Πρόσφατα ήρθε στο επίκεντρο της δημοσιότητας το άγαλμα του Luciano Garbati με το όνομα «Μέδουσα με το κεφάλι του Περσέα», στο οποίο αναπαριστάται η γνωστή από την ελληνική μυθολογία Μέδουσα να κρατά από τη μια το κομμένο κεφάλι του Περσέα και από την άλλη ένα σπαθί. Το άγαλμα βασίζεται σε μια ανατρεπτική εκδοχή του αρχαίου μύθου, ενώ 10 χρόνια μετά την δημιουργία του έγινε το σύμβολο της νίκης των θυμάτων σeξουαλικών επιθέσεων.
Μάλιστα, τοποθετήθηκε στη Νέα Υόρκη, απέναντι από το δικαστήριο που καταδίκασε τον Harvey Weinstein για όλα τα σeξουαλικά αδικήματα που διέπραξε εις βάρος δεκάδων γυναικών τα περασμένα χρόνια.
Ο καλλιτέχνης αυτού του γλυπτού όμως, σίγουρα δεν είχε φανταστεί ότι το έργο του θα γίνει το σύμβολο του κινήματος #MeToo που ξέσπασε τα τελευταία χρόνια και έφερε στο φως πολλές μαύρες ειδήσεις για τις γυναίκες και τον σeξισμό που αρκετές φορές φτάνει σε ακραίες μορφές. Σκοπός του Garbati, ήταν να προσεγγίσει την Μέδουσα από την γυναικεία της πλευρά και να αντιστρέψει τον γνωστό μύθο με τον Περσέα.
Η επιλογή του αγάλματος για αυτήν τη θέση απέναντι από το δικαστήριο, στα πλαίσια του προγράμματος Art in the Parks, έγινε σύμφωνα με τους υπεύθυνους, επειδή αυτός ο μύθος «επικοινωνεί μέσα στις χιλιετίες το μήνυμα ότι αν μια γυναίκα βιαστεί, το φταίξιμο είναι δικό της».
Σύμφωνα με τον αρχαιοελληνικό μύθο, η Μέδουσα βιάζεται από τον Ποσειδώνα στον ναό της Αθηνάς και οργισμένη η Αθηνά, για να την τιμωρήσει, μεταμορφώνει τα μαλλιά της σε φίδια, ενώ το βλέμμα της μεταμορφώνει όποιον άντρα την κοιτάζει σε πέτρα. Η ίδια όμως δεν τιμωρεί ποτέ τον Ποσειδώνα για το αδίκημα του και τελικά, ήρωας αναδεικνύεται ο Περσέας, που κόβει το κεφάλι της και το χρησιμοποιεί σαν όπλο για να πετρώνει τους αντιπάλους του.
Σε αυτό το έργο όμως, η Μέδουσα σκοτώνει τον Περσέα και ουσιαστικά παίρνει την δικαιοσύνη που της αντιστοιχεί. Το εν λόγω άγαλμα άρχισε να γίνεται viral ήδη από το 2018, όταν το κίνημα #MeToo ήταν στην επίκεντρο της επικαιρότητας και στα πρόσφατα αποκαλυπτήρια της νέας του θέσεις, όπου και θα παραμείνει μέχρι τον Απρίλιο του 2021, ο Garbati ανέφερε ότι έλαβε χιλιάδες μηνύματα από γυναίκες που του έλεγαν ότι βλέπουν την Μέδουσα του ως μια μορφή κάθαρσης.
Υπάρχουν όμως και εκείνοι που δεν συμφωνούν με την επιλογή της Μέδουσας ως εκπρόσωπο της αίσθησης δικαίωσης των θυμάτων σeξουαλικής βίας, σύμφωνα με άρθρο των New York Times, καθώς πολλοί αναρωτιούνται πως γίνεται να επιλέχθηκε ένα έργο που φτιάχτηκε από άντρα, ενώ άλλοι αναφέρουν ότι θα έπρεπε εκείνη να κρατά το κεφάλι του βιαστή της, Ποσειδώνα. Επιπλέον, πολλοί διαφωνούν με το ότι η Μέδουσα απεικονίζεται εδώ ως μια όμορφη γυναίκα, με γuμνό σώμα, ενώ στην μυθολογία αναφέρεται ως τέρας.
Ο Garbati, από την πλευρά του απαντά ότι νιώθει ιδιαίτερη τιμή που το δικό του άγαλμα επιλέχθηκε ως σύμβολο και ότι αυτό το project τον έκανε να συνειδητοποιήσει ότι και ο ίδιος προέρχεται από μια πατριαρχική κοινωνία που τον έχει επηρεάσει.
Τέλος, όσον αφορά την γυναικεία μορφή της μέδουσας, ο ίδιος δηλώνει ότι από τον 5ο αιώνα π.Χ. και έπειτα, είχε αρχίσει να αλλάζει η ιδέα της εικόνας του τέρατος που εκείνη είχε και να παίρνει μια πιο γυναικεία υπόσταση.