "ολόκληρο" μήνα μαζί, χρειάστηκε να επιστρέψω στην Ελλάδα. Ο Τόνι με ακολούθησε λίγο αργότερα… ε και έμεινε 7 χρόνια. Παντρευτήκαμε στο Δημαρχείο της Θεσσαλονίκης το 2013 μόλις 6 μήνες μετά τη γνωριμία μας και πιστεύω πραγματικά ότι αυτή η σχέση ήταν η καλύτερη απόφαση της ζωής μου.
Πώς και γιατί πήρατε την απόφαση να φύγετε εκτός Ελλάδας;
Αφού περάσαμε 7 χρόνια στη Θεσσαλονίκη, με τις καλές στιγμές αλλά και με τις δυσκολίες μας, προέκυψε μια επαγγελματική ευκαιρία στον Τόνι στη γενέτειρά του. Τα λεφτά ήταν πολλά συγκριτικά με την Ελλάδα και φυσικά είχαμε και στην Ισπανία σπίτι και οικογένεια να μας περιμένουν με ανοιχτές αγκάλες. Όταν ήρθαμε στην Ισπανία και είδαμε την ποιότητα ζωής που απέκτησε η οικογένεια μας από τη μια μέρα στην άλλη, χτυπούσαμε τα κεφάλια μας στον τοίχο, που δεν πήραμε την απόφαση να έρθουμε να ζήσουμε εδώ νωρίτερα… Δεν ξέρω από πού να ξεκινήσω τη σύγκριση.. Το δωρεάν προσβάσιμο σε όλους σύστημα υγείας; Το δωρεάν δημόσιο σχολείο από τη βρεφική ηλικία; Οι επαγγελματικές ευκαιρίες; Η διαχείριση της υγειονομικής κρίσης;
Με τι ασχολείσαι επαγγελματικά και πώς σε επηρέασε ο κορωνοιός;
Τα τελευταία χρόνια ασχολούμαι με τη διδασκαλία ξένων γλωσσών. Ξεκίνησα να διδάσκω ισπανικά σε κέντρο ξένων γλωσσών στη Θεσσαλονίκη, ένα σχολείο που μ’ έχει στηρίξει πολύ, παρά την απόφαση μου να μετακομίσω στην Ισπανία.
Το προηγούμενο εξάμηνο χάρη στην πληθώρα διαδικτυακών ευκαιριών εκπαίδευσης που προέκυψαν, κατάφερα επιτέλους να πάρω και το Certificate in Teaching English to Speakers of Other Languages, μία πιστοποίηση από το πανεπιστήμιο του Cambridge που μου άνοιξε πραγματικά τα μάτια στη διδασκαλία ξένων γλωσσών και μου έδωσε τη δυνατότητα να διδάξω και Αγγλικά στην Ισπανία. Παράλληλα, συνεχίζω τις σπουδές μου στο Τμήμα Γαλλικής Γλώσσας και Φιλολογίας στο Α.Π.Θ., μία περιπέτεια που ξεκίνησε τον Οκτώβριο του 2018 και χάρη στην εξ αποστάσεως διδασκαλία λόγω της πανδημίας συνεχίζει να είναι μέρος της καθημερινότητάς μου παρά τη μετακόμισή μου στο εξωτερικό.
Μόλις πριν μερικές μέρες έλαβα και την αναγνώριση του πανεπιστημιακού μου τίτλου (κάποτε σπούδασα και Βιολόγια χαχαχα), οπότε μπορώ πλέον να διδάξω Βιολογία στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση στην Ισπανία.
Πώς περνούν οι μέρες στην πόλη που μένεις;
Συνεχίζω να εργάζομαι στο φροντιστήριο που δούλευα, διδάσκοντας πλέον διαδικτυακά ισπανικά, και έτσι έχω την ευκαιρία να έχω επαφή με Έλληνες μαθητές σε όλο τον κόσμο. Μου έκανε τρομερή εντύπωση ότι κατά τη διάρκεια της πανδημίας πολλοί άνθρωποι έδειξαν ενδιαφέρον να μάθουν μία ξένη γλώσσα και πλέον έχω μαθητές από την Αμερική, τη Γερμανία και τη Σουηδία πέρα από την Ελλάδα που ήταν πάντα η βάση μου.
Παράλληλα, παρακολουθώ τα διαδικτυακά μαθήματα της Γαλλικής Γλώσσας και Φιλολογίας και έτσι νιώθω πολύ δημιουργική και ανανεωμένη. Πάντα μου άρεσε να σπουδάζω. Όλο αυτό με βοηθάει να γίνομαι καλύτερη και να μένω ζωντανή. Ζω σε μία μικρή πόλη (σε σύγκριση με τη Θεσσαλονίκη). Στον ελεύθερο χρόνο μου βλέπω τους φίλους μου, πίνω καφέδες, τρώω έξω, βγαίνω βόλτες και ανακαλύπτω τις ομορφιές αυτού του τόπου. Το μόνο που μου λείπει είναι η δυνατότητα να ταξιδεύω… αλλά ελπίζω γρήγορα να μας ξαναδοθεί όλους η ευκαιρία να πετάξουμε!
Τι σου λείπει από την πατρίδα;
Ο γύρος, οι ταβέρνες, ν’αγκαλιάσω τους δικούς μου ανθρώπους, ο φρένο εσπρέσο, η θάλασσα, η ζέστη, ο ήλιος 300 μέρες το χρόνο, τα πανηγύρια, να χορεύω ποντιακά… Νομίζω λοιπόν πώς αν μπορώ να έρχομαι τα καλοκαίρια για διακοπές στην Ελλάδα όλες οι ανάγκες μου θα καλύπτονται.
Ακολουθήστε το Pink.gr στο 
Ακολουθήστε το Pink.gr και στο Instagram
