Στις αρχές της δεκαετίας του '90, η διάγνωση του HIV σε έναν άνθρωπο ακούγονταν σαν θανατική ποινή. Εκείνη την εποχή ορισμένα πρώιμα φάρμακα μπορούσαν μεν να επιβραδύνουν την εξέλιξή του AIDS, αλλά τίποτα δεν μπορούσε να τον σταματήσει.
Ο Timothy Brown διαγνώστηκε το 1995 και άρχισε την θεραπεία άμεσα με πολύ καλά αποτελέσματα. Όμως η τύχη του επιφύλασσε ακόμα μια δυσάρεστη έκπληξη αφού το 2005 και διαγνώστηκε με λευχαιμία.
Η χημειοθεραπεία έκανε το ήδη υποβαθμισμένο ανοσοποιητικό του σύστημα ακόμα πιο ευάλωτο σε λοιμώξεις με αποτέλεσμα να και αναπτύξει και πνευμονία κατά τη διάρκεια της θεραπείας. Όμως τα πράγματα θα χειροτέρευαν ακόμα περισσότερο καθώς οι γιατροί συνειδητοποίησαν ότι η χημειοθεραπεία του προκαλούσε σήψη και ήταν πιθανό να τον σκοτώνει.
Τότε ο Δρ Gero Hutter αποφάσισε να δοκιμάσει μια νέα θεραπεία που δεν είχε πότε πριν εφαρμοστεί. Έκανε στον Μπράουν μια μεταμόσχευση βλαστικών κυττάρων για να θεραπεύσει τη λευχαιμία, αλλά αντί να επιλέξει έναν αντίστοιχο δότη επέλεξε ;έναν με μια ειδική και επιθυμητή ποιότητα η οποία είναι γνωστή ως μετάλλαξη CCR5, μια σπάνια γενετική διαταραχή που κάνει τα κύτταρα του ατόμου πιο ανθεκτικά στον ιό HIV.
Τα αποτελέσματα της μεταμόσχευση ήταν πραγματικά απίστευτα καθώς δεν θεράπευσαν μόνο την λευχαιμία αλλά και τον ιό του HIV. Με λίγα λόγια ο Timothy Brown που είχε δυο από τις πιο θανατηφόρες αρρώστιες ήταν πλέον υγιέστατος. Από εκείνη την ημέρα και μετά δεν έχει λάβει ρετροϊικά φάρμακα και δεν έχει κανένα σύμπτωμα.
Πλέον ο Timothy Brown είναι γνωστός ως "ο ασθενής του Βερολίνου", ο πρώτος άνθρωπος που θεραπεύτηκε από τον HIV.
Βέβαια πρέπει να τονίσουμε ότι η θεραπεία που υπέστη είναι υπερβολικά επικίνδυνη και δαπανηρή ακόμα και για να γίνει πρότυπη.