Η Janet Cooke, δημοσιογράφος στην «Washington Post», κέρδισε βραβείο Πούλιτζερ για το καλύτερο ρεπορτάζ για την καταγραφή της ιστορίας ενός οκτάχρονου ηρωινομανούς, του Jimmy, τρίτης γενιάς ηρωινομανούς ο οποίος ονειρευόταν να γίνει έμπορος ναρκωτικών όταν μεγαλώσει.
Με τη δημοσίευση του ρεπορτάζ όλοι οι κάτοικοι της πόλης άρχισαν να την πιέζουν να αποκαλύψει όλα τα στοιχεία του άτυχου παιδιού.
Εκείνη αρνήθηκε να δώσει οποιαδήποτε στοιχεία υποστηρίζοντας ότι κινδύνευε από εμπόρους ναρκωτικών. Ήταν ένα ψεύτικο ρεπορτάζ όμως και το ήξερε καλά. Το θέμα είναι πως άρχισαν να το υποψιάζονται και οι άλλοι...
Καθώς ο δήμαρχος DC Marion Barry και οι αξιωματούχοι της πόλης και της αστυνομίας έσπευσαν να βρουν το παιδί και να ασκήσουν δίωξη στους κηδεμόνες του, η Post αποφάσισε να προστατεύσει τον δημοσιογράφο της από το να αποκαλύψει τα στοιχεία του αγοριού. Για το λόγο αυτό, η εφημερίδα επικρίθηκε έντονα, ειδικά από τους Αφροαμερικανούς κατοίκους της πόλης.
Εκεί που οι δημοσιογράφοι είδαν μια ιστορία εξωφύλλου με βαθύ κοινωνικό αντίκτυπο, οι πολίτες είδαν ένα παιδί σε ανάγκη που όμως δεν μπορούσαν να βοηθήσουν!
Το 1981 η Κουκ κέρδισε το βραβείο Πούλιτζερ. Όταν οι υπεύθυνοι προσπάθησαν να ετοιμάσουν το βιογραφικό της άρχισαν να διαπιστώνουν πως όσα έγραφε στο CV της δεν ίσχυαν. Έτσι ειδοποίησαν την εφημερίδα, και άρχισε ένας μαραθώνιος αποκαλύψεων.
Η Cooke ισχυρίστηκε ότι έχει αποφοιτήσει από το κολέγιο Vassar και έχει λάβει μεταπτυχιακό δίπλωμα από το Πανεπιστήμιο του Τoledo, κάτι που δεν έγινε ποτέ. Φυσικά κάθε ερώτηση έφερνε και νέες αλήθειες. Ώσπου η ίδια μετά από 11 ώρες αποκάλυψε πως, δεν υπήρχε ούτε Jimmy. Ήταν ένα ψεύτικο ρεπορτάζ.
Η Cooke επέστρεψε το Πούλιτζερ και παραιτήθηκε.
"Τι άλλο υπάρχει για να ειπωθεί;" είπε σε δημοσιογράφο σχετικά με αυτή την ιστορία. Και έπειτα πρόσθεσε, "Βασικά, έχω περάσει τα τελευταία 30 χρόνια που περιμένοντας να πεθάνω".