Η Αμερικανή Έλεν Κέλερ, μπορεί να έχασε την όραση και την ακοή της μόλι στα 19 της χρόνια, κατάφερε όμως να γίνει μια από τις πιο διάσημες προσωπικότητες του 20ου αιώνα χάρη στο πνεύμα της και να αποτελεί μέχρι σήμερα παράδειγμα προς μίμηση.
Γεννήθηκε το 1880 στην Αλαμπάμα, σε μια εύπορη οικογένεια και ενώ ήταν υγιής όταν ήταν 19 μηνών, κόλλησε πιθανότατα μηνιγγίτιδα ή οστρακιά και έτσι κατέληξε κωφή και τυφλή. Μέχρι τα 7 της είχε αναπτύξει έναν κώδικα επικοινωνίας με την συνομήλικη σχεδόν κόρη της μαγείρισσας του σπιτιού και μαζί είχαν επινοήσει 60 χειρονομίες για μια λειτουργική καθημερινότητα.
Τα πρώτα χρόνια της ζωής της, η ίδια ήταν σαν αγρίμι. Δεν είχε καμία ιδέα για το πως είναι ο κόσμος, αφού δεν είχε καμία ανάμνηση. Είχε πολύ κακή συμπεριφορά, έσπαγε πράγματα, επιτεθόταν στους άλλους, φώναζε και γενικά ήταν σαν θηρίο.
Φίλοι και συγγενείς της οικογένειας έλεγα στους γονείς της να την κλείσουν σε ίδρυμα, η μητέρα της όμως δεν την εγκατέλειψε ποτέ και το 1886 απευθύνθηκε σε μια σχολή τυφλών στην Βοστώνη, μετά από τις προτροπές του Αλεξάντερ Γκράχαμ Μπελ, ο οποίος εκείνη την περίοδο δούλευε με κωφάλαλα παιδιά. Εκεί η Έλεν γνώρισε την καλύτερη της φίλη, την Αν Σάλιβαν που τότε ήταν η 20χρονη δασκάλα που την ανέλαβε.
Η πρώτη λέξη που προσπάθησε να μάθει η Αν στην Έλεν ήταν η "κούκλα", καθώς της είχε πάει δώρο μια, η Έλεν όμως μετά από λίγο δεν έδειξε και πολύ προθυμία για να συνεργαστεί μαζί της. Δυστυχώς η ίδια ερχόταν συχνά σε σύγχυση γιατί δεν μπορούσε να καταλάβει ποιο αντικείμενο αντιστοιχεί με τη λέξη του. Η δασκάλα της όμως δεν το έβαλε κάτω και προσπάθησε να της μάθει λέξεις με κάθε τρόπο που μπορούσε. Έτσι λοιπόν, μια μέρα έγινε και το θαύμα και μόλις η Έλεν έμαθε την πρώτη της λέξη, η επιθυμία για γνώση μεγάλωσε μέσα της και μέσα σε έξι μήνες κατάφερε να μάθει 625 λέξεις.
Η συνέχεια της πορείας της στην εκπαίδευση δε, προκαλεί ακόμα μεγαλύτερο θαυμασμό, αφού η ίδια πήρε πτυχίο στις Τέχνες αποτελώντας τον πρώτο άνθρωπο με ειδικές ανάγκες που έκανε κάτι τέτοιο, έμαθε να διαβάζει με τη μέθοδο Μπράιγ, να χρησιμοποιεί τη νοηματική για να μιλήσει, ακόμα και να αισθάνεται την μουσική μέσα από την αφή.
Η ίδια εξελίχθηκε σε μια δυναμική προσωπικότητα που υπερασπιζόταν ανθρώπους με ειδικές ανάγκες, ενώ έκανε αγώνες για τα δικαιώματα των γυναικών και για το δικαίωμα τους στις αμβλώσεις. Ταξίδεψε σε 40 χώρες όπου έδωσε ομιλίες για την προστασία των αδυνάτων και για το κακό των πολέμων.
Η Έλενε επίσης γνώρισε όλους τους προέδρους των ΗΠΑ, απέκτησε διάσημους φίλους όπως τον Τσάρλι Τσάπλιν, έγινε μέλος του σοσιαλιστικού κόμματος της εποχής της, μελέτησε πολύ λογοτεχνία και λάτρεψε τους αρχαίους Έλληνες συγγραφείς και φολοσόφους. Τέλος, έγραψε 12 βιβλία και πολλά άρθρα, ενώ έγραε και την δική της αυτοβιογραφία.
Πέθανε σε ηλικία 88 ετών το 1968, ενώ πάντα στο πλευρό της μέχρι το τέλος ήταν η δασκάλα της και κολλητή της, Αν. Οι δυο τους έγιναν μέχρι και γραμματόσημο, αλλά και κέρμα. Το όνομα της Έλεν δόθηκε σε δρόμους σε διάφορες χώρες, όπως Ελβετία, Πορτογαλία, Ισραήλ και Γαλλία.
Τον Οκτώβριο του 2009 ένα μπρούντζινο άγαλμα στήθηκε προς τιμήν της στην Αλαμπάμα. Δείχνει την Έλεν σε ηλικία επτά ετών δίπλα από μια αντλία νερού συμβολίζοντας την μαγική στιγμή που κατάλαβε την πρώτη της λέξη: νερό.
Μυστήριο παραμένει τι ήταν αυτό που γύρισε τον διακόπτη στο μυαλό της μικρής εκείνη την ημέρα στο κτήμα, δίπλα από την αντλία που της άνοιξε το δρόμο για μια αξιοθαύμαστη ζωή και καριέρα. Το σίγουρο είναι πως το όνομα της Έλεν Κέλερ ταυτίστηκε μέσα από τη ζωή και το έργο της με τις έννοιες του θάρρους, της φιλομάθειας, της ευφυϊας, αλλά και των αγώνων υπέρ των αδυνάτων.